We zijn enorm kritisch op onszelf. Dit zit zo’n beetje in onze hele cultuur verweven en we krijgen het van kleins af aan mee en zien het om ons heen. Er zijn een heleboel verwachtingen, van anderen en van jezelf. En er is een hele hoop gemis, van acceptatie, waar we voortdurend naar opzoek zijn. Maar in ons voorbeeld hebben we vooral kritiek meegekregen en maar weinig acceptatie. Het moet vaak beter en perfecter, is het niet van een ander, dan wel van jezelf. Misschien is het ook wel iets mens-eigens, het beste uit jezelf willen halen, maar dan (te) ver doorgeslagen en komt dat hier en nu tot uiting in de vorm van (extreme) zelfkritiek.

Doordat we toch op zoek blijven naar die acceptatie, doen we steeds meer aan zelfhulp: Je angsten onder ogen komen en je blokkades oplossen. Als we alles uit de weg ruimen, dan ontstaat er ruimte om te doen en zijn wat we willen. Dan is er niets meer dat ons tegen houdt in het tot bloei laten komen van onszelf.

Wees lief voor jezelf, zo creëer je een voedingsbodem om op te groeien!

Maar als je dan bezig gaat met jezelf en blokkades die je ervaart of waar je tegen aanloopt, dan ligt het al gauw op de loer dat je ook hierbij weer kritisch naar jezelf gaat kijken… Je doet je best, maar het is nog niet goed genoeg en je wordt zo steeds kritischer op jezelf, waar je je vervolgens weer schuldig over voelt, want je ervaart weer blokkades of angsten of andere stomme gevoelens.

Misschien nog wel belangrijker of fundamenteler dan die actieve zelfhulp en het werken aan jezelf om blokkades op te lossen, is je zelfliefde en zelfacceptatie.

Zelfliefde

Zelfliefde en zelfacceptatie gaan over jezelf onvoorwaardelijk accepteren. Ook op momenten waarvan je het idee of gevoel hebt dat je faalt. Juíst op die momenten. Anna Myrte haar wijze woorden: Wees goed voor jezelf, heb zelfcompassie, veroordeel jezelf niet, accepteer jezelf met al je angsten en onzekerheden en loop er niet voor weg. Als je zo leeft, maak je ook schoon schip. Niet omdat je zo hard aan jezelf aan het werk bent, maar omdat je vanuit zachtheid in het leven staat en niet méér van jezelf eist dan te zijn wie je bent. En als dat niet lukt, dan accepteer je dat ook…

Het betekent niet dat je wegloopt voor moeilijkheden of dat het leven altijd maar makkelijk is, maar het betekent dat je verder kijkt dan het verhaal dat je over jezelf vertelt. Je gedachten zijn er, komen en gaan, je hebt ze, maar je bent ze niet!

Het is erg belangrijk is om jezelf lief te hebben. Om zacht en mild voor jezelf te zijn. Want als je jezelf support en liefhebt, dan geef je jezelf een voedingsbodem om op te groeien!

Uiteindelijk zijn we het meest gelukkig als we helemaal onszelf zijn.

Hoe dan?

Eerst is het misschien heel raar om jezelf lief te hebben en te accepteren. Je bent zo gewend om alle onvolkomenheden van jezelf te zien, te bestuderen en zelfs te willen veranderen. Maar die strenge blik naar jezelf kun je loslaten. En eigenlijk is dat vrij eenvoudig. De beste tip daarbij is denk ik: Wees je eigen moeder.

Beschouw de situatie alsof je kritiek hebt op je eigen kind en laat de leeuwin in jezelf ontwaken om over dat (kwetsbare) kind te waken. Omarm dat kind in jezelf, geef jezelf die zelfliefde. Hoe zou je reageren als het werkelijk om je kind ging? Wat zou je daar dan tegen willen zeggen?

Dat kind in jezelf is er nog steeds. En jij mag daarvan de moeder zijn. Jij mag daarvoor opkomen en het een stem geven! Schenk jezelf die vergeving, acceptatie en liefde.

The post Zelfliefde appeared first on OERmoeders van Nu.

“Ouders die hun verleden hebben verwerkt en zichzelf en hun geschiedenis doorzien, zijn vrij van de ketenen van vroeger. Ze zijn werkelijk volwassen en kunnen ingaan op de signalen van een kind, zonder dat hun eigen emoties ze in de weg zitten. Ze kunnen hun hart werkelijk openstellen voor dít kind. Ze leven met hun geschiedenis en nemen verantwoordelijkheid voor hun leven, in plaats zich te laten leiden door hun onbewuste.”

The post Gelukkige ouders maken gelukkige kinderen appeared first on OERmoeders van Nu.

Als je een ‘onhandelbaar’ kind hebt, is de eerste vraag die je jezelf kunt stellen: Wat noem ik onhandelbaar? Welke gedragingen vallen hieronder en waarom?

Een kind dat onhandelbaar gedrag vertoont, zit vol met onmacht en frustraties die er op een heel vervelende en ongewenste manier uitkomen en doet dit niet om jou opzettelijk te pesten.

Uiten

Een kind kan onhandelbaar gedrag vertonen als het zich niet (meer) op een andere manier kan, wil of durft te uiten. De oorzaak is vaak dat het kind zich (op een andere manier) niet gehoord voelt. Of er wordt niet op de juiste manier omgegaan met wat het kind duidelijk probeert te maken.

Een kind dat onhandelbaar gedrag vertoont, zit vol met onmacht en frustraties die er op een heel vervelende en ongewenste manier uitkomen en doet dit niet om om jou opzettelijk te pesten. Wel kan het zo zijn dat het jou iets duidelijk wilt maken. Het kan onderhuidse/opgekropte emoties van jou oppikken die het onbewust naar buiten probeert te krijgen. Het is belangrijk dat je onderzoekt wat er in het kind omgaat en dat jij (weer) ruimte gaat creëren waarin het kind zich op andere manieren durft te uiten. Deels door je eigen troep op te ruimen en deels door te leren luisteren.

Luisteren

Vaak denken we te weten waar het gedrag vandaan komt, maar slaan we de plank toch helemaal mis. Het is echt van belang om (opnieuw) te luisteren! Naar wat het kind letterlijk vertelt, maar vooral ook naar de non-verbale communicatie, omdat praten vaak al een gepasseerd station kan zijn voor een kind dat zich al te lang niet gehoord voelt.

Een onhandelbaar kind krijgt vaak op z’n donder, maar dit werkt voornamelijk averechts en alleen op korte termijn. Er wordt bij straffen namelijk wederom niet geluisterd, maar afgewezen. Met liefde en geduld, oftewel aandacht, bereik je meer dan met straf geven. Straf geven is voor het kind een afwijzing, het voelt als: Ze houden niet van mij, ze begrijpen mij niet, ze luisteren niet naar mij. Hierdoor wordt het kind vaak nog dwarser, omdat het voelt alsof vertellen wat er aan de hand is toch geen enkele zin heeft. Er is niemand die luistert.

Een onhandelbaar kind krijgt vaak op z’n donder, maar dit werkt voornamelijk averechts en alleen op korte termijn.

Aandacht

Aandacht voor het kind als persoon is belangrijk. Echte aandacht, met al je zintuigen. Luisteren naar wat het kind te vertellen heeft, lichamelijk contact door een knuffel of aai over de bol, toewijding door je te verdiepen in het kind en de belevingswereld. Geef het kind de ruimte om zichzelf te kunnen zijn door onvoorwaardelijk te luisteren en te reageren, zonder straf en zonder oordeel. Hierdoor verbreek je de cirkel van het niet-gehoord worden en voelen, en maak je ruimte voor het kind om zich op een andere manier te gaan uiten.

Zodra jij patronen doorbreekt door anders te reageren dan je tot nu toe hebt gedaan, zul je vrij snel merken dat het kind ook anders gaat reageren. Kinderen zijn doorgaans heel flexibel en kunnen best snel meegaan in nieuwe situaties. Het hoeft dus helemaal geen meerjarenplan te zijn, grote kans dat je in een week of wat al een heleboel verschil zult merken.

Zodra jij patronen doorbreekt door anders te reageren dan je tot nu toe hebt gedaan, zul je vrij snel merken dat het kind ook anders gaat reageren.

Het goede voorbeeld

Je zult zelf mogelijk ook een ander voorbeeld moeten gaan geven. Wees geduldig en oprecht naar het kind toe, de eigenschappen die je ook terug zou willen zien in je kind. Geef het kind een kijkje in jouw belevingswereld. Vertel wat er in jou omgaat, welke emoties en gevoelens jij ervaart op bepaalde momenten, waarom je bepaalde dingen vindt, zegt en doet. En reik eventueel ook andere manieren aan om te uiten: tekenen, muziek, lichamelijke oefening, meditatie, dans, etc etc. Omdat praten niet altijd zomaar meteen zal lukken.

Houd ook rekening met omgevingsfactoren. Let op gezonde voeding; sommige voedingsstoffen kunnen je denken en handelen vertroebelen. Soms is het niet per se onwil van het kind, maar heeft het gedrag mede te maken met bepaalde voeding. Zorg voor een veilige en rustige omgeving waar het kind zich veilig voelt met zo min mogelijk stress. Een rustige plek om te slapen en om jezelf terug te kunnen trekken.

Wees geduldig en oprecht naar het kind toe, de eigenschappen die je ook terug zou willen zien in je kind.

Verbinding

Doorbreek patronen en vind van daaruit andere mogelijkheden waarin iedereen volwaardig en onvoorwaardelijk met elkaar kan omgaan. Iedereen voelt zich op die manier in z’n waarde gelaten en heeft ruimte om zich te durven uiten op een voor iedereen prettige manier. Maak (weer) verbinding met elkaar en communiceer het liefst met gelijkwaardigheid.

The post Onhandelbaar kind? appeared first on OERmoeders van Nu.

Jezelf accepteren en niet een ander de schuld geven (angsten, ouders loslaten), kun je dat? Durf je te veranderen? Doe je het zoals je ouders het doen of durf je verder te kijken? Dit innerlijke bewustzijnsproces kan erg moeilijk en confronterend zijn. De omgang met kinderen (en andere mensen überhaupt) kan veel emoties oproepen. Het is prachtig als je hier bewust mee om kan gaan en probeert te achterhalen waar de stress en emotie vandaan komen als er conflicten zijn. Meestal is het niet datgene wat je denkt dat het is. Wat iemand van een kind of een partner verlangt, zit meestal in zichzelf. De ander is perfect zoals hij is, net als jij, maar gedraagt zich niet precies op de manier die gewenst is of zelfs wordt geëist door jou. Lees daar meer over in dit artikel.

Als je dit mechanisme kan doorzien en weet waar jouw gevoelens en behoeften vandaan komen (bij jezelf dus!), merk je dat je minder verlangt van de ander. De genegenheid is niet meer gebaseerd op angst: “Ik wil dit, jij zou dit moeten, ik heb nodig …”. Dit bewustzijn kan veel stress en conflicten voorkomen.

Onvoorwaardelijke liefde zoekt niet, het accepteert en staat daarmee open voor mooie momenten die anders onopgemerkt voorbij kunnen gaan. Deze uiting van liefde is vrij en vredig en geeft jou en de ander de ruimte. Je bent niet meer zo afhankelijk van wat een ander wel of niet doet. Mediteren kan helpen bij het vinden van deze ruimte in ons.

The post Vergeef jezelf appeared first on OERmoeders van Nu.

Mechanismes onthullen

Heel worden en jezelf en je geschiedenis leren kennen, doe je niet in één keer. Steeds komen er nieuwe inzichten, maar ook obstakels voorbij (als je ervoor open staat). Vaak val je terug in oude patronen. Het is vaak een levenslang proces, maar naarmate je jezelf kunt bevrijden van het verleden en in het hier en nu kunt leven, merk je niet alleen dat het leven meer de moeite waard is, maar dat je ook liefdevoller bent en je kinderen beter kunt aanvoelen en begrijpen. Boosheid zal niet meer gericht zijn op je kinderen, de ander of jezelf, maar gezien en doorleefd worden als een afweermechanisme van iets pijnlijks uit het verleden.

Boosheid zal niet meer gericht zijn op je kinderen, de ander of jezelf.

We zijn het haast aan onze kinderen verplicht om onze angsten, onzekerheden en andere afweermechanismen niet aan ze over te dragen. Maar om er naar te kijken, ze te onderzoeken en te doorleven, en ze zo vaarwel te kunnen zeggen. Zodat je een eerlijke, pure en liefdevolle ouder kan zijn. Afhankelijk van de ‘shit’ die je hebt meegemaakt, zijn we wellicht ons hele leven bezig om daar van binnen goed huis te houden. Hoe eerder je begint hoe beter.

Verstillen en opruimen

Vertrouwd raken met je gevoelens kan een mooie eerste stap zijn. Meditatie (kan ook wachtend op de bus, in de rij bij de kassa of tijdens het vegen van de billen van je kind), yoga, tai-chi en andere manieren van verstilling, kunnen je hierbij helpen. Het helpt je om te luisteren naar je werkelijke ik, je werkelijke gevoelens te onderscheiden van je angstgevoelens. Het is belangrijk elk deel in je lichaam te voelen, zodat je blokkades kan doorleven en opheffen. Dit kan een pijnlijk proces zijn, maar het brengt wel gezondheid en overwint angsten.

Ieder kiest zijn eigen pad.

Een aantal behulpzame vormen kunnen zijn; PRI, Biodanza, haptonomie, EFT, therapie met paarden, persoonlijk leiderschap, Innerscore therapie, een Cursus in Wonderen, noem het maar op!

Hou het niet bij één ding en probeer verschillende vormen uit. Ieder kiest zijn eigen pad. Ook als we al vader of moeder zijn geworden, kunnen we prima doorgaan, of zelfs beginnen, met dit innerlijk werk. Je kinderen zullen je dankbaar zijn en zullen het begrijpen als je deelt waar je mee bezig bent!

The post Grote schoonmaakbeurt appeared first on OERmoeders van Nu.

Er zijn veel manieren om aan jezelf te werken. Er zijn tegenwoordig tal van de cursussen, workshops en technieken die je kunt doen of toepassen om jezelf te ontwikkelen. Er zit vast ook iets voor jou tussen! Misschien mediteren, Biodanza, yoga of een cursus in wonderen? Allemaal zullen ze helpen om dichterbij je authentieke jij te komen. Het is niet altijd de makkelijkste weg, maar wel een dappere weg. En de enige weg naar heling en bevrijding voor jezelf en daardoor ook voor je kinderen. Want als je afgedreven bent van je natuur, kun je alleen door je werkelijk bewust te worden van je eigen pijn én deze te verwerken, voorkomen dat de pijn wordt doorgegeven aan de volgende generatie!!!

Als je een kind wilt krijgen, is het dus handig dat je jouw ‘troep’ voor het grootste gedeelte hebt opgeruimd. Want hoe kun je een goede ouder, het goede voorbeeld zijn, als jij nog met allerlei opgekropte emoties en frustraties rondloopt? En nee, we hoeven niet perfect te zijn, maar elk weggeveegd stofje is meegenomen.

Wat ook kan helpen is om je te informeren over het ouderschap. Als je dit leest, ben je daar al mee begonnen :-). Er heerst nog steeds de gedachte: Opvoeden, dat doen we er wel even bij! Dit is gebaseerd op de situatie zoals hij vroeger was. Tegenwoordig hebben we te maken met zoveel factoren en afleiding (carrière, stress, tv, internet, reclame/misleiding), dat we ons intuïtieve ouderschap gevoel kwijtraken. Lezen over welke mogelijkheden er allemaal zijn, kan je helpen om te voelen wat er het beste bij jou past.

Lees meer in vergeef jezelf en een grote schoonmaakbeurt.

The post Kijk naar jezelf appeared first on OERmoeders van Nu.