• Begin bij jezelf
  • Baby in buik
  • De eerste jaren
  • Van de natuur
  • Voor je leven
  • OERmoeders van Nu
  • OERmoeders van Toen
  • Wie wij zijn
  • Ervaringsblog
  • Veelgestelde vragen
  • Literatuur en Links
  • Contact pagina
  • Algemene voorwaarden
Skip to content
OERmoeders van Nu

De navelstreng doorbranden

Posted on: 25 oktober 201726 oktober 2017 Door Jilke Pet In GeboorteGetagd baren • bevallen • bevalling • branden • doorbranden • navelklem • navelstreng • navelveter • placenta • vrije geboorte • zachte geboorte

De navelstreng doorbranden, of cord burning, zoals het in het Engels heet.

Je kunt na de geboorte van je baby ervoor kiezen om de baby van de placenta te scheiden door de navelstreng door te knippen. Dit is een vrij abrupte actie die maar een fractie van tijd in beslag neemt. Om de scheiding van de baby met de placenta rustiger en bewuster te laten verlopen, kun je er ook voor kiezen om de navelstreng door te branden.

Placenta

Helemaal in het begin van de zwangerschap deelt het klompje cellen zich in tweeën. De ene helft groeit uit tot het kindje en de andere helft tot placenta. De placenta is het orgaan dat je baby 9 maanden lang leven zal geven in de buik. Je kindje zal zich letterlijk en figuurlijk nauw verbonden voelen met de placenta. Al helemaal na de geboorte waarbij je kindje net de inmense verandering van z’n bekende omgeving ín de buik, naar de grote onbekende wereld buiten de buik heeft doorgemaakt!

Het doorbranden van de navelstreng zorgt voor een bewuster, rustiger, zachter en kalmer scheidingsproces van baby en placenta.

Het baringsproces van de moeder is compleet nadat ook de placenta is geboren, doorgaans zo’n 1 à 2 uur na de geboorte van de baby. Maar het geboorteproces van de baby is pas compleet nadat hij van de placenta gescheiden is. In de praktijk blijkt dat baby’s die een lotusgeboorte doormaken of waarbij de navelstreng en placenta langer verbonden mogen blijven, rustiger zijn. Mede doordat de overgang van in naar uit de buik rustiger, kalmer en zachter is verlopen én de baby nog volop de broodnodige (voedings)stoffen en andere uitwisseling met de placenta heeft gehad.

Scheiding

Wist je dat het in bijna alle culturen gebruikelijk is om de navelstreng pas te doorbreken nadat de placenta geboren is? Eigenlijk heel logisch, want bij de geboorte van de placenta worden er nog voedingsstoffen en bloed naar de baby gestuwd. En de baby kan deze in de eerste dagen na de geboorte echt heel erg goed gebruiken! De geboorte is ook voor je baby heel hard werken geweest. En in de eerste dagen is het ook heel hard werken om de borstvoeding op gang te krijgen. Die extra voedingsstoffen zijn echt geen overbodige luxe. Ook kan je baby zich beter warm houden als er meer bloed door z’n lichaam stroomt. Daarnaast is deze letterlijke verbinding tussen moeder en kind, zolang de placenta er nog niet is, in die eerste uren na de geboorte ook heel erg belangrijk. In die eerste uren vindt namelijk de inprenting plaats, begint het o zo belangrijke hechtingsproces en drinkt de baby voor het eerst bij z’n moeder.

Waarom doorbranden?

Om het geboorteproces van de baby rustig te laten verlopen is het prettig als de navelstreng dus in ieder geval verbonden mag blijven totdat de placenta er is én totdat de bloedvaten in de navelstreng natuurlijk gedicht zijn door het gelei van Wharton. Het gelei van Wharton zwelt na de geboorte op en zorgt voor een natuurlijke afklemming van de bloedvaten in de navelstreng.

De baby kan de voedingstoffen in de eerste dagen na de geboorte heel erg goed gebruiken!

Om vervolgens het proces van scheiding van baby met placenta bewuster, rustiger en zachter te laten verlopen, kun je er voor kiezen om de navelstreng niet abrupt door te knippen, maar in een langzamer proces door te branden.

Hoe gaat dat dan?

Ongeveer halverwege tussen de baby en placenta wordt de navelstreng in de vlam van een kaars gehouden. De hitte zorgt ervoor dat de bloedvaten nog meer dichtgaan. Het is niet nodig om de navelstreng af te klemmen met een klem of touw.

Sommige mensen vinden het prettig om een stuk met aluminium folie bedekt karton tussen de baby en de kaarsen te houden om baby wat af te schermen van de warmte van de kaarsen. Je kunt een sleuf tot halverwege in een stuk karton knippen en het karton daarna met aluminiumfolie bedekken. Je kunt de navelstreng dan in de sleuf van het karton leggen en het stuk karton dan tussen de baby en de kaars houden. Het kan prettig zijn om het stuk karton niet te groot te maken zodat de baby nog wel ‘betrokken’ blijft in het proces en niet teveel ervan wordt afgezonderd. Het is niet per se nodig, je kunt ook een schaal gebruiken waar je de kaarsen en navelstreng ‘in’ houdt bijvoorbeeld.

Een bakje of schaal is sowieso een goed idee om kaarsvet op te vangen!

Je kunt de navelstreng met 1 kaars doorbranden, maar ook met meerdere kaarsen. Op die manier kunnen meerdere mensen tegelijk betrokken zijn bij het scheidingsproces. Denk bijvoorbeeld aan de moeder, vader, doula, vroedvrouw, broertjes of zusjes, opa’s en oma’s. Ook voor de moeder kan de scheiding van baby en placenta een emotioneel proces zijn. Het is dan prettig dat het ook voor haar rustiger verloopt en dat ze er zelf actief bij betrokken kan zijn.

Het duurt doorgaans zo’n 10 minuten voordat de navelstreng helemaal doorgebrand is.

Mocht het stuk navelstreng dat aan de baby achterblijft wat onhandig rondslingeren, dan kun je er voorzichtig een losse knoop in leggen. Het stukje navelstreng zal na een dag of 3-7 van zelf loslaten. Net zoals een geknipt navelstompje.

De geur van het doorbranden is vergelijkbaar met de geur van een kampvuur in de openlucht. Een raam op een kier en ventilatie is fijn. Zorg dat de baby en moeder wel lekker warm blijven!

Wil je de navelstreng graag doorbranden, maar zal je bevalling in het ziekenhuis plaatsvinden? Dan kun je de navelstreng intact laten en zodra je thuis bent rustig de placenta van de baby scheiden. Zorg dan voor een bak om de placenta mee te nemen. En wellicht zijn er ook mogelijkheden in overleg?!

Lees ook Umbilical Cord Burning: Everything you ever wanted to know met prachtige foto’s.

Foto

  • Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om te delen met Twitter (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om op Pinterest te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)

Gerelateerd

  • ik stelde mezelf teleur
.
De zoektocht naar een lievere ik verliep een hele lange tijd stroef. Ik snapte maar niet hoe anderen dat deden. Ik probeerde wat kilo's kwijt te raken om lekkerder in mijn vel te zitten en paste mijn eetpatroon aan. Toch pakte ik 's avonds weer die reep chocolade. En dat wijntje, koekje, snoepje, cola'tje en stukje taart.
.
Iedere keer dat ik een (vr)eetbui had was ik teleurgesteld in mezelf. Ik kon mezelf dan echt de grond in stampen. Waarom kon ik niet zo sterk zijn? Waarom had ik niet de wilskracht om mijn doel te bereiken? Het gaat me nooit lukken. Ik zal altijd zo blijven.
.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Mijn zelfvertrouwen daalde tot het nulpunt na zo'n actie. Wat heb ik me vaak rot gevoeld. Ik was er zo ontzettend klaar mee dat ik de moed bij elkaar raapte en hulp zocht. Ik erkende dat ik mijn patroon niet zelf kon doorbreken. Ik leerde tijdens mijn zoektocht dat het allemaal niet zo moeilijk is, maar dat we op school simpelweg nooit hebben geleerd hoe wij het beste voor ons lichaam kunnen zorgen. .
Hoe bizar is dat?! Een lichaam dat een heel leven mee moet en wij leren niet hoe het werkt. Hoe we er het beste voor kunnen zorgen. Hoe we een gelukkig leven kunnen leiden door goed voor jezelf te zorgen. Hoe je een basis creëert voor een lieve leefstijl.
.
Ik begon de basis te integreren binnen mijn leven. Een basis die ervoor zorgt dat ik mij mentaal beter voel, dat ik meer energie heb om te bewegen en meer tijd over heb voor activiteiten die mij zielsgelukkig maken. Ik heb gevonden wat ik zocht..
.
Hoe is dat bij jou? Heb jij al gevonden wat je zocht? Weet jij al met welke basis jij een lieve leefstijl kunt creëeren? Of heb jij ook een beetje hulp nodig?

#hsp #highsensitive #hoogsensitief #hooggevoelig
  • Het zonnetje schijnt weer
.
Ik stond te springen om een kindje te verwelkomen in ons leven. Toch hebben we een lange tijd geen gehoor gegeven aan die wens. Bewust, omdat ik voor mijn gevoel nog niet kon bieden wat ik graag zou willen voor een kind. Ik wilde eerst lekker in mijn vel zitten, zodat het zou kunnen opgroeien in een warm thuis.
.
Ik zie het vaak om me heen. Ouders die snauwen naar de kinderen omdat het "vervelend" is. Ouders die te weinig energie hebben om samen een spelletje te spelen. Ouders die niet weten wat er in het hoofd van hun kind omgaat. Simpelweg omdat ze het te druk hebben met zichzelf. Te druk met zich staande houden binnen de norm van de maatschappij. Eigenlijk dus "vervelende" ouders ipv kinderen 🙊.
.
Dat is precies wat ik niet wilde. Wij streven naar een thuis waarin iedereen tevreden is met zichzelf. Waar we heel veel lachen, liedjes zingen, spelletjes doen en plagen. Waarin ieder zichzelf mag zijn. Ook wanneer je boos bent of verdrietig. Want juist als we even niet zo lekker in ons velletje zitten, hebben we die ander zo ontzettend hard nodig.
.
In de tussentijd werkte ik dus aan mezelf om datgene te kunnen bieden wat ik zo graag zou willen. Een moeder die kan lachen en in is voor een grapje. Een moeder die trots is op haar lichaam, ongeacht dat het niet perfect is. Een moeder die af en toe de controle kan loslaten en de boel de boel laat om een spelletje te spelen. Een moeder die Flore kan laten opgroeien in een fysiek én mentaal veilige omgeving.
.
En dat streven hebben we iedere dag weer. Dagelijks dansen we een rondje rond de kamer, zingen we heel veel liedjes én worden we blij als we elkaar weer zien. Ook helpen we elkaar als we even niet zo lekker in ons velletje zitten. Het zonnetje is weer gaan schijnen en o wat voelt dat fijn. En als het soms een paar dagen regent of stormt, weten we nu zélf dat zonnetje weer te vinden. .
Ik ben benieuwd. Kun jij jouw kinderen geven wat ze nodig hebben of zit jij nog niet zo lekker in je velletje? Verkeer jij in een storm of schijnt de zon? En als het stormt, kun jij dan zelf het zonnetje weer opzoeken of heb je hierbij hulp nodig?
  • Behoefte aan tiet
.
Al negen en halve maand zien mijn avonden er zo uit. Vanaf half 8 lig ik in bed om Flore in slaap te voeden. Wij kiezen ervoor om haar behoeften te volgen en dat betekent ook dat ik mijn eigen behoeften soms parkeer. Dat betekent niét dat ik niet goed voor mezelf zorg. Juíst door goed voor mezelf te zorgen kan ik er voor haar zijn.
.
Eén van Flore haar behoeften is nabijheid tijdens het slapen. En tiet, dat ook. Na de kraamweek was zij 's avonds totaal overstuur. Tranen, frustratie en gekrijs. Van beide partijen. Machteloos voelde ik mij. Tot ik haar op de derde dag liet drinken. Ze tankte zich vol tot ze voldoende had om te kunnen slapen. Niemand vertelde me in mijn kraamweek over clusteren en voeden op verzoek. .
Tot vandaag durfde ik het maar een enkele keer hardop uit te spreken. En bij die enkele keren dat ik het deed kreeg ik steeds een klap in mijn gezicht. "Oeh dat is slecht", "weet waar je aan begint", "zo leert ze het nooit", "niet teveel verwennen he", waren zomaar wat reacties. Het oordeel galmde nog dagen na in mijn hoofd. Alsof ze mij vertelden dat ik een slechte moeder ben. Dat ik niet hard genoeg mijn best doe en dat ik het slechtste voor heb met dit kleine meisje.
.
Want wie durft er te denken dat je een slechte moeder bent als je iedere avond je eigen behoeften aan de kant zet. Als je iedere keer als je kind wakker wordt beschikbaar bent om het weer in slaap te helpen. Als je iedere avond je best doet om een bijdrage te leveren aan de ontwikkeling van de hersenen. Wie? Naar mijn idee hebben die mensen nog te weinig kennis over de behoeften van een baby.
.
De maatschappij leert ons "de standaard", maar ik vind dat we die standaard eens flink moeten bijschaven. Ik ontvang graag het telefoonnummer van iedere moeder die een kind heeft dat vanaf dag 1 iéder slaapje op de dag in het eigen bedje doet zónder te huilen. Ik zweer je dat het niet bestaat. Geen slechte moeder meer op de wereld dus vanaf nu. Iedere moeder doet haar best. En mocht je geinteresseerd zijn: lees dan "wat baby's nodig hebben", het boek dat @_melanievisscher_ schreef.

@oermoedersvannu

Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies.
Bekijk het volgende voor meer informatie, inclusief hoe je deze verwijdert of blokkeert: Ons cookiebeleid

 

Oermoeder van Nu

Ga naar

  • Ervaringsblog
  • Veelgestelde vragen
  • Begin bij jezelf
  • Baby in buik
  • De eerste jaren
  • Van de natuur
  • Voor je leven

Over ons

OERmoeders van Nu is een netwerk van moeders en verzamelpunt van informatie voor ouders die net als wij streven naar een gebalanceerde opvoeding, waarin we cultureel gebonden waarden kunnen loslaten, onze instincten kunnen vertrouwen en toch mee kunnen draaien in de maatschappij. ontmoet ons

Populaire artikelen

  • Waarom in slaap voeden oké en normaal is
    Waarom in slaap voeden oké en normaal is
  • Prik voor de placenta?
    Prik voor de placenta?

Volg ons op

  • Bekijk het profiel van oermoedersvannu op Facebook
  • Bekijk het profiel van oermoedersvannu op Instagram
OERmoeders van Nu © 2016 - 2024
Ontworpen met hart en ziel door Studio Maanstof
Naar boven