Druk, druk, druk

Bijna ongemerkt en zonder dat we het vaak door hebben zijn we voortdurend druk, druk, druk. Zelfs als we rustig gaan zitten hebben we nog een heleboel gedachten of zetten we misschien een muziekje aan. Toch is stilte een voorwaarde om tot inzichten te komen. En we komen pas toe aan verwerken van ervaringen, emoties en gedachten als daar de tijd voor wordt genomen. Een moment van niet-oordelen, niet-handelen, niet doen. Stilte.

Zo creëer je steeds meer aandacht voor je innerlijke kompas.

Velen van ons verwerken ervaringen alleen in de nacht waardoor we vaak slecht slapen. Overdag wat vaker de stilte opzoeken kan dan werken. Door mediteren bijvoorbeeld. Vind je dit moeilijk, probeer het dan samen met iemand te doen. Of vind een andere manier die bij jou past. Er zijn veel geleide meditaties op youtube te vinden die je kunnen helpen. 5 minuten per dag kunnen al een wereld van verschil maken. En natuurlijk zijn er genoeg momenten te vinden die je er ook voor kan gebruiken, het wachten op de bus, het ophangen van de was, de broek van je zoontje naaien…allemaal momenten dat je even naar stilte kan gaan, naar je ademhaling. Gedachtes hoef je enkel te erkennen en op een wolkje of treintje te zetten. Zo creëer je steeds meer aandacht voor je innerlijke kompas. Dit kompas vertelt ons waar we gelukkig van worden en helpt ons met keuzes maken. Maar het heeft wel de ruimte nodig, de stilte om gehoord te worden.

Schuldgevoel?

De meesten van ons werken veel. Werken als baan of als thuismoeder. Er is altijd wel iets te doen. Lukt het jou om in al deze drukte ook voldoende pauzes te nemen? Even een kopje thee drinken en als die op is: nog even te blijven zitten? Of misschien wel even te gaan liggen en wat yoga-oefeningen te doen? Lukt dat, zonder schuldgevoel? Onze cultuur is doordrenkt met schuldgevoelens over het moeten presteren, dus is het niet zo gek dat je dit ook tegenkomt. Kijk hiernaar en vertel je zelf dat het ok is, als je tijd voor jezelf neemt. Sterker nog, je bent het voorbeeld voor je kinderen. Zonder tijd voor jezelf kun je geen écht aanwezige moeder zijn. Iedereen heeft ruimte voor zichzelf nodig om gelukkig te zijn.

Vroegah…

Ja komen we weer…vroeger was het altijd beter? Nou niet in alle opzichten. Maar vroeger deden we veel meer samen, leefden we in gemeenschap en zelfs de generatie van onze ouders had vaak nog wel hun ouders wat dichter om zich heen, zodat tijd beter verdeeld was (en er was veel minder afleiding natuurlijk). We zijn de eerste generatie die er echt helemaal alleen voorstaat, op de lieve opa’s en oma’s na die tijd vrij maken en soms stad en land afreizen om ons bij te staan. Over het algemeen staan we er als gezinnetje alleen voor en het is dus niet zo gek dat we druk, druk, druk zijn.  Er moet brood op de plank komen, het huishouden moet draaien, we willen de kinderen voldoende bijbrengen en dan zélf ook nog aan onze trekken komen.

Vroeger deden we veel meer samen, waardoor de tijd beter verdeeld was.

Leven in verbinding met anderen in de vorm van gemeenschap is wellicht geen gek idee om weer op te zoeken. Zelf iets opzetten of een plek zoeken kan in eerste instantie een hele (drukke, intense) weg zijn, maar ook de moeite waard en kan uiteindelijk meer rust creëren.

Pauzes

Er zijn meer stappen waar je aan kan denken, om je wereld minder druk, druk, druk te maken. Je bewust worden dat de drukte een keuze is, is ook al een stap op zich. “Gebrek aan tijd is zelden het probleem, het doorhollen is een valkuil,” zegt Margriet Darwinkel, happy-family coach en schrijfster van het boek: opvoeden vanuit het hart. “Stel prioriteiten en betrek je kinderen hier vooral bij, neem ze serieus en je zult versteld zijn van hun inbreng. Probeer elke week op een vast tijdstip samen te komen om de week door te nemen en plannen te maken voor de komende week.”

Zonder gebabbel ontstaat er namelijk ruimte voor dieper contact.

Vaker een moment van ‘rust’ inplannen kan al veel doen. Ook als je veel werkt achter een computer kan het fijn zijn je te laten herinneren om af en toe een pauze te nemen. Er zijn hiervoor geweldig handige apps om je te helpen herinneren een (kleine) pauze te nemen, je kunt zelf de voorkeuren aanpassen. Kijk wat voor jou werkt en zoek jouw momenten van stilte op en vraag er gerust hulp bij als dat nodig is. Ook de natuur kan helpen gedachtes los te laten: maak vaker een wandeling samen, ga naar buiten!

Heilige momentjes

Heb je door de week al voldoende momentjes die je samen met je partner spendeert? Of jullie samen als gezinnetje? En jij, heb je tijd voor jou helemaal alleen? Het kan zijn dat als je deze momenten niet inplant, ze er te weinig zijn. Je kunt dan ‘heilige’ momenten afspreken. Momenten dat je even samen komt en iets bewust samen doet. Iets wat jij of jullie echt fijn vinden, maar wel iets waar ook ruimte is voor stilte. Zonder gebabbel ontstaat er namelijk ruimte voor dieper contact. Een filmavond is ook leuk, maar past niet in de categorie ‘heilig momentje’. Denk eerder aan een brei of yoga moment, een massage of deelmoment(wat ligt er op je hart?), een rustige spelletjes avond, een (stilte)boswandeling… Zo heb je elke week momenten om naar uit te kijken en geeft het ook nog eens wat structuur aan de week. De meeste kinderen (en ouders) ervaren dit als zeer prettig. En misschien kunnen de kinderen nog wat meer meehelpen in het huishouden, waardoor er meer ruimte is om samen dingen te doen? In een gelijkwaardig overleg kunnen vaak prachtige oplossingen ontstaan.

The post Stilte appeared first on OERmoeders van Nu.

Je wilde haren verliezen

In verschillende culturen wordt er verschillend tegen haren aangekeken en met haren omgegaan. In onze maatschappij is wassen met zeep en je haren in model (laten) knippen vrij gebruikelijk. Dit komt voort uit ons begrip van beschaafdheid; al het natuurlijke moet in bedwang en onder controle gehouden worden. Zo ook je wilde haren. We moeten uitstijgen boven de wilde natuur om daarmee onze beschaafdheid te tonen. We kennen ook de uitspraak wel je wilde haren verliezen, oftewel je ‘eindelijk’ volwassen en beschaafd gaan gedragen in plaats van jong, vrij en onbezonnen.

In veel culturen wordt haar gezien als één van de zetels van levenskracht.

In onze maatschappij weten we nog wel dat onze haren een vorm van bescherming bieden, maar we kijken doorgaans niet verder dan de weersinvloeden. Maar de natuur zou de natuur niet zijn als niet elk ding holistisch zou werken en een veelvoud aan functies in zich draagt. Haar beschermt en haar verbindt, op fysiek en energetisch niveau. In veel culturen wordt haar gezien als één van de zetels van levenskracht.

Dik, glanzend, lang haar staat door de eeuwen en culturen heen voor een goede gezondheid. Haren die grijs worden zijn een teken van afnemende levenskracht. En ook in onze cultuur kun je aan haren over het algemeen zien hoe het met iemand gesteld is. Het is ook niet voor niets dat veel mensen proberen om haren er nog ‘mooier’ uit te laten zien.

Wassen en knippen

Bij haren is het zo dat ze groeien aan de bovenkant, bij je hoofd. Als je ze knipt, dan gebeurt dat aan de onderkant, normaal gesproken de gesloten kant. Door het knippen worden de uiteindes ‘open’ geknipt en daardoor juist zwak(ker) en gevoeliger voor fysieke invloeden van buitenaf. Door het knippen, maar ook door onze voeding en de manier waarop we verder onze haren verzorgen krijgen we dan bijvoorbeeld gespleten haarpunten en te droog of juist te vet haar of haar dat afbreekt. Het wordt zo een cirkeltje en je blijft bezig met het verzorgen van je haren. Hetzelfde geldt voor het wassen met zeep: dit brengt je haar uit natuurlijk evenwicht. En denk eens aan wat verf doet met je haren, zeker als haren iets te maken hebben met intuïtie en levenskracht? Of gel of haarlak…

Door het knippen worden haren juist zwak(ker) en gevoeliger voor fysieke invloeden van buitenaf.

Je haren ‘met rust’ laten zal er eerst voor kunnen zorgen dat je haar volkomen uit de band springt en vet wordt. Maar na een poosje zal het z’n eigen aard terugvinden en zal je haar in natuurlijke, wilde staat gezonder en mooier zijn dan ooit. Lees hier over hoe je je haar natuurlijk kunt wassen, zodat het zijn natuurlijk evenwicht behoudt.

Elk haar is anders en er is dus ook niet per se één methode om met haren om te gaan. Leer je eigen haar (en bijbehorende hoofdhuid) eerst eens goed kennen. Dat doe je het best door het een hele poos eerst eens met rust te laten. Kammen kan wel, voorzichtig, als je klitten wilt voorkomen, het liefst met een zachte borstel (van échte haren!).

Last van gespleten of snel afbrekend haar? Eiwitten kunnen helpen, ze vormen de bouwstenen voor je haar. Voeg ze voldoende toe aan je voeding om je haar te voeden.

Antennes

En haren zijn meer dan strengen keratine. Haren zijn het verlengde van je zenuwstelsel en verbinden binnen met buiten. Met je haren kun je ‘voelen’. Je omgeving aftasten en van alles om je heen oppikken. Energie, sfeer, emoties en gevoelens van anderen, etc. Je haren zijn als het ware antennes.

In een heleboel culturen worden haren gezien als de verbinding van je lichaam met de bron (kosmos, universum, jezelf). Je maakt via je haren energetisch contact met je omgeving, met anderen en met de kosmos. Je haren bevatten letterlijk de levenskracht waarmee je energetisch in verbinding bent met alles om je heen en daardoor met jezelf.

Afsluiten

In veel culturen zie je dat als er toewijding gevraagd wordt, men de haren in toom houdt, vaak door ze kort te wieken of te bedekken. Denk bijvoorbeeld aan monniken in verschillende geloofsgemeenschappen, maar ook aan mensen in het leger. Het afscheren van je haren of bedekken van je hoofd kan je letterlijk afschermen en afsluiten van je omgeving. Zoals het dragen van een hoofddoek, muts of tulband. Op deze manier kun je je toewijden zonder dat je afgeleid wordt door je omgeving.

Zonder haar of met kort haar kun je je makkelijker overgeven aan de wil van iemand anders en je eigen wil loslaten. Gevangenen zijn onderdaniger en dus beter in bedwang te houden zonder haar of met kort haar. Ze verliezen de connectie met hun eigen innerlijk weten en intuïtie en luisteren daardoor makkelijker naar iemand anders.

Zonder haar of met kort haar kun je je makkelijker overgeven aan de wil van iemand anders en je eigen wil loslaten.

Als je zelf even rust wilt of je wilt afsluiten voor een (drukke) omgeving, dan kun je een muts op zetten of je haren op een andere manierbedekken. Net zoals bij je (kleine) kind. Een muts van natuurlijk materiaal als wol en zijde werkt het allerbest als natuurlijk beschermlaagje tussen jou(w haar) en de buitenwereld. Je hoeft niet meteen je haren af te scheren, al kun je daar natuurlijk ook juist bewust voor kiezen.

Magisch

Bij de vroegere heksenvervolgingen dacht men dat vrouwen met lange haren magische krachten hadden. Het haar moest worden afgeschoren om de heks onschadelijk te maken. Ook tovenaars hebben vaak magische krachten door hun lange haren.

Bij een destijds geheim experiment in het Amerikaanse leger ontdekte men dat Indianen hun intuïtie en helderziende vermogens verloren zodra hun haren werden afgeknipt.

Het Nederlandse gezag in Indië ontdekte dat gevangen Molukkers met nog lange haren folteringen doorstonden, maar zodra het afgeknipt was werden ze onderdanig en bekenden ze meteen.

Verbinding

In sommige culturen worden de eerste haren van een baby afgeschoren of geknipt om de verbinding met het hemelse te doorbreken. Zoals het doorknippen van een energetische navelstreng. Het kindje wordt losgemaakt, oftewel gereinigd (ontdaan van), van z’n connectie met het hemelse van voor z’n geboorte zodat het letterlijk kan aarden. Er zijn ook culturen waar ze dit doen als het kindje een aantal maanden oud is, als teken dat het kind dan niet meer zomaar zal sterven/terugkeren naar het hemelse, en dus volwaardig deel kan worden van het aardse bestaan. Bij weer andere culturen kennen ze dit gebruik rond de eerste verjaardag.

Er zijn ook culturen waarbij de haren voor het eerst geknipt of geschoren worden zodra het kind ‘ik’ kan zeggen en zichzelf daarmee bedoelt en dus zijn eigen (aardse) identiteit bezit. Ook hier staat het afknippen van de haren symbool voor het doorknippen van zo’n energetische navelstreng-verbinding met het hemelse en het volwaardig landen op aarde in het aardse bestaan en het ontwikkelen van je aardse identiteit. Bij sommige culturen houden ze hiervoor de leeftijd van ca. 3 jaar aan, wat doorgaans ook overeenkomt met de bewustwording van je eigen ik. Er wordt hierbij soms ook een link gelegd met de vruchten van bomen die je ook pas voor het eerst na 3 jaar gaat eten, als de plant sterk genoeg is om vrucht te gaan te dragen en/of de vrucht krachtig genoeg is om je te gaan voeden.

Ongerept

Weer andere culturen kiezen ervoor om haren helemaal niet te knippen. Je haren blijven in verbinding met het hemelse, het universum en ook met je directe omgeving. Je haren stellen je instaat om je openheid te behouden en in verbinding te blijven met alles om je heen. In sommige culturen waar ze hun haren ongemoeid laten, kiezen ze er wel voor om hun haren nog eens extra te beschermen. Haren mogen bijvoorbeeld alleen verzorgd en gekamd worden door iemand met goede intenties omdat die via je haren bij jou komen. En de haren worden zorgvuldig beschermd door ze bijvoorbeeld te wikkelen in doeken op het hoofd, overdag of juist tijdens de slaap.

Los gooien

Er zijn wat ons betreft in ieder geval genoeg overdenkingen om misschien toch eens voorzichtiger om te gaan met je eigen haren en die van je kind! En ze misschien wel gewoon weer lekker wild en vooral natuurlijk los te gooien. Wij zouden zeggen: Haren in de wind, handen in de aarde en je kindje dicht tegen je aan!

The post Wilde haren appeared first on OERmoeders van Nu.

Midden in de herfst is het tijd voor een mid-herfst seizoensfeest dat gaat over de intrede van de winter en de komst van het donker. Rond deze tijd worden er in verschillende culturen min of meer dezelfde soorten feesten gevierd. Zoals Allerheiligen, Allerzielen, ‘All Hallow’s Eve’ oftewel Halloween, maar ook Samhain (uitspraak: Saa-wen) en Sint Maarten.

Maar wat vieren we dan eigenlijk? En hoe kun je dat thuis een beetje leuk maken zonder dat er meteen zombies en bloed aan te pas komen?

Nieuwe maan

In de jaarcyclus van de seizoenen kun je de (aankomende) winter vergelijken met de fase van ‘nieuwe maan’. Een tijd van stilstaan, stilte, rust en naar binnen keren. Zoals de dieren zich terug trekken in hun holletjes om een winterslaap te gaan houden. En de sappen uit de bomen zich terug trekken en de bomen hun blaadjes loslaten. De bloemen uitbloeien en hun zaadjes uitstrooien voor de lente. De natuur keert naar binnen, laat los, ruimt op en gaat een fase van rust in. Maar het luidt ook het begin van een nieuwe cyclus in. Alles wordt nu los gelaten en opgeruimd, er wordt ruimte gemaakt voor bezinning en voor een nieuw begin. Er zijn dan ook culturen die dit als nieuw jaar vieren.

Een tijd van stilstaan, stilte, rust en naar binnen keren.

Sterven

Doordat het steeds donkerder wordt en er van alles in de natuur afsterft, worden we ons meer bewust van het sterfelijke. We voelen ons nauwer verbonden met de dood, ‘het hemelse’, de nacht en het donker. De natuur laat los en ruimt op. Dat kunnen wij ook doen. We nemen afscheid van alles wat geweest is, van de afgelopen zomer, maar ook van de overledenen. De laatste bloemen die bloeien kunnen we neerleggen bij de begraafplaats. En we kunnen herdenken met een kaarsje, om een lichtje in de duisternis te laten schijnen.

Loslaten

Het element van loslaten kun je ook gebruiken bij het winterklaar maken van je huis, zoals de dieren hun holletjes klaarmaken. Gooi je inrichting in de winterstand, met je gezicht naar de haard en je rug naar de openslaande deuren. De natuur maakt met het loslaten en opruimen, ruimte voor een nieuwe cyclus. En dit kun je vieren door bijvoorbeeld daarvoor geschikte (bloem)bollen en zaden alvast te planten in de tuin, nu de aarde nog zacht en niet bevroren is.

De natuur maakt met het loslaten en opruimen, ruimte voor een nieuwe cyclus

Naar binnen keren

Het naar binnen keren in onszelf, naar ons hart, biedt een mooie gelegenheid om aandacht te besteden aan onze hartenwensen. Voor onszelf en voor anderen. In ons hart voelen we ons het meest verbonden met het universum en alles om ons heen. We denken aan wat we leuk vonden van de afgelopen zomer en naar wat we wensen voor de toekomst.

Delen

Een feest vier je natuurlijk samen! Zeker als het koud en donker is, is het fijn om samen te zijn. Kruip dus gezellig met z’n allen bij elkaar rond de haard en deel je wensen en het lekkere eten met elkaar. Je kunt dit ook meenemen in je viering door te denken aan Sint Maarten (lees het verhaal onderaan dit artikel), die zijn mantel deelde met een arme bedelaar. En we zien tegenwoordig wel op Sint Maarten en met Halloween dat kinderen langs de deuren gaan om iets lekkers te halen. En symbolisch: om hun lichtje in het donker naar binnen in de huizen te brengen.

Hoe?

Seizoensfeesten gaan, zoals het woord al zegt, over de seizoenen; over de natuur en haar cycli. Bij seizoensfeesten zien we telkens natuurlijke elementen terugkeren. Eigenlijk altijd vier je een seizoensfeest met eten dat bij het seizoen hoort en met versieringen van dingen die je in de natuur vindt in het desbetreffende seizoen. Seizoensfeesten houden verband met de overgang tussen twee seizoenen of met het hoogtepunt van een seizoen. Dit seizoensfeest gaat over de overgang van herfst naar winter.

Kinderen gaan in het donker langs de huizen, om hun lichtje te delen en naar binnen te brengen

Eten dat erbij past zijn verwarmende soepen, zoals pompoensoep. Zelfgebakken appeltaart en perentaart, met fruit van de herfstoogst en kaneel. Mandarijnen. Zelfgebakken koeken met kaneel en andere herfstige en verwarmende kruiden zoals kardemom, gember, kruidnagel en steranijs. Verwarmende groenten zoals zoete aardappel, koolsoorten, ui, venkel. En het allerherfstigst zijn natuurlijk tamme kastanjes en allerlei soorten noten (hazelnoot, walnoot)!

Versieringen die passen zijn bijvoorbeeld ook kastanjes, gedroogde bladeren, gedroogd fruit, pompoenen, hazelnoten, eikeltjes, takken, hout (houten diertjes, gevonden stukjes hout, geurend hout) en natuurlijk kaarsjes.

Dit seizoensfeest gaat over een aankomende periode van rust, stilte en stilstaan. Kou vertraagt, alles gaat langzamer en trager in de winter. Vier het feest dus vooral op je gemak, ontspannen en rustig.

Wanneer?

Dit seizoensfeest kun je in 1 dag vieren, maar je kunt het dus ook een beetje uitspreiden. Allerheiligen wordt gevierd op 1 november en All Hallow’s Eve zoals het woord al zegt, op de avond ervoor op 31 oktober. Allerzielen is op 2 november. Samhain wordt tegenwoordig gevierd rond 1 november en van oudsher op 12 november. En Sint Maarten, waarop je je lichtje buiten laat schijnen, op 11 november.

Maak er dus gerust een fijne rustig-aan-feestweek van, bijvoorbeeld van 31 oktober t/m 11 november.

Tips om dit seizoensfeest te vieren

Ruim je huis en tuin op en maak ze winterklaar. Haal de laatste bloeiende bloemen naar binnen in een vaas en plant of zaai nieuwe bloemen, bollen en planten die daarvoor geschikt zijn. Zet je meubels in de winterstand en maak het gezellig. Steek de open haard aan en bijvoorbeeld wat wierook als je dat fijn vindt.

Breng een bezoek aan het graf van iemand die je dierbaar is. Ruim het eventueel op en maak het schoon. Breng er wat van je laatste bloemen, bijvoorbeeld herfstbloeiers zoals chrysanten, heen en zet er een kaarsje neer.

Bak een overheerlijke chocolade kastanje taart, met tamme kastanjes. Op de Wildplukwijzer kun je opzoeken waar je ze in de buurt zelf kunt vinden, dat maakt de taart natuurlijk extra lekker. En je hebt meteen een mooie gelegenheid voor een prachtige herfstwandeling.

Deel thuis met elkaar je hartenwensen, voor jezelf en voor anderen. Maak er een mooie tekening of knutsel van waarmee je je huis kunt versieren. Ook herfstige versiersels die je buiten hebt gevonden kun je een mooie plek geven, zoals kastanjes, gedroogde bladeren en eikeltjes. Bij de herfst horen ook de spinnetjes die overal hun webben maken, knutsel een (bontgekleurd) spinnenweb van een kastanje, satéprikkers en restjes wol. Tof om voor het raam te hangen!

Pompoenen! Hol ze uit, gebruik het vruchtvlees om warme, kruidige soep te maken en gebruik de schil om een lantaarn of lampion van te maken. Met wat ijzerdraad kun je ze aan een tak hangen, kaarsje erin en wandelen maar. Je kunt natuurlijk ook van andere materialen een lampionnetje maken.

Maak een feestwandeling met lampion in het donker en wandel dan langs een paar lieve mensen in de buurt om even je lichtje op ze te schijnen. Knutsel van te voren ook mooie hartenwensen voor hen, die je dan meteen aan ze kunt geven. Misschien wel met iets lekkers dat je zelf gebakken hebt erbij?! Want in plaats van bedelen aan de deuren, kun je ook brengen natuurlijk. En wellicht hebben zij ook wel iets lekkers om met jou te delen.

Knutsel een lampion van een pompoen en maak soep van het vruchtvlees, lekker warm als je weer thuis komt na je wandeling!

Bij thuiskomst in het donker steek je natuurlijk de kaarsen aan en kun je met z’n allen samen pompoensoep eten om weer op te warmen. Zelfgebakken brood of gepofte kastanjes erbij maakt het helemaal af. Haal tijdens het eten, mooie herinneringen op aan het afgelopen jaar of aan mensen of anderen die je mist.

Maak buiten een vreugdevuur. Een vuur brengt licht en warmte in de kou en het donker. En een vuur ruimt ook op. Verbrand wat takken uit de tuin (niet allemaal, laat ook wat liggen voor al wat leeft en zich wil verstoppen voor de winter!) en geurige kruiden. Je kunt ook hartenwensen verbranden in het vuur om ze ‘het universum’ in te sturen en uit te laten komen. Samen opwarmen en broodjes op stokjes afbakken boven het vuur.

En bovenal, koester het licht in jullie zelf en in jullie harten!

Het verhaal van sint Martinus

Er was eens, lang geleden, een zoon van een koopman. Hij heette Martinus en was soldaat in het Romeinse leger. Op een dag reed Martinus met een groep soldaten naar de grote stad. Het was een erg koude, gure en mistige dag. Martinus had zijn mantel goed om zich heen geslagen, zo had hij het heerlijk warm. Ze hadden haast, want ze wilden voor het donker binnen de stadsmuren zijn.

Toen ze bij de stadspoort aankwamen, ontdekte Martinus plotseling een man die beschutting zocht in een nis van de stadsmuur. Hij had geen schoenen en geen jas aan. Je kon aan hem zien dat hij het erg koud had. Martinus dacht even na, hij zou hem graag zijn warme mantel omslaan. Maar de mantel was zijn kostbaarste bezit en zonder mantel mocht hij de stadspoort niet in, want die hoorde bij zijn uniform. Wat kon hij nu doen? Hij kon die arme man daar toch niet zo achterlaten?

Opeens kreeg Martinus een goed idee. Ik geef hem de helft van mijn mantel, dan kan ik de andere helft zelf omgeslagen houden!
Met zijn zwaard sneed hij de onderste helft van zijn mantel af en gaf het aan de oude man. De arme man was heel blij, nu had hij beschutting tegen de kou. Maar nog voor hij Martinus kon bedanken, was deze al weggereden de stad binnen.

Die nacht zag Martinus de arme man in zijn droom, omhuld door een helder licht. De droom maakte diepe indruk op Martinus.

Toen de arme man de volgende morgen wakker werd, wilde hij Martinus graag gaan bedanken. Dit was het mooiste dat iemand hem ooit gegeven had.
In de stad vroeg de man op straat naar de soldaat op het witte paard, die gisteren de stad binnen gekomen was. De één wees hem de ene kant uit, de ander een andere kant.

Bij de poort van een mooi gebouw stond een weesmeisje te spelen op een fluit. Omdat ze zo bibberde van de kou, klonk haar lied nergens naar. De arme man wist hoe zij zich voelde. Hij pakte zijn stuk van de mantel en scheurde de helft eraf. Hij sloeg een stuk om haar schouders en de rest om zichzelf heen.

Hij ging verder, op zoek naar Martinus.
Op een plein zag hij een koopvrouw met appels en noten. Ze had een klein kindje op haar schoot dat moest huilen. “Och koopt u een appel van mij, dan kan ik een dekentje voor mijn kind kopen.” zei de vrouw tegen de arme man. De arme man wist hoe koud het kindje het had. Hij bedacht zich geen moment en scheurde nog een stuk van de mantel af. Hij kindje werd direct stil van het warme dekentje.

De arme man ging verder, op zoek naar Martinus.
Hij was nog nooit zo ver de stad in geweest. En toen hij bij het paleis aankwam, zag hij daar het witte paard van de soldaat staan. Een knecht was bezig om het paard te poetsen, maar van de kou liet hij de borstel telkens op de grond vallen. De arme man zag dat en wist hoe koud de knecht het moest hebben. “Hier”, zei de arme man. En hij scheurde het laatste stukje van de mantel in tweeën. “Wikkel dit doek om je hand en vertel me waar de eigenaar van het paard is.”

“Bedoelt u heer Martinus?”, vroeg de knecht. “Kijk, daar komt hij juist aan!”. De arme man liep met uitgestrekte armen op Martinus af en viel voor hem op zijn knieën. “Dank u heer, voor het stuk mantel dat u mij gegeven hebt.”

“Maar goede man, waar is de mantel gebleven?” vroeg Martinus. De arme man vertelde hem het hele verhaal, van het weesmeisje, van de koopvrouw met het kindje en van de knecht bij zijn paard. En daar stond hij nu, met het laatste stukje mantel in zijn hand.

“Dank u heer, dat ik eindelijk iets had om weg te geven.” zei de arme man nogmaals tegen Martinus. Martinus was verbaast hoe zijn mantel zoveel mensen had blij gemaakt. En zijn hart werd vervuld met liefde.

Met het feest van Sint Maarten, herinneren we ons Martinus, zijn mantel en de arme man. Met een lichtje lopen we door het donker om zo ons licht met anderen te kunnen delen in de donkere tijd van het jaar.

The post Seizoenfeest: Allerheiligen, Samhain, Halloween, Sint Maarten appeared first on OERmoeders van Nu.

In wezen heeft je baby eigenlijk niet echt veel meer nodig dan jouw lichaam; melk, warmte en liefde!

Verschillende babyuitzet lijsten zijn te vinden op het internet. Als aanstaande ouder wil je je baby zo goed mogelijk verwelkomen, maar hebben jij en je baby het allemaal wel echt nodig? In wezen heeft je baby eigenlijk niet echt veel meer nodig dan jouw lichaam; melk, warmte en liefde!

We bespreken deze en nog een aantal basisbehoeften en onderaan dit artikel vind je onze minimalistische uitzetlijst met praktische spullen! In je nestelperiode kun je dit allemaal lekker bij elkaar gaan verzamelen.

Melk

Jouw borsten.

Van belang is jouw gesteldheid en het is dus heel belangrijk dat je jezelf goed verzorgt. In het bijzonder als je borstvoeding geeft. Je lichaam werkt dan extra hard. Voor jezelf zorgen betekent onder andere: gezond eten, goed uitrusten, goede verzorging en goed kunnen ontspannen.

Gebruik bij het verzorgen van je lichaam zo min mogelijk zeep en andere verzorgingsproducten. Als je toch verzorgingsproducten wilt gebruiken, dan dus liefst zo natuurlijk en biologisch mogelijk. ‘Dat wat je op je smeert, moet je ook kunnen eten’. Jouw geuren zijn bovendien heel belangrijk voor de baby bij het vinden van de borst en om stoffen aan te maken die ervoor zorgen dat hij zich kan ontspannen, dus liever geen (overmatige) geuren!

Zorg voor zo gezond mogelijke voeding. En veel water, kruidenthee en een goede aanvulling kan zijn: zelfgemaakte botten- of groentenbouillon. Het kan fijn zijn als je iemand om je heen hebt die je van drinken en eten kan voorzien, zeker de eerste weken.

Schroom niet om overdag en ’s avonds lekker samen met je baby in bed te kruipen.

Ook uitrusten is van groot belang. De eerste week blijf je, als het goed is, sowieso lekker in bed liggen om je verzachte lichaam rust te geven na de bevalling. Maar ook in de weken erna is het heel belangrijk om veel te rusten en ontspannen. Schroom niet om overdag en ’s avonds lekker samen met je baby in bed te kruipen, je kunt de rust heel goed gebruiken. Ook omdat je in de eerste periode waarschijnlijk ook ’s nachts voedingen zult geven en dus aan het wennen bent aan een ander slaapritme voor de eerstkomende tijd.

Om je te helpen uitrusten is het prettig om in de kraamperiode (de eerste 6 weken – 3 maanden) hulp om je heen te hebben. Hulp bij de verzorging voor jou, je baby, je gezin en je huis. Jij hebt je handen nu vol aan andere dingen, een goed team om je heen van lieve mensen helpt om jou ruimte, rust en ontspanning te geven. Je partner, maar ook je moeder, een goede vriendin of een doula kunnen je ondersteunen.

Moedermelk heeft geneeskrachtige eigenschappen.

Om je borsten en tepels, die opeens een hele nieuwe taak hebben, te verzorgen zijn er verschillende natuurlijke middelen. Moedermelk zelf heeft bijvoorbeeld geneeskrachtige eigenschappen. Na de voeding je tepel inwrijven met een paar drupjes melk en even laten drogen voor je je borst weer inpakt helpt mee om je tepel in goede conditie te houden. Als je tepel meer verzorging nodig heeft, dan is er wolvet, het vet uit het vacht van het schaap wat erg lijkt op ons eigen huidvet. Wolvet zorgt ervoor dat je tepel wordt gevoed en kan genezen, het houdt de tepel soepel maar zorgt er tegelijk voor dat het niet nat blijft en wel kan ademen. Heilwol, een plukje schapenwol waar de wolvet nog in aanwezig is, kun je op je tepel leggen als je je borst weer inpakt. Er blijft dan een luchtlaagje waardoor eventuele wondjes of schrale plekjes beter kunnen herstellen. Als je borst (in het begin) lekt, kun je zoogcompressen van wol gebruiken. Wol heeft een vochtregulerende en temperatuurregulerende werking. Mochten deze wondermiddeltjes toch niet baten, dan kun je wellicht een zilverkapje proberen, dat ook een zeer efficiënte bescherming voor de tepel biedt en een actief antibacteriële werking. Duurzaam en natuurlijk.

Als de borstvoeding voor het eerst opgang komt kun je stuwing krijgen. Leg je baby aan om de druk van je borst te drinken zodat je lichaam en baby op elkaar ingespeeld raken en de stuwing gereguleerd kan gaan worden. Als de stuwing pijnlijk is, kun je gekneusde koolbladeren op je borst leggen ter verlichting.

Warmte

Jouw lichaam zorgt voor warmte. In de buik regelt jouw lichaam constant de temperatuur van de baby en na de geboorte zal je kindje de eerste tijd ook jou daarbij nodig hebben. Jouw lichaam helpt de baby om z’n eigen lichaamstemperatuur langzaam aan zelf te gaan regelen. Een kruik kan fijn zijn om jouw en het babyplekje in bed wat op te warmen.

Naast het regelen van de warmte helpt jouw lichaam je baby ook om z’n hartslag, ademhaling en bloedsuikerspiegel te regelen. Het is dus van belang dat het lichaam van je baby dichtbij jouw lichaam in de buurt is. Zoveel mogelijk, liefst de hele tijd! En ongetwijfeld heb je wel eens een beetje ruimte nodig voor jezelf, maar daar heb je dan die lieve nieuwe papa voor, of misschien een lieve oma of vriendin. Die eerste ‘plak’ periode zal niet voor eeuwig duren, maar helpt je die eerste maanden juist om zelf ook de rust te nemen die je hard nodig hebt. Hoe meer kracht je lichaam nu op kan doen, hoe beter je kunt herstellen en hoe meer je daar nu en later aan hebt! Laat je er dus niet door belemmeren, maar laat het je helpen.

Het heeft dus vele voordelen om je baby zo dichtbij mogelijk bij je te houden. Overdag kun je je baby lekker vasthouden, op je buik laten liggen of in een draagdoek tegen je aan dragen. Een draagdoek helpt om jezelf vrij te kunnen bewegen en tegelijk te kunnen voorzien in het noodzakelijke lichamelijke contact dat je baby nodig heeft. ’s Nachts kun je je baby bij je in bed nemen. Een goede plek in je bed waar de baby kan liggen is dus handig en een babykamer overbodig. Je kunt een plek in je eigen grote bed maken of een co-sleeper aanschuifbedje tegen je bed aanzetten. Je baby kan dan tegen jou aanliggen, maar heeft ook een eigen ruimte in of aan je bed.

Jouw lichaam helpt de baby om z’n eigen lichaamstemperatuur langzaam aan zelf te gaan regelen.

Jezelf en je kindje omringen met natuurlijke materialen helpt ook mee om warmte te geven aan je baby. In bed kun je denken aan een daarvoor geschikt schapenvachtje voor je baby om op te liggen en een wollen deken. Trek je kindje wol of wolzijde kleertjes aan om te helpen zijn lichaamstemperatuur zelf te gaan leren regelen en voor de nodige beschermende eigenschappen tegen prikkels van buitenaf. Wol helpt om de lichaamstemperatuur te reguleren, dat wil zeggen dat het helpt bij warm worden en bij afkoelen. Het is vochtregulerend en natuurlijke materialen zoals wol en zijde hebben ook de nodige beschermende eigenschappen, het vormt een natuurlijk laagje tussen de baby en de buitenwereld.

Een mutsje meteen na de geboorte is niet per se nodig als je baby op jou (of je partner) kan liggen met een wollen deken over jullie beide heen. Sterker nog, de geuren die je kunt opsnuffelen van je baby zijn juist van belang net na de geboorte! En ook voor je baby is het fijn als ie jou kan voelen in plaats van dat er een laagje tussen jullie in zit. Een mutsje is wel fijn bij het naar buiten gaan in de eerste periode (en als het koud is) en als er visite langskomt, omdat het een natuurlijke afscheiding vormt tussen je kindje en de drukte van buitenaf.

Liefde

Liefde, warmte en melk horen bij elkaar als een heilige drie-eenheid die jij als mama biedt aan je kindje. Zorg waar mogelijk direct na de geboorte voor ongestoorde eerste uren om te kunnen beginnen met het hechten aan je baby en je baby aan jou. De eerste uren zal je baby heel helder en alert zijn en voor het eerst gaan drinken aan de borst. Laat je baby je diep in de ogen kijken, uit onderzoek is gebleken dat je baby zich de eerste maanden het makkelijkst en fijnst laat troosten en verzorgen door de ogen die hem het eerst diep aankeken na de geboorte. Snuffel elkaars geuren op en voel elkaars lichamen warm tegen elkaar. Deze eerste uren zijn heel belangrijk voor de eerste hechting tussen jullie en om de liefde optimaal te gaan laten stromen en vloeien door jullie lichamen! Er worden zo ook allerlei hormonen en stoffen aangemaakt die jullie daarbij helpen.

Een ontspannen begin van het moederschap helpt jou om fijn(er) te kunnen landen.

Bij het stromen van de liefde en de warmte is het ook van belang dat je de navelstreng van je kindje zoveel en lang mogelijk laat uitkloppen. Dat je baby op een liefdevolle en ontspannen manier aan het leven kan beginnen hier op aarde, buiten je buik, is allemaal van belang in hoe je baby zal gedijen. 1 à 2 uren wachten met de baby scheiden van de placenta is helemaal niet raar, langer kan ook en zelfs een lotusgeboorte behoort tot de mogelijkheden.

Ontspanning helpt om de borstvoeding en liefdesstoffen te laten stromen!

Meer bloed vanuit de placenta in het lichaam van je baby helpt direct met de warmtehuishouding en voedingshuishouding. Een rustige overgang van buik naar aarde helpt mee met ontspannen en het laten vloeien van de juiste stoffen en hormonen door het lichaam, voor zowel je baby als voor jou! Je kunt de navelstreng afbinden (liefst met baby -en milieuvriendelijke navelveter) en dan doorknippen. Maar je kunt de navelstreng ook doorbranden; een langzamer, zachter en bewuster proces waar meer mensen bij betrokken kunnen zijn en wat helpt om de scheiding van de baby met de placenta bewuster en rustiger te laten verlopen. Een ontspannen begin van het moederschap, door de juiste hulp en verzorging om je heen, helpen jou ook om fijn(er) te kunnen landen en de borstvoeding en liefdesstoffen te laten stromen!

Slapen

Je baby is dus het allerliefste bij jou, dus een slaapplekje in of vlakbij jouw bed is fijn. Voor je eigen nachtrust en die van je baby. Er zijn verschillende manieren om samen te slapen, richt je babyplekje in zoals jullie het fijn vinden.

Een kastje met verschoonkussen op je eigen slaapkamer volstaat prima om de babyspulletjes in op te bergen. Een speelkamer of kinderkamer kan later ingericht worden, als jullie het tijd vinden voor een eigen kamer of (nog mooier) wanneer je kind zelf aangeeft dat hij graag in een eigen kamer wil slapen.

In bad

Je baby hoeft niet vaak in bad, 1 a 2 keer per week is vaak al ruim voldoende. Met het allereerste badje kun je gerust ook een aantal dagen of langer wachten. Sommigen wachten bijvoorbeeld tot het navelstompje losgelaten heeft of tot na de eerste kraamweek. Ook kun je zelf een kruidenbad nemen na de bevalling en je baby daarin meenemen. Dit kan heel ontspannend en herstellend werken, ook voor je baby, en helpt bij het helen van het naveltje!

Moedermelk is altijd een goede lichaamsverzorger.

De huid van je baby heeft een eigen beschermend vermogen, ook na de geboorte. Wees echt heel voorzichtig met zeep en andere verzorgingsproducten in het bad en op de huid van je kindje! Water, moedermelk en eventueel wat natuurlijke olie zijn echt meer dan genoeg! Moedermelk en bijvoorbeeld amandelolie hebben een hele voedende en balancerende werking die de huid van je baby ondersteunt in z’n eigen beschermingsvermogen.

Ook het haar van je kind hoef je niet te wassen. Uitspoelen met alleen wat water is voldoende. Je kunt eventueel ook natuurlijke olie in het haar gebruiken. Zwitsal en andere douchegels, shampoos of verzorgingsproducten heeft je baby écht niet nodig, sterker nog, het brengt je baby’s huid en haar juist uit balans.

Je kunt een apart babybadje of wasemmer/tummy tub aanschaffen, maar je baby tegen je aan vasthouden onder de douche of als je zelf in bad zit, kan net zo fijn zijn.

En je kunt ook prima zelf voelen of de temperatuur van het bad goed is, vertrouw op je gevoel, een badthermometer heb je dus ook niet per se nodig.

Een zachte grote hydrofiele doek is fijn als handdoek om je baby zachtjes droog te deppen en in te wikkelen.

Verschonen

Je kunt wasbare luiers of eco wegwerp luiers gebruiken, maar je kunt ook BZC toepassen. BZC is de afkorting voor Baby Zindelijkheid Communicatie. Het overgrote deel van de baby’s over de hele wereld draagt namelijk helemaal geen luier! Doordat de ouders veel dichtbij hun baby blijven leren ze al heel snel de signalen van hun baby te herkennen wanneer die zijn behoefte wil doen. En andersom leert het babytje dat bij een bepaalde houding of geluidje het voor hem tijd is om de sluitspieren te ontspannen.

Een verschoonkussen in huis kan handig zijn, maar je kindje op een handdoek verschonen op je bed of de bank behoort evengoed tot de mogelijkheden. Een kastje of commode waar je de babyspulletjes in kunt opbergen kun je meteen gebruiken om het verschoonkussen op te leggen.

Billencrème is meestal niet zo’n goed idee en niet zo natuurlijk en puur als we denken. Veel baby’s krijgen daar uiteindelijk juist uitslag van. Gebruik het liefst natuurlijke olie, zoals amandelolie of sesamolie als de billetjes verzorging nodig hebben. Wolvet en heilwol kunnen ook helpen bij luieruitslag. En bij schimmel (spruw) groene kleipoeder, heilaarde, azijn of teatree.

Overige verzorging

Moedermelk is altijd een goede lichaamsverzorger en kun je ook in bad doen of op het huidje van je baby smeren. Ook bij een verstopt neusje doet moedermelk wonderen en dat is fijn, want een dichte neus drinkt niet zo makkelijk..

Kokosolie en tarwekiemolie kunnen het huidje van je baby verzorgen als je veel in de zon komt met je kindje. Zonnebrandcreme is zeker niet nodig, zoek liever de schaduw op!

Hetzelfde geldt voor andere verzorgingsproducten. Echt, je baby is beter af zonder en als je wel iets wilt gebruiken, dan zo natuurlijk, biologisch en min mogelijk!

Handig voor in huis

Voor bij de bevalling en geboorte schaf je normaal gesproken een kraampakket aan, maar veel kraampakketten zitten vol met chemische en milieu-onvriendelijke verzorgingsproducten. Er bestaat tegenwoordig ook bewuste kraampakketten, die duurzame, natuurlijke en liefdevolle producten bevatten.

Een box is overbodig, juist de openheid en ruimte van de kamer stimuleert je kindje om te gaan ontdekken!

Hopelijk heb je je baby de eerste tijd veel vast en na een poosje kan je baby soms ook even op een schapenvachtje of kleedje bij jou in de buurt liggen, op de bank en later op de grond. Een box is overbodig, juist de openheid en ruimte van de kamer stimuleert je kindje om te gaan ontdekken en bewegen! Zorg dat je een veilige omgeving voor hem creëert. Als je kindje gaat kruipen kun je je huis kindvriendelijk maken door bijvoorbeeld gevaarlijke of voor jou erg belangrijke dingen buiten bereik te zetten.

Een wipstoeltje is ook niet nodig. Je baby kan bij jou in de draagdoek (op de heup, borst of rug) meekijken of liggen op een vachtje en al snel gaat je kindje vanzelf draaien en leren zitten.

Als je baby gaat slapen in een andere ruimte, kun je de deur op een kiertje zetten. Een babyfoon is het liefst niet nodig. Als het goed is zijn jouw zintuigen haarfijn afgestemd op je baby en hoor/voel/weet je precies wanneer hij of zij behoefte aan jou heeft!

Onderweg

Voor onderweg is een draagdoek of draagzak heel handig. Een natuurlijke manier om met je kind te reizen die meteen helpt te voorzien in het nodige lichamelijke contact dat je kindje nodig heeft. Een draagdoek of draagzak is ook eenvoudig mee te nemen in je tas of in de auto. Een kinderwagen heb je niet nodig (en neem een tas op wielen voor je boodschappen ;)). Een autostoel is wel handig als je met de auto weg wilt.

Je kunt wat spulletjes (luier, hydrofiel, vestje, wolvet) voor je baby in een tas stoppen als je op pad gaat. Een simpele tote bag of wat dingetjes los in je eigen tas volstaan prima. Een verschoonmatje voor onderweg is ook niet noodzakelijk. Je kunt daarvoor een handdoek of hydrofiele doek gebruiken, met daaronder eventueel een sjaal of jas.

Uitzetlijst

We sommen hier tot slot de belangrijkste dingen nog eens voor je op in een lijst van 15 handige dingen voor je kraamperiode:

• Mensen om je heen die helpen met de verzorging van jou, je baby, je gezin en je huis (de eerste weken en maanden!)
• Goede voeding en drinken voor jezelf, je borsten voor je baby
• Veel ruimte en tijd om te kunnen ontspannen en rusten, te herstellen, kracht op te doen, de borstvoeding te laten stromen en je op je babytje te kunnen focussen
• Fijne, liefst natuurlijke, kleding voor jezelf, zoals wolzijde onderbroeken, hemdjes, shirtjes en leggings, eventueel een voedingsbh of voedingstop, en eventueel een kangoeroehemdje voor in de kraamweek
• Een plek in je bed voor je baby met natuurlijke materialen, zoals een schapenvachtje en een wollen deken (ook voor jezelf fijn!)
• Kruiken, je baby komt uit constant 37 graden en het is fijn om, ook in de zomer, het babyplekje in bed wat op te warmen met een kruik
• Een plekje of kastje om wat spulletjes voor je baby neer te leggen, zoals wat kleertjes, luiertjes en een verschoonkussen
• Een basisuitzetje aan kleding van liefst natuurlijk materiaal zoals wol en zijde: 3-4 rompers*, 2-3 wikkel(truitjes), 2-3 broekjes, 1-2 paar slofjes, 1 strikmutsje, in de winter 1 dik(ker) vestje
• Een geweven draagdoek en eventueel een consult zodat je meteen precies weet hoe je hem gebruikt (is niet heel ingewikkeld en oefening baart al heel snel kunst!)
• Een paar (grote) zachte hydrofiele doeken, handig voor alles, ook als handdoek na een badje en om geknoeide melk op te deppen bij een voeding
• Amandel olie, wolvet, heilwol en wollen zoogcompressen
• Wasbare of ecologische wegwerpluiertjes en eco (zelfgemaakte) (wasbare) billendoekjes voor je baby, niet nodig als je BZC* doet!
• Zacht biologische kraam- en maandverband voor jezelf
• Een kruidenbad na de bevalling voor herstel van je lichaam en fijne ontspannen blote knuffeltijd met je baby
• Eventueel een lief klein (zoutsteen)lampje voor de eerste tijd nachtvoedingen

Ga je de eerste periode de deur uit met de auto, zorg dan ook voor een goed baby-autostoeltje.

En denk ook eens aan tweedehands spulletjes, er is zoveel te vinden! Je kunt iets een nieuw leven geven door een likje (baby- en milieuvriendelijke) verf en prachtige spulletjes vinden met een verhaal om meteen wat karakter toe te voegen aan je uitzet. Duurzaam en ook nog eens verantwoord!

* Plan je een lotusgeboorte en/of wil je BZC toepassen? Dan kun je overwegen om (voor de eerste dagen of langer) geen rompertjes te gebruiken maar losse hemdjes en broekjes. Bij BZC worden in veel landen zelfs jurkjes gedragen, ook bij jongens, omdat dit dan extra handig is!

The post Minimalistische & natuurlijke uitzetlijst appeared first on OERmoeders van Nu.

Beten en prikken

Azijn
Dit weten we allemaal al natuurlijk. Voor veel steken is azijn een zeer hulpvol middel. Je kunt een voetenbadje of bakje vullen met half water en half azijn of een beetje deppen en merk de verlichting.

Kamillebad met zeezout
Met gestoken ledemaat in een teiltje of gewoon je hele lichaam in bad.

Zzzoem! van de Groene vrouw
Een natuurlijke prikken-gel met lavendel of mint geeft gelijk verkoeling. Werkt reuzengoed bij allerlei ongemakken uit de natuur.

Havermout
Een beetje havermout in een washandje in het badje. Dit brengt rust op de huid en verzacht bovendien.

Planten
Er zijn een heleboel planten zoals de smalle weegbree, hondsdraf, klimop (Hedera) en dovenetel die erom bekend staan jeuk te verminderen. Kneus ze en wrijf hun sap op de jeukende plek. Weet jij deze plantjes te vinden? Meestal staan ze dichtbij bij brandnetels. Naast de bekende brandnetel jeuk helpen deze lieve plantjes dus ook bij andere soorten beten en prikken!

Etherische olie
Olie van Tea Tree of Lavendel kan ook verlichting geven, bovendien desinfecteert het. Onverdund een druppel erop of verdund met wat water deppen.

Bach Flower Rescue
Dit is een mix van Bach bloesems, om in te nemen en te kalmeren of aan te brengen op de kriebelplek, werkt ook bij schimmel, eczeem en bacteriën. Bach Flower Rescue is te koop bij de drogist of natuurwinkel.

En ook
Mentolpoeder, olijfolie, schil van een citroen of sinaasappel of schijfjes rauwe aardappel helpen ook tegen jeuk. Genoeg te halen uit de natuur dus!

Bacterie

Huidproblemen komen vaak uit de darmen, dus vraag je ook af hoe het daarmee gaat. Ook psychisch-emotionele problemen kunnen bacteriën een grotere kans geven om zich te manifesteren. Voor een beetje verzachting en verzorging kun je de volgende dingen proberen:

Kokosolie
Bij sommige bacteriën op de voet (en bij sommige soorten van eczeem) geeft kokosolie (niet ontgeurd!!) veel verlichting vanwege haar antibacteriële werking. Kokosolie bevat ook veel vitamine E wat helpt bij het herstel van de huid.

Propoliszalf
Een bijzonder krachtig middel, ook antibacterieel. Het is een smeerseltje dat gemaakt wordt door bijen om zichzelf te beschermen.

Manukahoning
Idem (ook bij koortslip en beginnende keelpijn en verkoudheid supermiddel!), honing van een buurtimker die niet gepasteuriseerd/verhit is werkt ook goed.

Teatree druppels (etherische olie)
Multi inzetbaar middel, de antiseptische werking remt schimmels en bacteriën en ook werkzaam bij wratjes bijvoorbeeld.

Moedermelk
Werkt antibacterieel, een paar druppels op de huid en laat het zijn werk doen!

Schimmel

Een schimmel wordt juist gevoed door olie dus kokosolie is juist geen goed idee. Uitdrogen die handel!

Groene kleipoeder
Klei droogt uit en onttrekt afvalstoffen (heeft meerdere toepassingen). Ook Heilaarde en Diatomeeënaarde hebben dezelfde uitdrogende en tegelijk een voedende werking.

Thee van tijm en rozemarijn
Zetten/maken en dit afgekoeld met een compres of watje op de plek.

Propolis en manukahoning
Kunnen ook goed werken bij schimmel. Ook imkerhoning die niet verhit is geweest heeft een goede werking.

Azijn
Ook hier weer inzetbaar, schimmels houden er absoluut niet van.

Teatree druppels (etherische olie)
Multi inzetbaar, de antiseptische werking remt schimmels en bacteriën.

Eczeem

Eczeem is ook een probleem dat eigenlijk van binnenuit komt, net als bacteriën die een kans krijgen om je huid aan te tasten. Eet je gezond genoeg? En hoeveel stress ervaar je? Eczeem wordt vaak met stress gerelateerd. Ook schijnen gezonde vetten (koudgeperste olijfolie, ghee, reuzel, kokosolie, avocado, rauwe bio roomboter, kabeljauwlever, etc.) en veel drinken een goede bijdrage te leveren aan het wegblijven van eczeem.

Eczeem wordt wel eens verward met een allergische reactie, in dat geval (als onderstaande hulpmiddeltjes niet werken) is het raadzaam om je kind op allergieën te testen. Tegenwoordig zie je bijvoorbeeld vaak intolerantie voor lijm en synthetische afwerking van schoenen. Wij raden onder andere daarom zoveel mogelijk blote voeten of niet-synthetische barefootschoenen aan, het liefst natuurlijk biologisch, fairtrade en dus duurzaam.

Kokosolie (biologisch, niet ontgeurd!)
Kokosolie kan bij sommige soorten eczeem goed werken, om te eten, maar ook om te smeren. Neem wel de niet ontgeurde, dus geurende en biologische variant.

Azijn
Ja daar is ie weer. Écht, azijn is een wondermiddeltje, eventueel verdunnen met water en aanbrengen met een wattenschijfje.

Teatree
Ook hier inzetbaar, heeft een genezende werking bij huiduitslag en eczeem. Doe een paar druppels in bad of op de plek.

Aloë Vera plant
Sap op de huid smeren. Verkoelt en herstelt de huid. Je kan het bewaren in de koelkast. Sowieso altijd handig om een Aloë plant in huis te hebben, nog zo’n wondermiddeltje! Voor wondjes, littekens, brandwonden, etc!

Zowel bij schimmel, eczeem als bacteriën of ernstige/ allergische reacties op beten kunnen ook homeopatische middeltjes ingezet worden. Vraag je homeopaat om advies.

In alle gevallen houd goed de reactie van je eigen lichaam in de gaten. Vertrouw je het niet, raadpleeg je arts.

De oorzaak

Naast deze ondersteunende middeltjes kan het ook helpen om je af te vragen waarom je kind jeuk heeft. Heeft het misschien letterlijk ergens jeuk van of heeft het iets meegemaakt wat hem niet beviel? Welke psychisch/emotionele reden kan hierachter zitten? De Biologika kan je hier wellicht meer inzicht in geven.

Over wondverzorging lees hier!

The post Jeuk! appeared first on OERmoeders van Nu.

Leren door observatie is gewoonlijk een bezigheid die zich ontplooit in een vertrouwde omgeving waarin een persoon een activiteit uitvoert waar een andere persoon, die minder weet, dan naar kijkt.

Leren door observatie wordt in sommige samenlevingen gezien als één van de meest natuurlijke, krachtige en efficiënte manieren van leren.

Je kunt opzettelijk toekijken met als doel om de activiteit ook te leren beheersen, maar je kunt ook kijken voor de lol of om de ander gezelschap te houden. Leren door observatie wordt zo een incidenteel bijproduct van het sociale leven.

Betrokken

Leren door observatie komt gewoonlijk voor in culturen waarin kinderen nauw betrokken zijn bij de dagelijkse gang van zaken in het normale volwassen leven. In samenlevingen waar kinderen deelnemen aan het volwassen leven wordt leren door observatie gezien als één van de meest natuurlijke, krachtige en efficiënte manieren van leren.

In onze cultuur wordt leren door observatie vaak gezien als onbedoeld bijproduct.

In onze geïndustrialiseerde samenleving zien we dat kinderen over het algemeen worden geweerd uit het volwassen leven en dat leren door observatie zo in veel mindere mate aanwezig lijkt te zijn. In onze cultuur wordt leren door observatie vaak gezien als per ongeluk of onbedoeld bijproduct en sterk onderschat in theorieën over de meest efficiënte manieren van leren.

Maar zelfs in onze cultuur, waarin veel kinderen naar instellingen als scholen gaan om te leren, komt een zeer aanzienlijk deel van wat de kinderen werkelijk leren voort uit het observeren van anderen in alledaagse activiteiten, ook al kennen we er hier nu weinig waarde aan toe.

Met al je zintuigen

Leren door observatie is eigenlijk leren met al je zintuigen: in al je zintuigen opnemen wat je oppikt in de aanwezigheid van hetgeen je beschouwt. Dat we het nu leren door observatie noemen komt voort uit het feit dat observeren een herkenbaar aspect is van deze vorm van leren. Observatie in de breedste zin van het woord dus: observeren en ontvangen met al je zintuigen.

Leren door observatie kenmerkt zich door drie dingen:

1

Het is ingebed in het dagelijks leven van een gemeenschap. Het gebeurt tijdens deelname aan zinvolle activiteiten met mensen die van belang zijn in het leven van het kind. De activiteiten zijn relevant, voor de persoon en voor de gemeenschap. In veel andere culturen, waarin kinderen betrokken zijn bij het volwassen leven, worden kinderen ook gezien als waardevolle en volwaardige hulp bij allerlei dagelijkse activiteiten. En al van jongs af aan kunnen ze in een groeiend aantal activiteiten werkelijk volwaardig meedoen. Kinderen en volwassenen delen dezelfde wereld. De activiteiten daarbinnen vormen zo het fundament van het leven en het bestaan.

2

Het vereist een actieve leerling. Om te leren van de observatie moet het kind niet enkel aanwezig zijn en toekijken, maar ook willen leren, willen ervaren en betekenis willen geven aan hetgeen er wordt geobserveerd. Het vereist een intrinsieke motivatie om de activiteit ook echt in zich op te nemen, door te laten dringen.

Soms wordt leren door observatie gezien als een passieve activiteit van ‘gewoon maar wat toekijken’ tegenover activiteiten waarin iemand fysiek meedoet, met z’n handen bijvoorbeeld. Maar leren door observatie is een werkelijk betekenisvolle manier om je te verbinden met je directe sociale en fysieke omgeving, ook al is opzettelijke lichamelijke actie die direct verband houdt met dat leren vaak afwezig. Het is van belang om leren door observatie te onderschrijven als een actieve leerstrategie. Intrinsiek gemotiveerde kinderen verwerken en ordenen (actief) de informatie die ze tot zich nemen tijdens de observatie, ze geven er betekenis aan.

3

Open aandacht. Een aandacht-toestand die we zien bij kinderen en mensen in andere culturen waarin kinderen niet gestuurd worden in het leren. Open aandacht is aandacht voor de volledige omgeving waarin iemand zich bevindt. Het is voortdurend, het houdt aan over een langere tijdspanne (abiding). Er is een hoge mate van opmerkzaamheid: elke verandering en gebeurtenis wordt opgemerkt. Open aandacht heeft veel weg van wat wordt verstaan onder het boeddhistische begrip mindfulness. Een doorlopende openheid en een vol bewustzijn van het hier en nu.

Dit volle bewustzijn zorgt ervoor dat kinderen in hun deelname aan het sociale leven iets kunnen oppikken en verwerken voordat ze begrijpen waarom het van belang is.

Deze open staat-van-zijn heeft vele voordelen als het gaat om leren door observatie, zoals gedetailleerde opmerkzaamheid van gebeurtenissen, bewustwording van contextuele informatie en een groter vermogen tot het verwerken van het brede scala aan informatie dat wordt ontvangen.

Deze open staat-van-zijn is een natuurlijke staat van bewustzijn van het hier en nu, alert en ontspannen. De aandacht staat al ‘aan’, er hoeft niet geswitcht te worden in focus en concentratie als er iets interessants wordt opgemerkt. Dit volle bewustzijn en deze opmerkzaamheid zorgen ervoor dat kinderen in hun deelname aan het sociale leven al iets kunnen oppikken en verwerken nog voordat ze begrijpen waarom het van belang is dat ze dit leren begrijpen.

Focuspunt

Dit staat in contrast met de manier van concentratie en focus die wordt verwacht in onze moderne klaslokalen, waar kinderen hun aandacht juist dienen te versmallen en de omgeving te negeren en waar de aandacht door sturing van een ander gefocust dient te worden. Deze vorm van korte termijn concentratie en nauwe focus is in onze maatschappij gebruikelijker en daardoor hoger gewaardeerd, terwijl deze moeilijker te bereiken en vast te houden is. Leren via deze vorm van focus en concentratie behoeft een voortdurend actief richten van de aandacht waardoor er ongemerkt noodzakelijke details van het grote geheel verloren gaan.

De rest van de wereld wordt niet even opzij gezet, maar blijft onderdeel uitmaken van de belevingswereld.

Jonge kinderen lijken in onze maatschappij juist een korte concentratieboog te hebben terwijl kinderen die gebruik maken van open aandacht zich heel lang, zelfs uuuuren, kunnen concentreren wanneer iets hun interesse wekt.

En zelfs wanneer ze zo geconcentreerd zijn op bepaalde activiteiten behouden ze een opmerkzaamheid en bewustzijn voor de rest van de volledige omgeving. De rest van de wereld wordt niet even opzij gezet, maar blijft onderdeel uitmaken van de belevingswereld en het geobserveerde en aan de betekenis die eraan wordt verbonden!

Vertrouwen

In culturen waarin leren door observatie alom gebruikelijk is, blijkt ook dat de volwassenen veel vertrouwen hebben in de efficiëntie van deze vorm van leren. Ze gaan er vanuit dat kinderen zelf, op eigen houtje, leren wat ze nodig hebben om te functioneren in de gemeenschap. Volwassenen zullen de kinderen niet sturen in het leren van wat ze makkelijk zelf kunnen leren. En in de praktijk blijkt dit ook. Het vertrouwen van de volwassenen in de kinderen maakt mede dat de kinderen hierin zelf de autonomie willen nemen. En weer mede daardoor is deze manier van leren zeer effectief; degene die leert heeft zelf in de hand hoe, wat en waar hij of zij leert en daardoor wordt het geleerde dieper opgenomen en beter herinnerd.

Het vertrouwen van de volwassenen in de kinderen maakt mede dat de kinderen hierin zelf de autonomie willen nemen.

De mens is een sociaal dier, levenslustig en er op gericht om deel te nemen aan een groep, een groter geheel. Intrinsiek zal een kind willen leren, kennen en weten wat nodig is om te leven in en bij te dragen aan z’n omgeving. Vertrouwen voedt dit vermogen.

Er zijn tegenwoordig ook steeds meer (kleine, particuliere) scholen zoals de democratische school en de Keenschool die met dit gegeven als uitgangspunt werken.

The post Leren door observatie appeared first on OERmoeders van Nu.

Om de wereld te leren kennen, moet je leven in de wereld.

De ideeën die we in onze moderne maatschappij hebben over de manier waarop kinderen leren zijn voornamelijk gebaseerd op het moderne schoolsysteem dat we hanteren.

In tegenstelling tot hoe vertrouwd en gebruikelijk het voor sommigen van ons voelt, is het schoolsysteem dat wij kennen een verre van natuurlijke leer- en leefvorm.

Kneden en vormen

Aan het begin van de twintigste eeuw waren theoretici en pedagogen nog tamelijk open over het feit dat scholen en onderwijs werden ontworpen met als doel om kinderen te vormen en in te passen in de nieuwe industriële samenleving. Kinderen hadden het nodig om hun wilde natuur onder controle te krijgen en in bedwang te leren houden. Om beschaafde gewoontes te ontwikkelen van stiptheid, gehoorzaamheid, ordelijkheid en efficiëntie. In de geest van deze onderwijsarchitecten werden kinderen – met hun wilde natuur – gezien als intrinsiek beestachtig, ongevormd en verdorven. Een kind diende deze wilde natuur te ontstijgen door het creëren van een nieuwe natuur boven de eigen natuur en realiseerde deze nieuwe ideeën in instellingen, waar hij in deze nieuwe wereld z’n ware thuis en ware aard moest vinden. Het doel van onze scholen was dus het ‘verheffen’ van kinderen uit hun natuurlijke staat.

Het doel van onze scholen was dus het ‘verheffen’ van kinderen uit hun natuurlijke staat.

Inmiddels zijn we deze grondbeginselen van onze leerinstellingen, die nog altijd als zodanig gehanteerd worden, min of meer vergeten. We denken terug aan onze schooltijd alsof het een integraal onderdeel is van onze natuur. Een essentieel, natuurlijk onderdeel van de menselijke kindertijd, in plaats van het grote, pas zeer recentelijke experiment van sociale bouwkunde, dat het eigenlijk is.

De originele doeleinden van onze scholen (het vormen en kneden van producten (mensen) die passen in de moderne materialistische industriële samenleving en deze materiële wereld gebruiken ten behoeve van het eigen belang) zijn zo effectief ingebouwd in de structuur van het moderne onderwijs (met z’n onderliggende systemen van begrenzing, controle, standaardisatie, metingen en handhaving) dat ze vandaag de dag zelfs worden uitgevoerd zonder ons bewuste medeweten of instemming.

We hebben het idee dat we in een geavanceerde multiculturele samenleving leven en dat nog slechts enkelen van ons spreken van een zondigheid die toebehoort aan de natuur van het kind. Maar onze scholen belichamen nog steeds die vrees voor de wilde natuur van het kind en de angst dat een kind zonder constante controle, metingen en dreigingen van straf zal ontsporen, dat het niet zal willen leren, anti-sociaal zal worden, schadelijk zal zijn voor zichzelf en anderen en een hulpeloze incompetente volwassene zal worden.

Maar onze natuur, onze wilde menselijke natuur, is geëvolueerd. Meer dan honderdduizenden jaren! In uiterst gedetailleerde harmonie met de oneindig gedetailleerde orde en schoonheid van de kosmos.

Als we kijken naar mensen van andere volkeren en culturen, dan zien we terug hoe de mens van nature leert. Een manier die al honderdduizenden jaren zorgt voor de verfijnde evolutie van de mensheid.

Intrinsieke motivatie

In vele (inheemse) samenlevingen is leren niet gedwongen of gestuurd. Van kinderen wordt als vanzelfsprekend verwacht dat ze vrijwillig de praktijk observeren en absorberen en dat ze de kennis en vaardigheden leren beheersen van alles wat ze nodig hebben als volwassenen. En dat doen ze ook. De mens bezit van nature een intrinsieke motivatie om dat te willen leren beheersen wat nodig is om te (over)leven in de omgeving waarin hij woont en leeft.

In deze samenlevingen zijn kinderen al op zeer jonge leeftijd vrij om hun eigen keuzes te maken, om te spelen, verkennen, deel te nemen en op zinvolle wijze verantwoordelijkheid te nemen. Leren is geen speciale activiteit, maar een natuurlijk bijproduct van het leven in de wereld.

Een Aboriginal heeft in zijn geheugen een landkaart die zich uitstrekt over meer dan duizend kilometer.

Een vrij kind leert dat er rivierkreeftjes wonen onder platte stenen, dat er grote forellen zich verbergen in schaduwrijke waterpartijen, het ontdekt rotsachtige hellingen waar bessen groeien. Het zal patronen in golven herkennen, leren welke takken z’n gewicht kunnen dragen, welke takjes makkelijk vlam vatten, welke planten doornen hebben. Een kind op een school leert wat een bioom is en hoe logaritmen te gebruiken om biodiversiteit te berekenen. Alhoewel, de meesten zullen het waarschijnlijk niet eens echt leren bij gebrek aan interesse of zijn het een dag na de toets alweer vergeten…

Een kind dat ontdekte waar de wilde bessen groeien omdat hij dat zelf wilde weten, zal deze informatie nooit vergeten. Een ‘ongeschoold’ persoon in de hooglanden van Papoea-Nieuw-Guinea kan meer dan zeventig soorten vogels herkennen puur aan hun gezang. Een ‘analfabetische’ sjamaan in de Amazone kan honderden geneeskrachtige planten identificeren. Een Aboriginal uit Australië heeft in zijn geheugen een landkaart, gecodeerd in een lied, die zich uitstrekt over meer dan duizend kilometer.

Leren is geen speciale activiteit, maar een natuurlijk bijproduct van het leven in de wereld.

Onze geest is gemaakt om grote hoeveelheden informatie te bevatten over de wereld die ons het leven schonk, waarin we opgroeien, wonen en leven. En deze kennis gaat telkens over van generatie op generatie.

Open aandacht

Onderzoekers zien dat kinderen in deze samenlevingen, die op deze manier leren en leven, het grootste gedeelte van de tijd een compleet andere aandacht-toestand hebben dan kinderen op onze moderne scholen. Onderzoekster Suzanne Gaskins noemt het ‘open aandacht‘ (open attention).

Open aandacht is een staat van aandacht, bewustzijn en waarnemen om informatie uit de omgeving te ontvangen. Open aandacht wil zeggen bewustzijn van alles om hem of haar heen, in ontspannen en alerte staat. Drie karakteristieken van open aandacht zijn:

1. De horizon is breed, het veld van aandacht is ruim en open, breedhoekig. Er is aandacht voor de volledige omgeving.

2. Het duurt voort, deze staat van aandacht is voortdurend (abiding). Het is geen korte concentratieboog, maar een langere, gewoonlijke staat van aandacht, een staat van zijn.

3. Opmerkzaamheid. Er wordt opgemerkt als er iets gebeurt of verandert. Als er iets interessants gebeurt, kan er uuuuren naar gekeken worden in volle concentratie, terwijl er ook nog steeds opmerkzaamheid en aandacht is voor de rest van de volledige omgeving.

Gaskins suggereert dan ook dat open aandacht veel lijkt op wat wordt verstaan onder het boeddhistische begrip mindfulness.

Kinderen in staat van open aandacht merken alles op én herinneren zich ook alles.

Een kind in deze staat van open aandacht absorbeert de cultuur om zich heen als in osmose. Onmerkbaar wordt opgepikt en uitgewisseld wat en hoe anderen/volwassenen bespreken, doen, denken, weten.

Deze mentale toestand is helder, open, alert, op het gemak. Kinderen in staat van open aandacht merken alles op én herinneren zich ook alles. Als iets hun aandacht trekt, kunnen ze zich focussen met laserprecisie, terwijl de omgeving ontspannen onderdeel blijft van het bewustzijn. Open aandacht zorgt voor een zeer efficiënte manier van leren door observatie, een manier waarbij de leerling zelf bepaalt wat hij of zij wil leren en dit op hele efficiënte wijze tot zich neemt tot in de diepste vezels van z’n wezen.

Bij mijn volk zal zo’n vorm van discipline een kind tegenhouden geestelijk te groeien. — Mini Aodla Freeman

Ongedwongen

De manier van observeren met open aandacht verschilt wezenlijk van de vorm van observatie die wij nu kennen in onze moderne Europees/Amerikaanse samenleving én van de vormen van concentratie die op onze scholen worden verwacht.

Een kind in een klaslokaal zal worden geacht z’n open aandacht juist uit te zetten. Het dient zich te focussen op één ding en alles daarbuiten uit te bannen uit het veld van aandacht. Het mag niet in de gaten houden wat er om zich heen gebeurt, maar moet z’n aandacht juist verkleinen naar één bepaald focuspunt. Een punt dat het niet zelf uitzocht, maar dat iemand anders aan hem opdringt.

Een kind in een klaslokaal zal worden geacht z’n open aandacht juist uit te zetten.

Inuït auteur Mini Aodla Freeman was het meest verrast door kinderen toen zij voor het eerst naar het zuiden reisde vanaf de Noordpool. “Ze mochten niet normaal zijn, zoals de kinderen in mijn cultuur zijn: vrij om te bewegen, om vragen te stellen, vrij om hardop te denken en vooral vrij om op te merken wat ze helpt te groeien. Bij mijn volk zal zo’n vorm van discipline een kind tegenhouden geestelijk te groeien, het zal het gevoel van interesse doden.” En: “Als je een kind zo dwarsboomt op jonge leeftijd, zal het later niet meewerken en opstandig worden”, zegt Freeman (komt dat je niet bekend voor?). Deze visie vindt men terug in culturen over de hele wereld, in delen van Midden- en Zuid-Amerika, delen van Afrika, India, Azië, Papoea-Nieuw-Guinea, etc.

Zou ons leren niet altijd gebaseerd dienen te zijn op het ethische principe van niet-interfereren en het recht van alle mensen om hun eigen keuzes te maken, die op hun beurt natuurlijk ook niet interfereren met een ander, zoals bij leren door observatie met open aandacht het geval is?

En zou leren niet altijd gebaseerd moeten zijn op het ethische principe van toestemming en het recht van alle mensen om vrij van geweld en de dreiging van geweld te zijn?

De geest zelf is wild en eigenzinnig en moet zelf z’n aandacht willen richten op de wereld, uit eigen beweging.

En als kinderen leren dat dominantie, autoriteit, opdringen zonder toestemming en dreigen met geweld en straf normaal zijn binnen de context van onderwijs, zou dit dan niet een genormaliseerd onderdeel van de belevingswereld worden van degenen die (later) ook de macht hebben en hanteren?!

Een staat van open aandacht kan niet worden afgedwongen. Het kan alleen uit iemands eigen beweegredenen worden bereikt. De geest zelf is wild en eigenzinnig en moet zelf z’n aandacht willen richten op de wereld, uit eigen beweging.

Steen

We weten zelf niet altijd meer hoe onze kinderen natuurlijk leren omdat we zelf ook in een stenen wereld zijn opgegroeid. We zijn niet meer geschikt om zomaar te worden vrijgelaten in de wilde natuur, zoals een jong dier dat te lang in een kooi heeft gezeten niet meer in staat is om te overleven in het wild. De wereld is een vreemde plek geworden, ons niet meer bekend. En dit is wat we nu zelf weer doen met onze kinderen…of kan het ook anders?

De revolutie zal niet plaatsvinden in een klaslokaal…

De wilde natuur ingaan is een voorwaarde om de wereld te behouden. Ga naar buiten!

– met vrij vertaalde passages uit On the Wildness of Children van Carol Black –

The post Open aandacht appeared first on OERmoeders van Nu.

Natuurlijk Ouderschap wordt in het Engels Attachment Parenting (AP) genoemd. Attachment, hechting. Veel duidelijker wellicht? Het ouderschap bezien vanuit de hechtingsband, met het vertrouwen dat daarbij hoort altijd in het achterhoofd. Hier kun je een uitgebreidere omschrijving lezen van AP.

Doe je iets omdat je je intuïtie volgt, omdat je omgeving je iets vertelt of omdat je je angsten om raad vraagt?

Meer dan alleen hechting

Het natuurlijk ouderschap kan echter nog veel meer dan dat betekenen. Denk aan bijvoorbeeld natuurlijk speelgoed, natuurlijke medicijnen, natuurlijk voeden, eigenlijk zoveel mogelijk zoals de natuur het ‘opvoeden’ bedoeld heeft. Ook bij OERouderschap kun je hieraan denken. Bij OERouderschap speelt je intuïtie volgen een grote rol. Het OERouderschap gaat wellicht nog een stapje meer de diepte in, om echt de moed in jezelf aan te spreken en je te verbinden met je OERweten; je OERgevoelens en je OERinstinct. Je wordt steeds geprikkeld om je af te vragen waarom je bepaalde dingen doet. Doe je iets omdat je je intuïtie volgt, omdat je omgeving je iets vertelt of omdat je je angsten om raad vraagt?

Jouw manier

Ieder kind en ouder is anders, er is niet één manier. Wel is het fijn te weten welke mogelijkheden er zijn en te leren hoe je je intuïtie (weer) kunt volgen, zodat je voor jezelf kunt kiezen wat het best bij jullie past. Wij proberen dan ook geen advies te geven, maar alternatieven te laten zien en je te prikkelen om naar je intuïtie te luisteren en je eigen keuzes te maken.

Bewust en natuurlijk

OERmoederschap is wat ons betreft een bewuste en natuurlijke manier van opvoeden met een gezonde balans tussen instincten en verstand. Bewust gaat over het onderzoeken waar jouw gedrag en het gedrag van je kind vandaan komt en natuurlijk over het meegaan met de natuurlijke behoeften van jezelf, je kind en zijn of haar instincten. Het liefst gebruiken we het woord begeleiden in plaats van opvoeden, omdat onze kinderen niet hoeven te worden opgevoed, ze weten vaak al meer over het leven dan wij, ze hoeven slechts begeleidt te worden. Een kind draagt zijn potentie bij zich vanaf zijn geboorte. Het is aan ons om dat zo optimaal mogelijk te stimuleren, zodat het kind de ruimte heeft om zo optimaal mogelijk te kunnen groeien en bloeien.

Vrijheid en grenzen, liefde en respect, is alles wat onze kinderen nodig hebben van ons. — Rebeca Wild

Vragen?

Heb je vragen? We vinden het fijn om onze ervaring te delen. Naar intuïtie en geweten reiken wij je handvatten aan om dichter bij je innerlijke kracht te komen. Gebaseerd op onze praktijkervaring, het aanspreken van onze intuïtie en het bestuderen van (wetenschappelijke) beschikbare informatie.

The post OER en Natuurlijk ouderschap? appeared first on OERmoeders van Nu.

Moedermelk

Net als deze apen is bijvoorbeeld onze moedermelk zo samengesteld dat deze zorgt voor een optimale hersenontwikkeling aan het begin van ons leven (waarin onze hersenen in de eerste 3 jaar van 25% naar 90% van het volwassen vermogen groeien!). Lichamelijke groei gaat, in vergelijking met veel andere zoogdieren, relatief langzaam. Onze melk bevat veel melksuikers die regelmatig gedronken moeten worden voor een continue toevoer naar de hersenen, die dit nodig hebben om te groeien. Je ziet dan ook bij apen dat de baby’s en kleine kinderen de hele dag (en nacht) door zeer regelmatig wat drinken bij hun moeder. Als er veel tijd tussen het voeden zit zorgt dit voor schommelingen in de toevoer van voedingsstoffen wat de ontwikkeling niet ten goede komt.

De evolutie heeft het prachtig geregeld.

Op verzoek

Dit geldt ook voor mensenbaby’s. Het uitstellen van de voeding, voeden volgens een (onnatuurlijk) schema en snel de nachtvoedingen willen afschaffen is, dus eigenlijk niet passend bij onze natuur en onze natuurlijke groei en ontwikkeling. Regelmatig een slokje, soms wel elk uur of zelfs vaker, is een veel logischer manier en ook wat baby’s zelf al aangeven bij het voeden op verzoek. Het vaak kleine beetjes drinken past ook bij ons als dragende soort. Een mensenbaby kan bij de geboorte nog niet voor zichzelf zorgen of zelf meekomen met de groep. De eerste tijd wordt het meegedragen. Het is dus de eerste tijd in constante aanwezigheid van z’n moeder en voortdurend in de buurt van z’n voedingsbron, de borst. Op deze manier kan moeder meedraaien in de groep en tegelijk voor haar baby zorgen.

Dragen

Handig is ook dat we rechtop lopen zodat we onze armen vrij hebben voor de baby, want onze baby’s worden zeer hulpeloos geboren. Waarschijnlijk is dit een optimalisering van het rechtop lopen (en een smallere bekkenopening) en de voordelen van het vrij hebben van onze handen. Het lopen en de handen vrij had waarschijnlijk meer overlevingsvoordelen dan op handen en voeten en je kind langer in je buik kunnen dragen.

Het oerinstinct van baby’s is nog net zoals in de oertijd.

Van dragen is inmiddels ook bekend dat hierdoor een verfijnde afstemming plaatsvindt tussen moeder en kind. Het stelt je baby in staat de lichaamstemperatuur, ademhaling en hartslag te regelen want dit kunnen ze de eerste tijd nog niet goed zelfstandig. Huid-op-huid contact stimuleert de productie van o.a. oxytocine, het liefdes en knuffelhormoon dat ook stress reduceert en de melkproductie stimuleert.

Samen slapen

Als dit voor overdag geldt, dan natuurlijk ook voor ’s nachts. Hoewel er in de moderne samenleving ’s nachts geen gevaarlijke roofdieren meer door onze slaapkamer sluipen is het oerinstinct van baby’s nog net zoals in de oertijd. Alleen ergens liggen zonder de moeder in de buurt betekent gevaar en minder overlevingskans, daarom wordt er vaak ’s nachts gehuild als de moeder niet in de buurt is. Je baby alleen in een kamer laten slapen past dus eigenlijk ook niet echt bij onze menselijke natuur. Bij ruim tweederde van de wereldbevolking slaapt de het kindje bij moeder in bed, soms jarenlang. Jammer dat onze bedden en beddengoed hier niet standaard op aangepast zijn en het zaaks is om goed op de veiligheid te letten als je kindje bij je in bed ligt.

Communicatie

Daarnaast is er natuurlijk het huilen! Meestal probeert een baby eerst op een subtielere manier duidelijk te maken dat er behoeftes zijn, maar als daar niet accuraat op gereageerd wordt, dan heeft het een fellere stand, de baby gaat huilen. Een huilend kind heeft primaire levensbehoeften die dringend vervuld dienen te worden. Deze vorm van om aandacht roepen heeft zich zo ontwikkeld dat het geluid zeer stressverhogend werkt op met name de moeder en aanmoedigt om je kindje te troosten en te zorgen dat het ophoudt. En het trekt roofdieren aan.

Intuïtie

De evolutie heeft het prachtig geregeld, dat de continue nabijheid van moeder en kind zorgt voor de optimale afstemming tussen beiden van de behoefte aan voedsel, veiligheid en een gezonde ontwikkeling. Deze natuur volgen is in onze cultuur lang niet meer vanzelfsprekend. Maar voel je dat alle goedbedoelde adviezen over voedingsschema’s, alleen in slaap leren vallen of niet op elk huiltje reageren niet kloppen met je moederinstinct, wees dan gerust eigenwijs en vertrouw erop dat jouw oermoedergevoel echt wel weet wat jouw kindje nodig heeft!

The post Onze menselijke natuur en hoe wij van nature moederen appeared first on OERmoeders van Nu.

Uit onderzoek blijkt dat baby zich de eerste maanden het makkelijkst laat troosten door de ogen die hij in die eerste seconden na zijn geboorte ingeprent heeft gekregen. Zorg dus dat dit jouw ogen zijn, of die van een andere verzorger.

Dit gaat niet vanzelf. Neem dit op in je geboorteplan en zorg dat jouw geboortepartner dit weet. In principe wordt er heel snel gewogen, gemeten en getest. Als jij tijd voor inprenting en kennismaking wilt, moet iemand dus het territorium afbakenen. Het meten en wegen en testen kan in de meeste gevallen best later.

Sommigen van ons kiezen voor minimaal 15 minuten van huid-op-huidcontact en oogcontact. Je kunt je baby door partner of vriend(in) op borst laten leggen, zodat je oogcontact kunt maken. Om te genieten van dat eerste moment, elkaars geur om in jullie brein te vereeuwigen en diep, diep verliefd te worden.

Laat dit moment je door geen weegschaal, meetlat, of andere test afnemen als het even kan.

The post Inprenting appeared first on OERmoeders van Nu.