Antropologe Jean Liedloff bepleit na onderzoek bij inheemse stammen dat de ideale opvangsituatie je omgeving is, je stam. Familieleden en buren die dicht bij je staan en met jou samen de zorg voor de kinderen dragen. Om kort te gaan is het gevolg hiervan: minder stress en betere hechting tussen ouders en kinderen.
Het langer thuisblijven bevordert de hechting met je kind.
Netwerk
Liedloff ziet mogelijkheden om hetzelfde in onze maatschappij te bereiken. Ze draagt aan een netwerk te creëren van ouders met kinderen, waarbij je samen en om de beurt op elkaars kinderen past en daarbij ook samen de huishoudelijke klusjes kan doen. Ideaal en gezellig toch? Samen sta je sterk en financieel is het ook aantrekkelijk. Het langer thuisblijven bevordert de hechting met je kind. Het is daarbij wel van belang dat je zelf zoveel mogelijk bij je baby blijft, zo kun je als verzorger direct inspelen op de behoefte van je kind. Daarnaast verzamel je mensen om je heen die medeverzorgers kunnen zijn.
Je kind zal vanzelf stapjes bij je vandaan doen, de wereld willen gaan ontdekken, en heeft dan een netwerk om zich heen van vertrouwde mensen. Je geeft je kind zo een extra goede basis mee waardoor kinderen meer zelfvertrouwen en onafhankelijkheid (kunnen) tonen. En omdat je het thuisblijven niet alleen doet, maar met andere ouders worden ook de sociale aspecten aangesproken. Jij als ouder kunt met andere ouders delen en uitwisselen en de kinderen spelen met (en leren van) elkaar.
Nog een voordeel voor je kind van een netwerk om je heen is het ervaren van meerdere opvoeders. Als je een veilig netwerk(je) weet te creëren zullen alle opvoeders een natuurlijke functie hebben. Bij buurvrouw Pien kun je terecht voor lekkere hapjes uit de moestuin, bij buurman Bart op de hoek voor yoga en bij oma Nan in de buurt om met de katten en geitjes te knuffelen. Kinderen krijgen hierdoor waardevolle bagage mee.
Kinderen krijgen waardevolle bagage mee.
Door contacten met rolmodellen leren ze hun sociale vaardigheden te ontwikkelen. Ze leren met conflicten omgaan, voor zichzelf op te komen, ze ontwikkelen een positief zelfbeeld, ze vormen een gezonde vorm van nieuwsgierigheid en onderzoekend gedrag, ze leren nuttig en behulpzaam te zijn, ze vormen een realistische kijk op mogelijkheden en het volwassen leven, et cetera, afhankelijk van wie je opneemt in je stam.
Meerwaarde
Aan al deze opvoedeisen kan bijna onmogelijk door alleen het gezin voldaan worden, hoe hard we ook ons best doen als ouders en broers/zussen. Verzorgers op een opvang en leraren op school kunnen natuurlijk ook goede invloed hebben maar die nemen alsnog in hun eentje alle benodigde taken voor hun rekening voor een doorgaans best grote groep kinderen.
Aan al deze opvoedeisen kan bijna onmogelijk door alleen het gezin voldaan worden, hoe hard we ook ons best doen als ouders en broers/zussen.
Het is echt anders met mensen die je direct en informeel om je heen hebt, die elk hun eigen plek hebben binnen de gemeenschap en die zich concentreren op hun eigen taak. Over het algemeen kunnen ze meer betrokken zijn en hebben ze ruimte voor meer persoonlijke aandacht waardoor je duurzamere en directere relaties kunt opbouwen. Ze kunnen direct het voorbeeld zijn in de praktijk, in plaats van in enkel de theorie. It takes a village to raise a child.
En ja, het kan een hele uitdaging zijn om zo’n netwerk te creëren in onze maatschappij. Met kennissen, vrienden en familie die door het hele land wonen. Echter, als je echt wilt, zul je zien dat er heel wat mogelijk is en dat er steeds meer mensen op zoek zijn naar dit verloren geluk, zoals de titel van het boek van Jean Liedloff luidt.