Zij begon bij jou en mij. Er moest wel zoiets moois van komen. Door jou werd ik moeder. Je wist dat er een ander leven in de plaats kwam. Ik bedoel niet haar leven in plaats van jouw leven. Een ander soort leven. En dat vond je goed.
Vol vertrouwen dat dit avontuur ons lukt. Plots zij aan zij verantwoordelijk voor ons meisje. Onze wereld op zijn kop. Van je plekje op mijn profielfoto tot je plekje naast mij in bed. Je was bereid tot aanpassing. Dan maar even lepelen met drie. Volgens mijn moeder staat er achter elke sterke man een sterke vrouw. Een tikkeltje ouderwets maar ik begrijp perfect wat ze bedoelt. Achter (of beter: naast) elke sterke moeder staat een sterke partner. Misschien wat kort door de bocht. Er zijn moeders die het in hun eentje kunnen.
Door jou werd ik moeder.
Maar ik prijs mezelf gelukkig met jou. Jij geeft me de ruimte om de moeder te zijn die ik wil zijn. Je gaat voor ons. Je beschermt ons. Je gelooft in ons. Jouw liefde stroomt door mij en komt recht bij haar naar binnen. Ik ben je dankbaar, lieve vader van mijn dochter. Zij bracht een nieuwe dimensie aan onze ‘wij’. En als zij later groot is en haar vleugels spreidt, en wij een leven vol herinneringen delen. Dan is dit één van de dingen waar ik aan zal denken. Hoe jij mij moeder maakte. Hoe we samen wortels gaven. En hoe er geen ‘hij’ is die ik liever bij mijn ‘wij’ zou willen.