• Begin bij jezelf
  • Baby in buik
  • De eerste jaren
  • Van de natuur
  • Voor je leven
  • OERmoeders van Nu
  • OERmoeders van Toen
  • Wie wij zijn
  • Ervaringsblog
  • Veelgestelde vragen
  • Literatuur en Links
  • Contact pagina
  • Algemene voorwaarden
Skip to content
OERmoeders van Nu
postpartumdepressie

De geboorte van een moeder

Posted on: 2 augustus 20178 augustus 2017 Door Jilke Pet In KraamtijdGetagd andere culturen • baby blues • bevalling • depressie • geboorte • herstel • kraamperiode • kraamtijd • kraamtranen • pnd • postnatale depressie • postpartum • ppd • verzorging • zorg

In onze westerse samenleving heeft 50% tot 80% van de vrouwen in meer of mindere mate last van de zogeheten baby blues; het ontbreken van die mooie roze wolk en daarvoor in de plaats het ervaren van verwarrende gevoelens, onzekerheid, stress en verdriet. 15% tot 25% (of zelfs meer) van de vrouwen krijgt zelfs last van depressieve gevoelens en een postpartumdepressie.

Dat is veel! Zeker als we het vergelijken met andere niet-westerse primitievere culturen waar baby blues, kraamtranen en postpartumdepressies nauwelijks tot niet voorkomen. Wat doen zij anders? Wat kunnen wij van ze leren?

#1 De kraamperiode

In vele andere culturen is de kraamperiode een (langere) periode die losstaat van het normale leven. De nieuwe moeder neemt geen deel aan de normale gang van zaken in het gewone dagelijks leven, maar krijgt een speciale behandeling.

In onze maatschappij herkennen we dit in de zwangerschap. Een zwangere vrouw staat in de belangstelling en er wordt van alle kanten voor haar gezorgd. Mensen in de trein staan voor haar op, een aardige buurman helpt de boodschappen uit haar auto te tillen, ze gaat met regelmaat naar haar vroedvrouw die haar en haar zwangerschap aandacht geeft, er zijn tal van cursussen die ze kan volgen en plekken waar ze heen kan gaan en terecht kan met vragen. Ze staat in het middelpunt van de belangstelling en iedereen wil haar graag helpen.

De nieuwe moeder neemt geen deel aan de normale gang van zaken in het gewone dagelijks leven, maar krijgt een speciale behandeling.

Maar na de geboorte van de baby zien we dat alle aandacht voor de vrouw vrij plotseling vooral naar de achtergrond verdwijnt. Ze heeft een gezonde baby gebaard en daar ligt de focus op. De eerste week komt er nog een kraamverzorgende, maar de nieuwe vader gaat (meestal) alweer na twee dagen terug aan het werk. En na die eerste week wordt van de nieuwe moeder verwacht dat ze voor haar nieuwe baby, voor zichzelf, haar huis, haar man én de kraamgasten zorgt.

In andere culturen zien we juist een continuüm van aandacht en hulp na de bevalling. De eerste, (doorgaans drie) maanden na de geboorte wordt de nieuwe moeder omringd door andere ervaren moeders om haar heen die dicht bij haar staan. Ze dienen als mentor en helpen bij de verzorging van haar kindje, de borstvoeding én verzorgen de nieuwe moeder.

# 2 Het beschermen en de erkenning van de kwetsbaarheid van de nieuwe moeder

De nieuwe moeder is kwetsbaar, in ander culturen zijn ze zich over het algemeen daarvan sterk(er) bewust en iedereen helpt mee om haar bescherming te bieden. Dat is niet speciaal, maar noodzakelijk, om ervoor te zorgen dat de nieuwe moeder kan herstellen en kracht op kan doen. Kracht die haar daarna helpt om voor haar kindje te kunnen zorgen.

Deze rituelen maken ook dat de kraamperiode wezenlijk verschilt van de normale gang van zaken.

Nieuwe moeders krijgen meer liefdevolle aandacht, zoals rituele baden, het wassen van haar haren, massages, het inbinden van haar buik en andere persoonlijke verzorgingsrituelen die worden gedaan door de vrouwen om haar heen. Deze rituelen maken ook dat de kraamperiode wezenlijk verschilt van de normale gang van zaken. Ze dragen bij aan de ontspanning en het herstel van de nieuwe moeder, zowel lichamelijk als geestelijk.

# 3 Sociale rust

De kraamperiode is een periode waarin de nieuwe moeder rust en kracht op doet. Waarin ze zich volledig kan focussen op de zorg voor haar nieuwe kindje én de borstvoeding. Om de nieuwe moeder te beschermen in haar kwetsbaarheid zien we in veel andere culturen een periode van sociale afscheiding, sociale rust. In sommige culturen zijn bijvoorbeeld de eerste (vijf) dagen echt alleen voor de moeder en haar baby. In andere culturen komt de kraamvrouw pas na twee of drie maanden voor het eerst weer naar buiten met haar baby en laat dan haar baby pas zien aan alle anderen dan haar verzorgenden.

Deze sociale rust zorgt ervoor dat de moeder zich helemaal kan richten op haar baby en de borstvoeding.

Deze sociale rust zorgt ervoor dat de moeder zich helemaal kan richten op haar baby en de borstvoeding. En dat het haar helpt om te ontspannen en te rusten, er is immers (expres!) niets anders te doen voor haar. Dit staat in schril contrast met onze cultuur waar de nieuwe moeder nog gelegen in haar kraambed vaak al vlak na de bevalling de eerste gasten ontvangt (en vermaakt). En waar juist de eerste dagen en weken zoveel mogelijk mensen bij haar baby komen kijken en waar de nieuwe moeder na de kraamweek zelfs alle zorg voor de gasten in haar eentje op zich dient te nemen…

#4 Functionele hulp

Om de moeder te beschermen in haar kwetsbaarheid en haar de rust en ontspanning te geven die ze nodig heeft, is het van groot belang dat de (zorg)taken die zij normaalgesproken heeft, haar uit handen worden genomen. In andere culturen zullen er mensen om de nieuwe moeder heen zijn, die zorgen voor het huishouden, de andere gezinsleden, koken én voor haar zelf. Vaak trekken de nieuwe moeders bijvoorbeeld een tijdje in bij hun eigen moeder of andere familie, zodat de zorgtaken eenvoudig overgenomen kunnen worden. Of anders komt haar moeder of (een) andere vrouw(en) bij haar in huis. Misschien wel het fijnste kraamcadeau dat je kan geven: langskomen met een maaltijd, de andere kinderen even meenemen of met iets helpen in de huishouding?

#5 Sociale erkenning voor haar nieuwe rol als moeder

Er is aandacht en erkenning voor de nieuwe moeder. Zoals hier in de zwangerschap, zien we in andere culturen diezelfde aandacht voor de net-bevallen vrouw. Het bemoederen van de moeder. De rituelen en cadeaus die de nieuwe moeder ontvangt horen ook bij deze erkenning.

Ze krijgen de ruimte om ook geboren te worden als moeder.

De erkenning is er vanuit de hele maatschappij en alles is er op ingericht om de kraamvrouw te verzorgen in deze eerste kwetsbare periode. En het werpt dus z’n vruchten af, want deze vrouwen voelen zich gehoord en gezien en kunnen hun verhaal kwijt, mogen groeien in hun rol als verse moeder en worden daarin gesteund en bijgestaan door iedereen om hen heen. Ze krijgen de ruimte om ook geboren te worden als moeder. Wat hen daarna sterker, steviger en krachtiger maakt in hun rol als moeder en in hun eigen lijf!

Tijd en ruimte

Wat zou het prachtig zijn als we dit ook weer in onze maatschappij terug kunnen brengen. Wellicht hebben sommigen in de eerste instantie het gevoel dat het veel tijd en ruimte in beslag neemt om elke moeder de ruimte te geven om te groeien in haar moederrol, maar op de iets langere termijn zullen onze moeders dan wel een stuk fijner en sterker in hun vel zitten, wat weer doorwerkt in de rest van de maatschappij én ook in de levens van hun kinderen.

Dus zwangere vrouw: Bereid je niet enkel voor op je droombevalling, maar ook op een goede, rustige kraamperiode. Wat kun je doen?

Praktische tips

Zoek en verzamel mensen om je heen die je bij kunnen en willen staan in je kraamperiode. Kan je man bijvoorbeeld langer bij je blijven om te helpen? En je moeder of andere familie of vriendinnen? Er zijn ook steeds meer postpartum doula’s die voor je willen zorgen en helpen in de eerste 40 dagen na de bevalling. Ervaring is prettig, iemand die er meteen als mentor voor je kan zijn als je vragen hebt en hulp kan bieden bij de verzorging van je kleintje.

En je hoeft heus niet 24/7 andere mensen in je huis te hebben. Je kunt bijvoorbeeld ook de eerste paar maanden iemand in dienst nemen om je huishouden en was een paar keer per week te doen. En misschien heb je wel mensen in de buurt die af en toe wat porties extra willen koken en dat bij jullie langs brengen?! Of wellicht kan je man de eerste maanden elke dag een uur eerder naar huis komen om boodschappen te doen en te koken? En misschien zijn er wel buren of gezinnen in de buurt die jouw grotere kinderen de eerste tijd kunnen opvangen en meenemen zodat jij die rust en tijd hebt voor jezelf en je baby.

Laat je kraambezoek pas na een aantal weken langskomen en alleen op tijden dat je niet alleen thuis bent. Het kan helpen om de geboortekaartjes wat later te versturen bijvoorbeeld. Er zijn ook steeds meer mensen die na een paar maanden een kraamfeest houden waar iedereen de baby kan komen bewonderen zodat je maar één keer alle drukte hebt. (Je hoeft je baby overigens niet per se van hand tot hand te laten gaan, bewonderen kan ook met alleen je ogen!)

Neem de tijd voor jezelf! Wat voor postpartum rituelen bestaan er? Zijn er rituelen die je aanspreken? En is er iemand in de buurt die je hierbij kan helpen? Denk eens aan een kruidenbad na de bevalling, dat helpt meteen bij het herstel van je vagina en perineum en bij je baby’s naveltje. En het inbinden van je buik met een sluitlaken of bengkung. Of een Rebozo sluitingsritueel. Of…

Niets zo fijn als lekker nestelen in je zwangerschap, neem de kraamperiode ook alvast mee. Bekijk wat voor jou belangrijk is en bereid je alvast voor! Lees ook: 40 dagen kraamtijd

 

bron How Cultures Protect the New Mother

  • Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om te delen met Twitter (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om op Pinterest te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)

Gerelateerd

  • ik stelde mezelf teleur
.
De zoektocht naar een lievere ik verliep een hele lange tijd stroef. Ik snapte maar niet hoe anderen dat deden. Ik probeerde wat kilo's kwijt te raken om lekkerder in mijn vel te zitten en paste mijn eetpatroon aan. Toch pakte ik 's avonds weer die reep chocolade. En dat wijntje, koekje, snoepje, cola'tje en stukje taart.
.
Iedere keer dat ik een (vr)eetbui had was ik teleurgesteld in mezelf. Ik kon mezelf dan echt de grond in stampen. Waarom kon ik niet zo sterk zijn? Waarom had ik niet de wilskracht om mijn doel te bereiken? Het gaat me nooit lukken. Ik zal altijd zo blijven.
.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Mijn zelfvertrouwen daalde tot het nulpunt na zo'n actie. Wat heb ik me vaak rot gevoeld. Ik was er zo ontzettend klaar mee dat ik de moed bij elkaar raapte en hulp zocht. Ik erkende dat ik mijn patroon niet zelf kon doorbreken. Ik leerde tijdens mijn zoektocht dat het allemaal niet zo moeilijk is, maar dat we op school simpelweg nooit hebben geleerd hoe wij het beste voor ons lichaam kunnen zorgen. .
Hoe bizar is dat?! Een lichaam dat een heel leven mee moet en wij leren niet hoe het werkt. Hoe we er het beste voor kunnen zorgen. Hoe we een gelukkig leven kunnen leiden door goed voor jezelf te zorgen. Hoe je een basis creëert voor een lieve leefstijl.
.
Ik begon de basis te integreren binnen mijn leven. Een basis die ervoor zorgt dat ik mij mentaal beter voel, dat ik meer energie heb om te bewegen en meer tijd over heb voor activiteiten die mij zielsgelukkig maken. Ik heb gevonden wat ik zocht..
.
Hoe is dat bij jou? Heb jij al gevonden wat je zocht? Weet jij al met welke basis jij een lieve leefstijl kunt creëeren? Of heb jij ook een beetje hulp nodig?

#hsp #highsensitive #hoogsensitief #hooggevoelig
  • Het zonnetje schijnt weer
.
Ik stond te springen om een kindje te verwelkomen in ons leven. Toch hebben we een lange tijd geen gehoor gegeven aan die wens. Bewust, omdat ik voor mijn gevoel nog niet kon bieden wat ik graag zou willen voor een kind. Ik wilde eerst lekker in mijn vel zitten, zodat het zou kunnen opgroeien in een warm thuis.
.
Ik zie het vaak om me heen. Ouders die snauwen naar de kinderen omdat het "vervelend" is. Ouders die te weinig energie hebben om samen een spelletje te spelen. Ouders die niet weten wat er in het hoofd van hun kind omgaat. Simpelweg omdat ze het te druk hebben met zichzelf. Te druk met zich staande houden binnen de norm van de maatschappij. Eigenlijk dus "vervelende" ouders ipv kinderen 🙊.
.
Dat is precies wat ik niet wilde. Wij streven naar een thuis waarin iedereen tevreden is met zichzelf. Waar we heel veel lachen, liedjes zingen, spelletjes doen en plagen. Waarin ieder zichzelf mag zijn. Ook wanneer je boos bent of verdrietig. Want juist als we even niet zo lekker in ons velletje zitten, hebben we die ander zo ontzettend hard nodig.
.
In de tussentijd werkte ik dus aan mezelf om datgene te kunnen bieden wat ik zo graag zou willen. Een moeder die kan lachen en in is voor een grapje. Een moeder die trots is op haar lichaam, ongeacht dat het niet perfect is. Een moeder die af en toe de controle kan loslaten en de boel de boel laat om een spelletje te spelen. Een moeder die Flore kan laten opgroeien in een fysiek én mentaal veilige omgeving.
.
En dat streven hebben we iedere dag weer. Dagelijks dansen we een rondje rond de kamer, zingen we heel veel liedjes én worden we blij als we elkaar weer zien. Ook helpen we elkaar als we even niet zo lekker in ons velletje zitten. Het zonnetje is weer gaan schijnen en o wat voelt dat fijn. En als het soms een paar dagen regent of stormt, weten we nu zélf dat zonnetje weer te vinden. .
Ik ben benieuwd. Kun jij jouw kinderen geven wat ze nodig hebben of zit jij nog niet zo lekker in je velletje? Verkeer jij in een storm of schijnt de zon? En als het stormt, kun jij dan zelf het zonnetje weer opzoeken of heb je hierbij hulp nodig?
  • Behoefte aan tiet
.
Al negen en halve maand zien mijn avonden er zo uit. Vanaf half 8 lig ik in bed om Flore in slaap te voeden. Wij kiezen ervoor om haar behoeften te volgen en dat betekent ook dat ik mijn eigen behoeften soms parkeer. Dat betekent niét dat ik niet goed voor mezelf zorg. Juíst door goed voor mezelf te zorgen kan ik er voor haar zijn.
.
Eén van Flore haar behoeften is nabijheid tijdens het slapen. En tiet, dat ook. Na de kraamweek was zij 's avonds totaal overstuur. Tranen, frustratie en gekrijs. Van beide partijen. Machteloos voelde ik mij. Tot ik haar op de derde dag liet drinken. Ze tankte zich vol tot ze voldoende had om te kunnen slapen. Niemand vertelde me in mijn kraamweek over clusteren en voeden op verzoek. .
Tot vandaag durfde ik het maar een enkele keer hardop uit te spreken. En bij die enkele keren dat ik het deed kreeg ik steeds een klap in mijn gezicht. "Oeh dat is slecht", "weet waar je aan begint", "zo leert ze het nooit", "niet teveel verwennen he", waren zomaar wat reacties. Het oordeel galmde nog dagen na in mijn hoofd. Alsof ze mij vertelden dat ik een slechte moeder ben. Dat ik niet hard genoeg mijn best doe en dat ik het slechtste voor heb met dit kleine meisje.
.
Want wie durft er te denken dat je een slechte moeder bent als je iedere avond je eigen behoeften aan de kant zet. Als je iedere keer als je kind wakker wordt beschikbaar bent om het weer in slaap te helpen. Als je iedere avond je best doet om een bijdrage te leveren aan de ontwikkeling van de hersenen. Wie? Naar mijn idee hebben die mensen nog te weinig kennis over de behoeften van een baby.
.
De maatschappij leert ons "de standaard", maar ik vind dat we die standaard eens flink moeten bijschaven. Ik ontvang graag het telefoonnummer van iedere moeder die een kind heeft dat vanaf dag 1 iéder slaapje op de dag in het eigen bedje doet zónder te huilen. Ik zweer je dat het niet bestaat. Geen slechte moeder meer op de wereld dus vanaf nu. Iedere moeder doet haar best. En mocht je geinteresseerd zijn: lees dan "wat baby's nodig hebben", het boek dat @_melanievisscher_ schreef.

@oermoedersvannu

Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies.
Bekijk het volgende voor meer informatie, inclusief hoe je deze verwijdert of blokkeert: Ons cookiebeleid

 

Oermoeder van Nu

Ga naar

  • Ervaringsblog
  • Veelgestelde vragen
  • Begin bij jezelf
  • Baby in buik
  • De eerste jaren
  • Van de natuur
  • Voor je leven

Over ons

OERmoeders van Nu is een netwerk van moeders en verzamelpunt van informatie voor ouders die net als wij streven naar een gebalanceerde opvoeding, waarin we cultureel gebonden waarden kunnen loslaten, onze instincten kunnen vertrouwen en toch mee kunnen draaien in de maatschappij. ontmoet ons

Populaire artikelen

  • Waarom in slaap voeden oké en normaal is
    Waarom in slaap voeden oké en normaal is
  • Prik voor de placenta?
    Prik voor de placenta?

Volg ons op

  • Bekijk het profiel van oermoedersvannu op Facebook
  • Bekijk het profiel van oermoedersvannu op Instagram
OERmoeders van Nu © 2016 - 2024
Ontworpen met hart en ziel door Studio Maanstof
Naar boven