• Begin bij jezelf
  • Baby in buik
  • De eerste jaren
  • Van de natuur
  • Voor je leven
  • OERmoeders van Nu
  • OERmoeders van Toen
  • Wie wij zijn
  • Ervaringsblog
  • Veelgestelde vragen
  • Literatuur en Links
  • Contact pagina
  • Algemene voorwaarden
Skip to content
OERmoeders van Nu
samen slapen

Zijn jullie niet bang dat jullie je kinderen verwennen en dat ze zelf niet alleen in slaap kunnen vallen als ze altijd maar met jullie samen slapen?

Posted on: 3 oktober 201623 juni 2017 Door OERmoeder In Veelgestelde vragenGetagd (zelf)vertrouwen • eigenwaarde • gevoeligheid • liefdevolle aandacht • natuurlijke stroom • samen slapen • verwennen • zelfstandigheid

Deze vragen over samen slapen worden vaak gesteld. Het antwoord is makkelijk: ja zeker, maar als we ze ergens anders neerleggen, dan betekent dat, dat we zelf constant heen en weer moeten ’s nachts, voor borstvoeding en troost en zo. Dus we verkiezen gewoon onze eigen nachtrust boven de zelfstandigheid van onze kinderen. Die zoeken zelf maar uit hoe ze in hun eentje in slaap kunnen vallen zodra ze het huis uit gaan, dan hebben wij er in elk geval geen last meer van! Haha, grapje natuurlijk, maar er zit een kern van waarheid in. Over die nachtrust dan.

Natuurlijke stroom

Ten eerste: in de praktijk blijkt juist vooral dat je kinderen nooit kunt verwennen met liefdevolle aandacht van een mama of papa. Het is namelijk geen kwestie van (ver)wennen aan een ouder dichtbij je, want dit is het natuurlijke uitgangspunt. Je kunt enkel (een soort van) wennen aan een ouder die afstand van je neemt. Maar dat is een onnatuurlijke situatie. Iets proberen te veranderen aan het volgen van natuurlijke instincten betekent namelijk dat je je zult moeten aanpassen, dat je iets wilt doen wat tegen je natuur ingaat. En dat kost over het algemeen juist meer moeite dan gewoon met die natuurlijke stroom meedrijven.

Vele voordelen

Ten tweede blijkt dat kinderen, bij wie er gehoor is gegeven aan hun natuurlijke instincten (a la continuüm-concept & attachment-parenting),  juist meer zelfvertrouwen hebben en beter kunnen aangeven wanneer ze zelf ergens klaar voor zijn. Zoals slapen in een eigen bed. En wanneer ze er zelf klaar voor zijn, zie je dat het zonder veel moeite gaat. Misschien wel eventueel samen met wat broertjes en zusjes, want samen is eigenlijk altijd gewoon leuker en gezelliger dan in je eentje!

Diverse onderzoeken wijzen uit dat samen slapen veel voordelen oplevert op lange termijn. Samen slapen lijkt zelfvertrouwen, eigenwaarde en intimiteit te bevorderen. Deze kinderen vertonen meer positief gedrag (gelukkiger, minder angstig) en vertonen meer tevredenheid over het leven.

En wist je dat 95% van de wereldbevolking samen met zijn kind op een kamer slaapt? Het niet met je kind slapen in onze cultuur is gekomen omdat het ooit een status-symbool werd en heeft dus niks te maken met of het beter is voor je kind of niet.

Samen slapen bevordert de sensitiviteit en gevoeligheid. Veel met hun kinderen samen slapende ouders ervaren dat ze meer afgestemd raken op hun baby en kind. Ze merken dat hun gevoeligheid ten opzichte van de behoeften en patronen van hun kind ook doorwerkt in hun gevoeligheid overdag.

Ouders die samen slapen met hun kinderen weten dat kinderen die in de kamer van hun ouders slapen geen reden hebben om bang te worden als het bedtijd is. Als ze ouder worden en verhuizen naar een eigen kamer, hebben ze een veilig en positief beeld van naar bed gaan. Ze hebben geen reden om het naar bed gaan te koppelen aan alleen zijn en gevoelens van eenzaamheid.

Natuurlijke behoefte

Kiezen voor samen slapen houdt in, dat je de behoefte van je kind om zijn ouders zowel overdag als ’s nachts om zich heen te hebben, accepteert. In essentie zegt de ouder daarmee tegen het kind dat, zolang het klein is, de ouder er voor hem zal zijn en in zijn behoeften zal voorzien. Samen slapende ouders zijn geneigd er van uit te gaan dat deze bereidwilligheid om ‘s nachts in te gaan op de behoeften van hun kind, doorwerkt gedurende de dag en dat dit positief bijdraagt aan de relatie met het kind.

Het is nooit echt onderzocht of het daadwerkelijk zo is, dat kinderen nooit meer bij hun ouders weggaan als ze bij je slapen. Er zijn alleen geen gevallen bekend waaruit dat blijkt. Veel samen slapende ouders vertellen dat hun kinderen terwijl ze groeien op fysiek, emotioneel en cognitief gebied, met geen of weinig aanmoediging in hun tweede of derde levensjaar bereid zijn in een eigen bed te gaan slapen. Deze gezinnen vertellen ook dat er veel manieren zijn om kinderen te helpen hun eigen slaapplek te vinden.

Gezinnen die samen slapen bekijken het slapen over het algemeen niet vanuit het idee dat gewoonten doorbroken moeten worden, maar als een patroon dat gehandhaafd kan worden, en dat continue in ontwikkeling is en verandert. Voor samen slapende gezinnen gaat het maken van een fundament van veiligheid en nabijheid boven vroege onafhankelijkheid.

Toch problemen?

Ook horen we bij samenslapers wel eens problemen. Er zijn zoveel factoren die meespelen in de ontwikkeling van een kind. Alleen samen slapen is geen garantie voor een optimale ontwikkeling, wel kan het een stevige basis geven en zijn de vele voordelen zoals hierboven bekend.

En wist je dat 95% van de wereldbevolking samen met zijn kind op een kamer slaapt? Het niet met je kind slapen in onze cultuur is gekomen omdat het ooit een status-symbool werd en heeft dus niks te maken of het beter is voor je kind of niet.

  • Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om te delen met Twitter (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om op Pinterest te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)

Gerelateerd

  • ik stelde mezelf teleur
.
De zoektocht naar een lievere ik verliep een hele lange tijd stroef. Ik snapte maar niet hoe anderen dat deden. Ik probeerde wat kilo's kwijt te raken om lekkerder in mijn vel te zitten en paste mijn eetpatroon aan. Toch pakte ik 's avonds weer die reep chocolade. En dat wijntje, koekje, snoepje, cola'tje en stukje taart.
.
Iedere keer dat ik een (vr)eetbui had was ik teleurgesteld in mezelf. Ik kon mezelf dan echt de grond in stampen. Waarom kon ik niet zo sterk zijn? Waarom had ik niet de wilskracht om mijn doel te bereiken? Het gaat me nooit lukken. Ik zal altijd zo blijven.
.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Mijn zelfvertrouwen daalde tot het nulpunt na zo'n actie. Wat heb ik me vaak rot gevoeld. Ik was er zo ontzettend klaar mee dat ik de moed bij elkaar raapte en hulp zocht. Ik erkende dat ik mijn patroon niet zelf kon doorbreken. Ik leerde tijdens mijn zoektocht dat het allemaal niet zo moeilijk is, maar dat we op school simpelweg nooit hebben geleerd hoe wij het beste voor ons lichaam kunnen zorgen. .
Hoe bizar is dat?! Een lichaam dat een heel leven mee moet en wij leren niet hoe het werkt. Hoe we er het beste voor kunnen zorgen. Hoe we een gelukkig leven kunnen leiden door goed voor jezelf te zorgen. Hoe je een basis creëert voor een lieve leefstijl.
.
Ik begon de basis te integreren binnen mijn leven. Een basis die ervoor zorgt dat ik mij mentaal beter voel, dat ik meer energie heb om te bewegen en meer tijd over heb voor activiteiten die mij zielsgelukkig maken. Ik heb gevonden wat ik zocht..
.
Hoe is dat bij jou? Heb jij al gevonden wat je zocht? Weet jij al met welke basis jij een lieve leefstijl kunt creëeren? Of heb jij ook een beetje hulp nodig?

#hsp #highsensitive #hoogsensitief #hooggevoelig
  • Het zonnetje schijnt weer
.
Ik stond te springen om een kindje te verwelkomen in ons leven. Toch hebben we een lange tijd geen gehoor gegeven aan die wens. Bewust, omdat ik voor mijn gevoel nog niet kon bieden wat ik graag zou willen voor een kind. Ik wilde eerst lekker in mijn vel zitten, zodat het zou kunnen opgroeien in een warm thuis.
.
Ik zie het vaak om me heen. Ouders die snauwen naar de kinderen omdat het "vervelend" is. Ouders die te weinig energie hebben om samen een spelletje te spelen. Ouders die niet weten wat er in het hoofd van hun kind omgaat. Simpelweg omdat ze het te druk hebben met zichzelf. Te druk met zich staande houden binnen de norm van de maatschappij. Eigenlijk dus "vervelende" ouders ipv kinderen 🙊.
.
Dat is precies wat ik niet wilde. Wij streven naar een thuis waarin iedereen tevreden is met zichzelf. Waar we heel veel lachen, liedjes zingen, spelletjes doen en plagen. Waarin ieder zichzelf mag zijn. Ook wanneer je boos bent of verdrietig. Want juist als we even niet zo lekker in ons velletje zitten, hebben we die ander zo ontzettend hard nodig.
.
In de tussentijd werkte ik dus aan mezelf om datgene te kunnen bieden wat ik zo graag zou willen. Een moeder die kan lachen en in is voor een grapje. Een moeder die trots is op haar lichaam, ongeacht dat het niet perfect is. Een moeder die af en toe de controle kan loslaten en de boel de boel laat om een spelletje te spelen. Een moeder die Flore kan laten opgroeien in een fysiek én mentaal veilige omgeving.
.
En dat streven hebben we iedere dag weer. Dagelijks dansen we een rondje rond de kamer, zingen we heel veel liedjes én worden we blij als we elkaar weer zien. Ook helpen we elkaar als we even niet zo lekker in ons velletje zitten. Het zonnetje is weer gaan schijnen en o wat voelt dat fijn. En als het soms een paar dagen regent of stormt, weten we nu zélf dat zonnetje weer te vinden. .
Ik ben benieuwd. Kun jij jouw kinderen geven wat ze nodig hebben of zit jij nog niet zo lekker in je velletje? Verkeer jij in een storm of schijnt de zon? En als het stormt, kun jij dan zelf het zonnetje weer opzoeken of heb je hierbij hulp nodig?
  • Behoefte aan tiet
.
Al negen en halve maand zien mijn avonden er zo uit. Vanaf half 8 lig ik in bed om Flore in slaap te voeden. Wij kiezen ervoor om haar behoeften te volgen en dat betekent ook dat ik mijn eigen behoeften soms parkeer. Dat betekent niét dat ik niet goed voor mezelf zorg. Juíst door goed voor mezelf te zorgen kan ik er voor haar zijn.
.
Eén van Flore haar behoeften is nabijheid tijdens het slapen. En tiet, dat ook. Na de kraamweek was zij 's avonds totaal overstuur. Tranen, frustratie en gekrijs. Van beide partijen. Machteloos voelde ik mij. Tot ik haar op de derde dag liet drinken. Ze tankte zich vol tot ze voldoende had om te kunnen slapen. Niemand vertelde me in mijn kraamweek over clusteren en voeden op verzoek. .
Tot vandaag durfde ik het maar een enkele keer hardop uit te spreken. En bij die enkele keren dat ik het deed kreeg ik steeds een klap in mijn gezicht. "Oeh dat is slecht", "weet waar je aan begint", "zo leert ze het nooit", "niet teveel verwennen he", waren zomaar wat reacties. Het oordeel galmde nog dagen na in mijn hoofd. Alsof ze mij vertelden dat ik een slechte moeder ben. Dat ik niet hard genoeg mijn best doe en dat ik het slechtste voor heb met dit kleine meisje.
.
Want wie durft er te denken dat je een slechte moeder bent als je iedere avond je eigen behoeften aan de kant zet. Als je iedere keer als je kind wakker wordt beschikbaar bent om het weer in slaap te helpen. Als je iedere avond je best doet om een bijdrage te leveren aan de ontwikkeling van de hersenen. Wie? Naar mijn idee hebben die mensen nog te weinig kennis over de behoeften van een baby.
.
De maatschappij leert ons "de standaard", maar ik vind dat we die standaard eens flink moeten bijschaven. Ik ontvang graag het telefoonnummer van iedere moeder die een kind heeft dat vanaf dag 1 iéder slaapje op de dag in het eigen bedje doet zónder te huilen. Ik zweer je dat het niet bestaat. Geen slechte moeder meer op de wereld dus vanaf nu. Iedere moeder doet haar best. En mocht je geinteresseerd zijn: lees dan "wat baby's nodig hebben", het boek dat @_melanievisscher_ schreef.

@oermoedersvannu

Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies.
Bekijk het volgende voor meer informatie, inclusief hoe je deze verwijdert of blokkeert: Ons cookiebeleid

 

Oermoeder van Nu

Ga naar

  • Ervaringsblog
  • Veelgestelde vragen
  • Begin bij jezelf
  • Baby in buik
  • De eerste jaren
  • Van de natuur
  • Voor je leven

Over ons

OERmoeders van Nu is een netwerk van moeders en verzamelpunt van informatie voor ouders die net als wij streven naar een gebalanceerde opvoeding, waarin we cultureel gebonden waarden kunnen loslaten, onze instincten kunnen vertrouwen en toch mee kunnen draaien in de maatschappij. ontmoet ons

Populaire artikelen

  • Een holistisch verloskundige… waarom?
    Een holistisch verloskundige… waarom?
  • Mag jouw baby van 9 maanden echt geen hapje softijs?
    Mag jouw baby van 9 maanden echt geen hapje softijs?
  • Orgaanklok
    Orgaanklok

Volg ons op

  • Bekijk het profiel van oermoedersvannu op Facebook
  • Bekijk het profiel van oermoedersvannu op Instagram
OERmoeders van Nu © 2016 - 2023
Ontworpen met hart en ziel door Studio Maanstof
Naar boven