• Begin bij jezelf
  • Baby in buik
  • De eerste jaren
  • Van de natuur
  • Voor je leven
  • OERmoeders van Nu
  • OERmoeders van Toen
  • Wie wij zijn
  • Ervaringsblog
  • Veelgestelde vragen
  • Literatuur en Links
  • Contact pagina
  • Algemene voorwaarden
Skip to content
OERmoeders van Nu

Eten een feestje?

Posted on: 25 september 20169 juli 2017 Door Esmarel Gasman en Jilke Pet In Smakelijk etenGetagd bewustzijn • luisteren • natuur • spelen • voeding

Wat een feest! Althans dat kun je er van maken.
Kinderen voelen feilloos aan dat je graag wil dat die vitaminen naar binnen gaan, dus een goede aanleiding en manier om eventuele ontevredenheden te uiten… Geef ze geen kans, eten is een feestje!

Je kinderen zijn bovendien heel goed in staat zelf aan te voelen hoeveel en wat ze moeten eten. Uiteraard zijn er ook voor hen verleidingen (suiker, smaakversterkers), waar we ze beter wel tegen kunnen beschermen. Maar over het algemeen geldt: Als we de juiste dingen eten, dan valt er niets te smachten, je lichaam is verzadigd en komt dan immers niets te kort!

Je kinderen zijn heel goed in staat zelf aan te voelen hoeveel en wat ze moeten eten.

Jij bent zelf het voorbeeld. Wanneer jij gezond eet zullen je kinderen dat van je over nemen; zien eten doet eten. Het hoeft ook niet allemaal heel extreem alleen maar rauw of Paleo te zijn. En soms misschien wel als jouw lichaam en geest daarom vragen. Maar vaak is een combinatie van verschillende diëten een goed uitgangspunt. En vooral goed voelen en uitproberen wat bij jou/jullie past op dat moment. De darmflora is erg flexibel en vertelt jou haarfijn wat goed voor jou is! Zorg in ieder geval goed voor ze, je darmen, zij bepalen voor het grootste gedeelte jouw weerstand en spijsvertering. Daarnaast is het logisch om te eten wat jouw omgeving je aanbiedt. Een Afrikaan zal hele andere dingen eten dan een Scandinaviër, en zijn lichaam is daar ook op aangepast.

Laat ook vooral geen stress toe rondom het eten. Het is doorgaans echt niet erg om af en toe te zondigen. Dus niet in de paniek schieten als je kinderen een keer zo’n kleurige gummibeer in hun handen geschoven krijgen of een onverantwoord ijsje krijgen aangeboden.. In principe kunnen hun lichamen dat best verwerken, als de basis thuis gezond is!

Let wel op, er zijn tegenwoordig ook ingrediënten die weleens worden toegevoegd aan fabrieksmatig geproduceerd eten, die ten alle tijden niet goed door een lichaam te verteren zijn en die zo dus wel een nadelige uitwerking kunnen hebben op je gestel. Probeer die liefst wel te vermijden en voel je dan ook niet verplicht om alles zomaar aan te nemen! Het is wel jouw lichaam, of dat van je kind, dus je mag echt wel kritisch kijken naar wat je daar in stopt.

Gelukkig kan gezond ook heel lekker zijn en kunnen gezonde dingen heerlijk bereid worden. En wederom geldt dat als je lichaam de juiste voedingsstoffen binnenkrijgt, het niet op zoek hoeft te gaan naar ongezondere varianten om tekorten aan te vullen. Al eens een monkey platter voor ze gemaakt bijvoorbeeld?

Wat kun je gezond noemen tegenwoordig?

Zolang je kind een goede weerstand heeft, opgewekt en actief is, komt het niets tekort. Om de paar weken of zelfs doorlopend verkouden, of vaak dunne of harde ontlasting betekent geen goede weerstand!

Kinderen voelen van zichzelf heel goed aan wat wel en niet goed voor ze is, als je dat vanaf het begin af aan stimuleert en voedt. Het is net een beetje als bij het leren lopen of praten. Ingrijpen verstoort het proces. Het leren wordt dan moeilijker, de baby begrijpt de reacties vaak niet en raakt gedesoriënteerd. Vanuit onzekerheid maakt het meer fouten. Waarom zouden we met eten hier niet op dezelfde manier mee omgaan?

Kinderen die mogen knoeien en spelen, ontwikkelen naast diverse (motorische) vaardigheden en spieren, ook een positief zelfbeeld en zelfstandigheid waar velen zich over kunnen verbazen.

Daarnaast heeft een baby die zelf de controle heeft over wat er in z’n mond komt en hoe, veel minder kans om zich te verslikken. Een baby die gepureerd eten krijgt met een lepeltje, hoeft niets te doen, behalve z’n mond te openen en te slikken. Passief zit hij te wachten op het volgende hapje. Mond open en slikken. Bij drinken uit de borst worden er een heleboel spieren gebruikt, bij het zuigen bijvoorbeeld, maar bij gepureerde hapjes van een lepel bijna niet. Als volwassenen het tijd vinden dat het kind leert kauwen, bieden ze puree aan met stukjes. Dat kan dan voor verwarring zorgen. De stukjes kunnen niet zomaar worden doorgeslikt, maar het kind heeft ook nog niet geleerd voedsel te vermalen. De kans op verslikken is zo veel groter.

Kinderen die mogen knoeien, iets zelf doen en mogen spelen, ontwikkelen naast diverse (motorische) vaardigheden en spieren, ook een positief zelfbeeld en zelfstandigheid waar velen zich over kunnen verbazen. Het kind voelt zich gerespecteerd als een persoon. Meer voordelen van je kind stukken eten aanbieden, a la Rapley, lees je hier.

Bovendien is iets dat wat voor ons als volwassenen lijkt op spelen met eten, vaak een uitgebreide ontdekkingstocht van het kind. Het leert zo de structuren en smaken van de voedingsmiddelen kennen en inprenten! Een goede band met je eten zorgt voor een positief beeld over eten en voor positieve ervaringen met eten. Ook in je latere leven zul je op een gezondere en natuurlijkere manier met je voeding overweg kunnen.

  • Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om te delen met Twitter (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om op Pinterest te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)

Gerelateerd

  • ik stelde mezelf teleur
.
De zoektocht naar een lievere ik verliep een hele lange tijd stroef. Ik snapte maar niet hoe anderen dat deden. Ik probeerde wat kilo's kwijt te raken om lekkerder in mijn vel te zitten en paste mijn eetpatroon aan. Toch pakte ik 's avonds weer die reep chocolade. En dat wijntje, koekje, snoepje, cola'tje en stukje taart.
.
Iedere keer dat ik een (vr)eetbui had was ik teleurgesteld in mezelf. Ik kon mezelf dan echt de grond in stampen. Waarom kon ik niet zo sterk zijn? Waarom had ik niet de wilskracht om mijn doel te bereiken? Het gaat me nooit lukken. Ik zal altijd zo blijven.
.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Mijn zelfvertrouwen daalde tot het nulpunt na zo'n actie. Wat heb ik me vaak rot gevoeld. Ik was er zo ontzettend klaar mee dat ik de moed bij elkaar raapte en hulp zocht. Ik erkende dat ik mijn patroon niet zelf kon doorbreken. Ik leerde tijdens mijn zoektocht dat het allemaal niet zo moeilijk is, maar dat we op school simpelweg nooit hebben geleerd hoe wij het beste voor ons lichaam kunnen zorgen. .
Hoe bizar is dat?! Een lichaam dat een heel leven mee moet en wij leren niet hoe het werkt. Hoe we er het beste voor kunnen zorgen. Hoe we een gelukkig leven kunnen leiden door goed voor jezelf te zorgen. Hoe je een basis creëert voor een lieve leefstijl.
.
Ik begon de basis te integreren binnen mijn leven. Een basis die ervoor zorgt dat ik mij mentaal beter voel, dat ik meer energie heb om te bewegen en meer tijd over heb voor activiteiten die mij zielsgelukkig maken. Ik heb gevonden wat ik zocht..
.
Hoe is dat bij jou? Heb jij al gevonden wat je zocht? Weet jij al met welke basis jij een lieve leefstijl kunt creëeren? Of heb jij ook een beetje hulp nodig?

#hsp #highsensitive #hoogsensitief #hooggevoelig
  • Het zonnetje schijnt weer
.
Ik stond te springen om een kindje te verwelkomen in ons leven. Toch hebben we een lange tijd geen gehoor gegeven aan die wens. Bewust, omdat ik voor mijn gevoel nog niet kon bieden wat ik graag zou willen voor een kind. Ik wilde eerst lekker in mijn vel zitten, zodat het zou kunnen opgroeien in een warm thuis.
.
Ik zie het vaak om me heen. Ouders die snauwen naar de kinderen omdat het "vervelend" is. Ouders die te weinig energie hebben om samen een spelletje te spelen. Ouders die niet weten wat er in het hoofd van hun kind omgaat. Simpelweg omdat ze het te druk hebben met zichzelf. Te druk met zich staande houden binnen de norm van de maatschappij. Eigenlijk dus "vervelende" ouders ipv kinderen 🙊.
.
Dat is precies wat ik niet wilde. Wij streven naar een thuis waarin iedereen tevreden is met zichzelf. Waar we heel veel lachen, liedjes zingen, spelletjes doen en plagen. Waarin ieder zichzelf mag zijn. Ook wanneer je boos bent of verdrietig. Want juist als we even niet zo lekker in ons velletje zitten, hebben we die ander zo ontzettend hard nodig.
.
In de tussentijd werkte ik dus aan mezelf om datgene te kunnen bieden wat ik zo graag zou willen. Een moeder die kan lachen en in is voor een grapje. Een moeder die trots is op haar lichaam, ongeacht dat het niet perfect is. Een moeder die af en toe de controle kan loslaten en de boel de boel laat om een spelletje te spelen. Een moeder die Flore kan laten opgroeien in een fysiek én mentaal veilige omgeving.
.
En dat streven hebben we iedere dag weer. Dagelijks dansen we een rondje rond de kamer, zingen we heel veel liedjes én worden we blij als we elkaar weer zien. Ook helpen we elkaar als we even niet zo lekker in ons velletje zitten. Het zonnetje is weer gaan schijnen en o wat voelt dat fijn. En als het soms een paar dagen regent of stormt, weten we nu zélf dat zonnetje weer te vinden. .
Ik ben benieuwd. Kun jij jouw kinderen geven wat ze nodig hebben of zit jij nog niet zo lekker in je velletje? Verkeer jij in een storm of schijnt de zon? En als het stormt, kun jij dan zelf het zonnetje weer opzoeken of heb je hierbij hulp nodig?
  • Behoefte aan tiet
.
Al negen en halve maand zien mijn avonden er zo uit. Vanaf half 8 lig ik in bed om Flore in slaap te voeden. Wij kiezen ervoor om haar behoeften te volgen en dat betekent ook dat ik mijn eigen behoeften soms parkeer. Dat betekent niét dat ik niet goed voor mezelf zorg. Juíst door goed voor mezelf te zorgen kan ik er voor haar zijn.
.
Eén van Flore haar behoeften is nabijheid tijdens het slapen. En tiet, dat ook. Na de kraamweek was zij 's avonds totaal overstuur. Tranen, frustratie en gekrijs. Van beide partijen. Machteloos voelde ik mij. Tot ik haar op de derde dag liet drinken. Ze tankte zich vol tot ze voldoende had om te kunnen slapen. Niemand vertelde me in mijn kraamweek over clusteren en voeden op verzoek. .
Tot vandaag durfde ik het maar een enkele keer hardop uit te spreken. En bij die enkele keren dat ik het deed kreeg ik steeds een klap in mijn gezicht. "Oeh dat is slecht", "weet waar je aan begint", "zo leert ze het nooit", "niet teveel verwennen he", waren zomaar wat reacties. Het oordeel galmde nog dagen na in mijn hoofd. Alsof ze mij vertelden dat ik een slechte moeder ben. Dat ik niet hard genoeg mijn best doe en dat ik het slechtste voor heb met dit kleine meisje.
.
Want wie durft er te denken dat je een slechte moeder bent als je iedere avond je eigen behoeften aan de kant zet. Als je iedere keer als je kind wakker wordt beschikbaar bent om het weer in slaap te helpen. Als je iedere avond je best doet om een bijdrage te leveren aan de ontwikkeling van de hersenen. Wie? Naar mijn idee hebben die mensen nog te weinig kennis over de behoeften van een baby.
.
De maatschappij leert ons "de standaard", maar ik vind dat we die standaard eens flink moeten bijschaven. Ik ontvang graag het telefoonnummer van iedere moeder die een kind heeft dat vanaf dag 1 iéder slaapje op de dag in het eigen bedje doet zónder te huilen. Ik zweer je dat het niet bestaat. Geen slechte moeder meer op de wereld dus vanaf nu. Iedere moeder doet haar best. En mocht je geinteresseerd zijn: lees dan "wat baby's nodig hebben", het boek dat @_melanievisscher_ schreef.

@oermoedersvannu

Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies.
Bekijk het volgende voor meer informatie, inclusief hoe je deze verwijdert of blokkeert: Ons cookiebeleid

 

Oermoeder van Nu

Ga naar

  • Ervaringsblog
  • Veelgestelde vragen
  • Begin bij jezelf
  • Baby in buik
  • De eerste jaren
  • Van de natuur
  • Voor je leven

Over ons

OERmoeders van Nu is een netwerk van moeders en verzamelpunt van informatie voor ouders die net als wij streven naar een gebalanceerde opvoeding, waarin we cultureel gebonden waarden kunnen loslaten, onze instincten kunnen vertrouwen en toch mee kunnen draaien in de maatschappij. ontmoet ons

Populaire artikelen

  • Waarom in slaap voeden oké en normaal is
    Waarom in slaap voeden oké en normaal is
  • Prik voor de placenta?
    Prik voor de placenta?

Volg ons op

  • Bekijk het profiel van oermoedersvannu op Facebook
  • Bekijk het profiel van oermoedersvannu op Instagram
OERmoeders van Nu © 2016 - 2024
Ontworpen met hart en ziel door Studio Maanstof
Naar boven