Melany Brunings

Moeder van Melle (’13)

Een “wonder” die 17 jaar op zich heeft laten wachten. Hij meldde zich na 10 jaar behandelingen niet maar besloot dat spontaan na het opkrikken van de geestelijke en lichamelijke gezondheid van mama een mooi moment was om te komen.

Thuiswerkende moeder. Oprichter van een platform voor mensen met een kinderwens (die wat langer moeten wachten) en mede-initiatiefnemer van De Dag van de Kinderwens. Blogt op KWB en schrijft een column voor het WOMB-project van het AMC. Daarnaast beheert ze een facebookgroep opgericht waar vrouwen praten met elkaar over het verbeteren van hun vruchtbaarheid.

www.kinderwensbloggers.com
www.dagvandekinderwens.nl

Hoe zou je jezelf omschrijven?

Als iemand die van lachen houdt, oplossingsgericht denkt, graag anderen helpt en deelt. Ik schep plezier uit delen. Ik deel niet alleen materiele zaken maar ook kennis, ervaring, vreugde en verdriet. Een balans daarin vinden is niet makkelijk, soms moeilijk maar het lukt me steeds beter. Eigenlijk leert iedereen dat vragen niet netjes is maar daar ben ik het steeds minder mee eens. Natuurlijk moet je voor jezelf kunnen zorgen, maar zorgen voor elkaar maakt de wereld wel mooier. Ik vind het daarom ook niet meer zo erg als anderen met mij willen delen. Dat klinkt misschien raar maar ieder mens moet ook kunnen of leren ontvangen, anders deel je niet echt. En verder ben ik gastvrij en vind ik het prettig als mensen zich op hun gemak voelen bij mij. Ik vind mezelf het meest terug in de filosofie “Ubuntu”.

Wat is er OER aan jouw opvoeding van je kind(eren)?

Ik ben er altijd, dat vind ik belangrijk. Ik ben bereid alle luxe daarvoor op te geven. Ik vind het belangrijk dat mijn kind in den beginne van zijn leven niet op hoeft te kijken en zich moet afvragen waar ik ben. En zeker niet zo lang hij zich nog niet verstaanbaar kan maken. Ik ben er. Dat waakzaam zijn heb ik niet alleen over mijn kind, dat heb ik over alle kinderen waar ik ook ben. We moeten ze beschermen totdat ze dat zelf kunnen, daar ben je ouder voor. Dat zou iedereen moeten doen en niet alleen over je eigen kroost, daar heb je dat delen weer haha. Ik maak daar een grapje van maar eigenlijk meen ik dit serieus, als wij ons allemaal verantwoordelijk voelen voor elkaar(s) kinderen dan is de zorg en verantwoordelijkheid ook minder zwaar. Zij zijn het belangrijkste van de wereld. Ik probeer over te brengen dat het erg belangrijk is dat je er voor elkaar bent en dat delen iets is dat vanzelfsprekend zou moeten zijn.

Ik ben zo dankbaar dat ik het moederschap, zwangeren, zogen mag meemaken omdat ik als geen ander weet hoe groot dat verlangen kan zijn en hoe pijnlijk het is als je daar lang op moet wachten.
Ik vind mijn zoon het allerleukste, grappigste en mooiste mensje op aarde. Hoe hij de wereld ontdekt is geweldig om getuige van te zijn. Melle, mijn mooie Melle, mon petit prince. Ik hoop dat ik honderd jaar word zodat ik nog lang van hem kan genieten.