Alsof je het voor het zeggen hebt hoe je kind ter wereld komt… Nee. En ja, toch wel, je kunt heel wat zelf doen! (We gaan er nu vanuit dat je in de mooie situatie zit dat je een gezonde vrouw zonder bijzondere klachten bent.) Ook bij meerlingen & stuitliggingen zijn thuisbevallingen mogelijk. Als je dat graag wilt, dan kun je rond vragen naar een vroedvrouw of verloskundige die je daarbij wil begeleiden.
Waarom liever niet in een ziekenhuis bevallen?
#1 Oxytocine
De kans dat je oxytocine en andere hormonen goed gaan stromen is veel groter op een plek waar jij je veilig voelt. Op een plek met zacht licht en misschien muziek, kaarsen, een fijn bed, een bad en de personen van wie je houdt. In een ziekenhuis ben je doorgaans in een vreemde omgeving en heb je toch vreemd in- en uit lopend personeel.
#2 Tijd
Er wordt bevallen op de klok. Je hebt zoveel tijd voor de verschillende fases in je bevalling. Komt de ontsluiting niet op tijd? Dan volgt er een ingreep (bijv. toucheren, wat de oxytocine-productie nog verder kan doen afnemen, of het gebruik van wee-opwekkers, waardoor de pijn van de weeën heviger wordt en er vaak een waterval aan volgende ingrepen volgt).
#3 Hechting en inprenting
De hormonencocktail die na de geboorte door je lijft raast zorgt voor de hechting en de inprenting. Dit kan makkelijk verstoord worden. De baby wordt vaak niet meteen, maar wel snel gepakt door de verpleegkundige, om gewogen te worden en andere dingen te doen die zo ontzettend kunnen wachten. Wat is nou belangrijker dan dit moment? Verstoring tijdens dit moment kan in de weken (en zelfs maanden) daarna ook zorgen voor een gevoel bij de moeder van ‘is dit het nou’? Het proces van razendsnel verliefd worden op je baby op het moment dat al die hormonen door haar lijf stroomden, kan dan onderbroken geweest zijn. De hechting vind dan langzamer en moeizamer plaats. Natuurlijk komt het wel. Alle moeders zijn in het begin uitgeput, maar als je je toch smoorverliefd voelt, kost het allemaal wat minder moeite.
#4 Persen
Het persen wordt gestuurd van buitenaf. Als je perst wanneer je geen perswee hebt, dan heb je veel meer kans op uitscheuren. Je lichaam doet niet zomaar wat. Als je een perswee voelt en dan meeperst is de kans op inscheuring kleiner. Er zijn zelfs vrouwen die niet actief persen, maar het kind gewoon laten komen. Doorgaans zal je lichaam je leiden, doe mee zoals jij voelt dat het moet!
#5 Experts
Er gebeuren dingen die je vertrouwen kunnen schaden en zeker niet altijd nodig zijn: Ik heb het dan over getoucheerd worden, jou op je rug leggen, terwijl je misschien een andere houding wilt aannemen, etc. Je wordt geleefd door zogenaamde experts. De onderhuidse boodschap die afgegeven wordt is: Een bevalling gaat buiten jou om, lever je maar over aan ons, experts. Dit is het ontkrachten van de vrouwelijke wijsheid en vertrouwen in je eigen lichaam. Je lichaam doet niet zomaar wat. Het is altijd gericht op overleven. Jouw lichaam en kindje werken hier optimaal samen voor de geboorte, jij voelt het allerbest wat je moet doen, vertrouw op jezelf, jij bent de echte expert op dit moment!
#6 Zwaartekracht
Je wordt vaak horizontaal gelegd omdat de hulpverlener zo makkelijk kan kijken. Ik zeg 1 ding: zwaartekracht. Er is een fase waarbij het hoofdje van de baby de bilnaad wat uitrekt, omdat het daar zo dicht langs komt. Moet je eens voorstellen hoe moeilijk dat gaat als jij met je volle gewicht op je billen ligt. De reden om jou neer te willen leggen is voornamelijk ten gunste van het personeel. Zo hebben ze goed zicht. Het is zelden in het belang van jou en je kind. Volg je natuurlijke baarhouding voor een zo soepel mogelijk verlopende bevalling en geboorte.
#7 Protocollen
Bovenal, de basishouding in een ziekenhuis is er 1 van risico’s en wantrouwen in het lichaam. Een focus op wat er allemaal fout kan gaan, een sfeer van protocollen. Het lichaam wordt mechanisch behandeld; als je weeën niet op gang komen dan krijg je wee-opwekkers. Die verergeren de pijn van de weeën waardoor je naar een ruggenprik gaat verlangen. Door de ruggenprik nemen je weeën weer af en heb je weer wee-opwekkers nodig. Ook snijd je zo het contact met je gevoel en de mogelijkheid om samen te werken met je kindje af. Jouw kindje wordt niet passief naar buiten gewerkt. Het werkt ook keihard met jou mee: Het geeft jouw lichaam een seintje wanneer hij er klaar voor is om geboren te worden. Je vliezen breken dan. Ook duwt het 1/3 van zijn bloed de placenta in om zich klein te maken om door het geboortekanaal te passen. Het is dus van belang om de moeder te volgen tijdens de bevalling. Elke bevalling is uniek!
#8 Navelstreng
De navelstreng wordt heel snel afgeklemd en doorgeknipt. 1/3 van het bloed van de baby blijft dus in de placenta achter, waardoor de baby start met bloedarmoede. Dat kan beter. Gewoon de placenta er aan laten zitten en uit laten kloppen dus. Behalve dat het bloed weer terug kan stromen naar de kleine, kunnen ook de torenhoge hormoonspiegels zich weer normaliseren. Het teveel aan bepaalde hormonen kan rustig afvloeien naar de placenta. In zo ongeveer alle andere culturen ter wereld wordt minstens gewacht totdat de placenta (vanzelf!) geboren is. Mijn vriend en ik hebben gewoon de schaar aan de verloskundige gevraagd. Zij kon dan lekker naar huis en wij hebben uiteindelijk een uur of vier gewacht en toen met z’n tweeën in alle rust de placenta doorgeknipt.
En waar je ook voor kiest, onthoud altijd: Jij bent de baas, ook in het ziekenhuis! Als iets niet goed voelt, vertrouw daar dan op en laat van je horen.