In onze maatschappij is het haast een gewoonte geworden om overal maar een mening over te hebben (en liefst ook te verkondigen). Maar het hoeft niet!
Een gerust hart
Je mag ook, met een gerust hart, dingen aan je voorbij laten gaan zonder er iets van te vinden of zonder er iets over te willen zeggen. Gewoon: ik stond erbij en ik keek ernaar. Dat is geen misdaad! Sterker nog, er zal een last van je afvallen! Denk je eens in, al die discussies die je gewoon naast je neer kunt leggen. Naar de dingen kijken zonder er iets mee te doen, alleen maar observeren en het voorbij laten gaan.
Mening versus gevoel
We worden in onze maatschappij vaak erg gestimuleerd om een mening te hebben. Als je ergens geen mening over hebt, dan zul je wel niet goed geïnformeerd zijn of misschien zelfs niet slim genoeg om de materie te begrijpen. Je wordt al snel als zwak gezien. Maar is dit wel terecht?
Is het niet eigenlijk veel sterker als je jezelf open durft te stellen en niet (meteen) oordeelt? Oftewel, jezelf en de situatie beide laten zijn wat ze zijn?
Is een mening werkelijk belangrijk voor wie wij zijn in ons hart?
Het kan best wat oefening vergen om je niet meteen van de wijs te laten brengen door de dingen die om je heen gebeuren. Vooral als je al van jongs af aan wordt gestimuleerd om meningen te vormen. Maar hoe prettig is het om de rust in jezelf te bewaren en alléén je aandacht en energie te stoppen in de dingen die je werkelijk aan het hart gaan?
Een mening is een gevormd oordeel met een achtergrond. Een mening zegt enkel iets over degene die hem heeft of geeft, het geeft geen extra betekenis aan waar de mening over gaat. En een mening kan ook op elk moment veranderen of worden bijgesteld.
Is ons gevoel niet veel belangrijker?
De meesten van ons proberen onze kinderen mee te geven dat hun gevoel belangrijker is dan een mening. Dat ze mogen vertrouwen op hun eigen innerlijk weten, hun intuïtie, hun hart, hun gevoel.
Ruimte creëren
Hier is ruimte voor nodig. Oordelen mogen worden losgelaten en we mogen ons ervan bewust zijn dat oordelen niets vertellen over de situatie maar vooral over onszelf. Dit laatste kan een heleboel helpen om je mening te herzien, én vooral om hem los te laten. Want is deze mening werkelijk belangrijk voor wie wij zijn in ons hart? En is het werkelijk van belang om zoveel energie te steken in iets dat je niet verder helpt op je eigen levenspad?
Zó kun je een prachtig voorbeeld zijn voor je kinderen!
Het kan helpen om ruimte voor bezinning te maken met elkaar. Bezinning kan door samen te ‘zijn’ en te verbinden met elkaar. Bijvoorbeeld samen naar muziek luisteren, elkaar masseren, samen even stil zijn voor het eten of wat er dan ook past bij jouw gezin. Er is rust en ruimte voor iedereen, zonder oordelen, maar in verbinding.
Een open blik zal helpen om je open te stellen. Mensen rondom je zullen zich waarschijnlijk prettig(er) gaan voelen in jouw aanwezigheid omdat ze aanvoelen dat jij geen oordeel geeft. Maar vooral zul je zelf ongetwijfeld gaan merken dat je een hele hoop nieuwe dingen gaat zien die je eerder niet opmerkte omdat er geen ruimte voor was. Dingen die je waarschijnlijk een hoop nieuwe inzichten gaan geven (in plaats van meningen!) en die je werkelijk gaan helpen verder te komen in het leven, zodat jij een prachtig voorbeeld kunt zijn voor je kinderen.
Boeddhisme
Ook het boeddhisme schrijft over het belang van niet oordelen. Het niet oordelen is zelfs een van de grootste onderwerpen binnen het boeddhisme. Het gaat bij deze levensovertuiging er om, dat je de mens kunt zien die voor je staat zonder hem of haar af te doen als goed of slecht. Je kijkt enkel alleen naar de daad of actie. Een mens is meer dan wat hij onderneemt en wordt gedreven door gevoelens en emoties. In essentie is iedereen liefde. We delen een liefdesenergie van waaruit we geboren worden. Één energie. En daarom zijn jij en de ander één en de zelfde. Het oordeel dat je velt over een ander vel je over jezelf.