• Begin bij jezelf
  • Baby in buik
  • De eerste jaren
  • Van de natuur
  • Voor je leven
  • OERmoeders van Nu
  • OERmoeders van Toen
  • Wie wij zijn
  • Ervaringsblog
  • Veelgestelde vragen
  • Literatuur en Links
  • Contact pagina
  • Algemene voorwaarden
Skip to content
OERmoeders van Nu

Biological nurturing

Posted on: 17 juli 201718 oktober 2017 Door Jilke Pet In BorstvoedingGetagd aanleggen • baby • biological • borstvoeding • borstvoedingshouding • borstvoedingshoudingen • gevoel • instinct • intuïtie • kloofjes • kloven • laktatiekundige • nurturing • reflexen • voeden • voeding

Biological Nurturing is instinctief borstvoeding geven, letterlijk vertaald: op een biologische manier voeden.

De laatste decennia is het doorgeven van kennis van moeder op dochter steeds ouderwetser geworden en steeds meer in onbruik geraakt. We zijn gaan leren op scholen en instellingen, in plaats van in onze eigen omgeving. En allerlei alledaagse dingen in onze moderne maatschappij worden opeens vanuit een wetenschappelijk oogpunt geanalyseerd in plaats van te vertrouwen en bouwen op eeuwenlange ervaringskennis. Met het verloren gaan van deze moeder-op-dochter-kennis is er ook een heel stuk kennis weggezakt over zwangerschap, baren en het geven van borstvoeding.

Borstvoeding geven is een kunstje dat je normaal gesproken afkijkt bij andere voedende moeders om je heen.

Een poosje geleden heeft Suzanne Colson opnieuw geschreven over instinctief borstvoeden. Naast de borstvoedingshoudingen die we onszelf aanleren vanuit beschrijvingen van anderen, is er ook een houding die vrouwen als instinctief aannemen als ze zonder nadenken hun baby (voor het eerst) borstvoeding willen gaan geven. En wat blijkt? Deze (eeuwenoude) houding is veruit het meest effectief, alle reflexen en instincten van moeder en kind blijken samen te komen waardoor deze houding op alle vlakken bijdraagt aan het soepel geven van de borstvoeding! Het is eigenlijk ook de houding waarin je je kindje voor het eerst op je buik neemt na de geboorte…

Afkijken

We krijgen het geven van borstvoeding tegenwoordig bijna niet meer mee in het dagelijks leven, in ieder geval lang niet meer zoals vroeger hier en nog steeds in vele andere culturen. Af en toe zie je wellicht ergens een vrouw die haar baby de borst geeft. Maar ze doet dit vaak zo onzichtbaar en discreet mogelijk en het wordt al als raar ervaren (in onze maatschappij) als je er per ongeluk een blik op werpt… We zien het dus niet veel meer, terwijl het een kunstje is dat je normaal gesproken afkijkt bij andere voedende moeders om je heen. En al van kleins af aan meekrijgt vanuit huis bij je broertjes en zusjes, neefjes en nichtjes en buurkindjes.

Het tot je nemen van logische stap-voor-stap instructies op papier is iets dat je vooral met je linkerhersenhelft doet, die staat voor logica en orderen. De rechterhersenhelft daarentegen, die belangrijk is bij gevoel, ‘in het moment zijn’, intuïtie en relaties, domineert juist vlak na de geboorte van je baby. Geen wonder dat het aanleggen van je baby aan de borst volgens een ingewikkelde instructie veel moeders het gevoel geeft dat borstvoeding geven moeilijk is.

Sommige gewoontes die we onszelf nu aanleren over borstvoeding lijken bovendien gebaseerd op veronderstellingen waar óf teveel óf te weinig over nagedacht is. Bijvoorbeeld dat een moeder zo rechtop mogelijk zou moeten zitten met haar baby horizontaal tegen zich aan op borsthoogte. Een rechtop zittende houding, of platte zijligging, zijn zo vlak na een bevalling nou niet meteen de fijnste houdingen om aan te nemen voor je lichaam, wanneer je bekken nog hartstikke zacht is en je billen beurs. En veel bewegingsvrijheid houd je ook niet over als je je baby zo met twee armen moet ondersteunen en begeleiden naar de borst.

Half-liggend

Naast aangeleerde houding bestaat er dus ook (logisch natuurlijk) een instinctieve houding die een verse moeder aanneemt bij het willen gaan voeden van haar baby. Deze instinctieve borstvoedingshouding is een half-liggende, onderuitgezakte houding. Dus niet kaarsrechtop of helemaal plat op je rug of zij, maar juist iets daar tussenin. Op een stapel kussens of tegen een andere (zachte) leuning aan bijvoorbeeld. Deze houding is eigenlijk ook de houding waarin je je kindje voor het eerst op je buik neemt na de geboorte. Een houding waarin je je kunt ontspannen, maar tegelijkertijd alert in de omgeving blijft en je kindje goed kunt bekijken.

Reflexen

Naast dat je als moeder deze houding als vanzelf aanneemt, zijn er nog meer aspecten die samenkomen. Zoals de reflexen van je baby. Een baby heeft een stuk of twintig aangeboren reflexen die hem vlak na de geboorte en nog weken en maanden erna, helpen om de borst te vinden. De baby kan bijvoorbeeld helemaal zelfstandig naar de borst van z’n moeder toe kruipen vlak na de geboorte en daar de tepel vinden. Je baby zal zelf op zoek gaan naar de borst en zet zich met z’n voetjes af tegen je buik om naar je borst toe te kruipen. Het afzetten met de voetjes in je buik stimuleert je baarmoeder en helpt om de placenta geboren te laten worden als een natuurlijke buikmassage. Je baby zal z’n oogjes openen en met z’n handjes grijpen naar de borst (de borst masseren wat helpt bij het opgang brengen van de borstvoeding) en z’n handje naar z’n mond brengen.

De baby heeft ook een reflex waarbij het z’n hoofdje optilt om zich te oriënteren en vervolgens een grote hap te maken op de goede plek. Hij zal z’n hoofdje oprichten en heen en weer bewegen, op zoek naar de tepel. De aanraking van z’n kin tegen de borst stimuleert hem om z’n mondje wijd te openen, waarna hij z’n tongetje omlaag en over z’n onderkaak steekt, aanhapt en begint te zuigen. De zwaartekracht helpt mee om een goede hap te stimuleren.

Het ongecontroleerd maaien van de armpjes en beentjes en het ‘hoofdbonken’ zijn dus opeens wel nuttig bij deze instinctieve borstvoedingshouding!

Jij en je baby zijn een team en intuïtief voelen jullie elkaar aan.

En ook de moeder heeft zo haar aangeboren instincten, zoals bijvoorbeeld dat (bijna) alle moeders zonder nadenken de voetzolen van de baby gaan strelen wanneer deze op haar buik ligt. Dit blijkt een actief zuigreflex bij de baby te triggeren.

Bij half-liggend voeden kan de baby bovendien niet aan de tepel gaan hangen en neemt de moeder zelf een minder verkrampte, meer ontspannen houding aan.

Zelf aanleggen

Je baby verleert het zelf aanleggen niet meteen na de geboorte, de reflexen blijven nog zeker een aantal weken aanwezig. Dus als het meteen na de geboorte niet lukt om je baby ongestoord bij je te laten drinken, dan kun je daar in de eerste periode na de geboorte ook nog gebruik van maken. Het is zelfs zo dat je jezelf en baby kunt ‘resetten’ als de borstvoeding in de eerste instantie niet goed lukt of pijnlijk is. Dit doe je door de baby opnieuw net zoals vlak na de geboorte zelf omhoog te laten kruipen en zichzelf aan te laten leggen in deze half-liggende houding.

Hoe doe je het?

  • Ga lekker ontspannen achterover leunen op je bed of de bank.
  • Maak de ruimte lekker warm en trek zelf weinig kleding aan. Beide borsten bloot is handig, maar het hoeft niet eens per se. Het kan helpen om je niet vlak van te voren te wassen, of enkel met water af te spoelen. Jouw geuren helpen de baby om de borst goed te kunnen vinden.
  • Voor je baby is het ook fijn om zo min mogelijk aan te hebben. Naakt of alleen een luier bijvoorbeeld. Hoe minder er ‘in de weg zit’ hoe meer bewegingsvrijheid!
  • Leg je baby op je bovenlichaam, met z’n buik op jouw buik. Dit huid-op-huid contact stimuleert de reflexen en de aanmaak van belangrijke stoffen zoals oxytocine bij zowel jou als je baby.
  • Omdat jij achterover leunt, heeft je baby zelf meer bewegingsvrijheid en kan zo gaan liggen als voor hem het prettigst is. De zwaartekracht zorgt ervoor dat hij op z’n plek blijft zonder dat jij hem hoeft te ondersteunen.
  • Zorg dat de wang van de baby in de buurt van je (ontblote) borsten is.
  • Help hem zoveel als je wilt bij wat hij probeert te doen. Jullie zijn een team en intuïtief voel je je baby aan.
  • Je mag je borst ondersteunen als je dat prettig vindt, het hoeft niet. Luister naar je gevoel en neem alle tijd. Het kan best even duren voordat je baby de borst vindt en zichzelf aanlegt, laat het maar gebeuren zoals het gaat.
  • Ontspan en geniet van elkaar.

Oefening baart kunst

Hoe vaker je baby bij je drinkt, hoe meer jullie wennen en hoe makkelijker en vloeiender het wordt. Neem de eerste week en weken ruim de tijd om samen aan jullie borstvoedingsavontuur te beginnen. Zorg voor een ontspannen omgeving waar jij en je baby je alleen of voornamelijk hoeven te richten op elkaar en de borstvoeding. Het kan best dat het aanleggen de eerste weken nog wat langer duurt en de voedingen meer tijd in beslag nemen, maar je zult echt al snel gaan merken dat er ontwikkeling in zit. Het aanleggen, aanhappen en drinken zal steeds makkelijker en efficiënter gaan. Hoe meer tijd en ontspanning je aan het begin hebt/neemt, hoe eerder zich dit weer ‘terugbetaalt’. (En die ontspanning is ook fijn voor jouw herstellende lichaam!) Zo kunnen jullie samen nog heel lang veel plezier hebben van alle gemakken en voordelen die borstvoeding biedt!

  • Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om te delen met Twitter (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om op Pinterest te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)

Gerelateerd

  • ik stelde mezelf teleur
.
De zoektocht naar een lievere ik verliep een hele lange tijd stroef. Ik snapte maar niet hoe anderen dat deden. Ik probeerde wat kilo's kwijt te raken om lekkerder in mijn vel te zitten en paste mijn eetpatroon aan. Toch pakte ik 's avonds weer die reep chocolade. En dat wijntje, koekje, snoepje, cola'tje en stukje taart.
.
Iedere keer dat ik een (vr)eetbui had was ik teleurgesteld in mezelf. Ik kon mezelf dan echt de grond in stampen. Waarom kon ik niet zo sterk zijn? Waarom had ik niet de wilskracht om mijn doel te bereiken? Het gaat me nooit lukken. Ik zal altijd zo blijven.
.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Mijn zelfvertrouwen daalde tot het nulpunt na zo'n actie. Wat heb ik me vaak rot gevoeld. Ik was er zo ontzettend klaar mee dat ik de moed bij elkaar raapte en hulp zocht. Ik erkende dat ik mijn patroon niet zelf kon doorbreken. Ik leerde tijdens mijn zoektocht dat het allemaal niet zo moeilijk is, maar dat we op school simpelweg nooit hebben geleerd hoe wij het beste voor ons lichaam kunnen zorgen. .
Hoe bizar is dat?! Een lichaam dat een heel leven mee moet en wij leren niet hoe het werkt. Hoe we er het beste voor kunnen zorgen. Hoe we een gelukkig leven kunnen leiden door goed voor jezelf te zorgen. Hoe je een basis creëert voor een lieve leefstijl.
.
Ik begon de basis te integreren binnen mijn leven. Een basis die ervoor zorgt dat ik mij mentaal beter voel, dat ik meer energie heb om te bewegen en meer tijd over heb voor activiteiten die mij zielsgelukkig maken. Ik heb gevonden wat ik zocht..
.
Hoe is dat bij jou? Heb jij al gevonden wat je zocht? Weet jij al met welke basis jij een lieve leefstijl kunt creëeren? Of heb jij ook een beetje hulp nodig?

#hsp #highsensitive #hoogsensitief #hooggevoelig
  • Het zonnetje schijnt weer
.
Ik stond te springen om een kindje te verwelkomen in ons leven. Toch hebben we een lange tijd geen gehoor gegeven aan die wens. Bewust, omdat ik voor mijn gevoel nog niet kon bieden wat ik graag zou willen voor een kind. Ik wilde eerst lekker in mijn vel zitten, zodat het zou kunnen opgroeien in een warm thuis.
.
Ik zie het vaak om me heen. Ouders die snauwen naar de kinderen omdat het "vervelend" is. Ouders die te weinig energie hebben om samen een spelletje te spelen. Ouders die niet weten wat er in het hoofd van hun kind omgaat. Simpelweg omdat ze het te druk hebben met zichzelf. Te druk met zich staande houden binnen de norm van de maatschappij. Eigenlijk dus "vervelende" ouders ipv kinderen 🙊.
.
Dat is precies wat ik niet wilde. Wij streven naar een thuis waarin iedereen tevreden is met zichzelf. Waar we heel veel lachen, liedjes zingen, spelletjes doen en plagen. Waarin ieder zichzelf mag zijn. Ook wanneer je boos bent of verdrietig. Want juist als we even niet zo lekker in ons velletje zitten, hebben we die ander zo ontzettend hard nodig.
.
In de tussentijd werkte ik dus aan mezelf om datgene te kunnen bieden wat ik zo graag zou willen. Een moeder die kan lachen en in is voor een grapje. Een moeder die trots is op haar lichaam, ongeacht dat het niet perfect is. Een moeder die af en toe de controle kan loslaten en de boel de boel laat om een spelletje te spelen. Een moeder die Flore kan laten opgroeien in een fysiek én mentaal veilige omgeving.
.
En dat streven hebben we iedere dag weer. Dagelijks dansen we een rondje rond de kamer, zingen we heel veel liedjes én worden we blij als we elkaar weer zien. Ook helpen we elkaar als we even niet zo lekker in ons velletje zitten. Het zonnetje is weer gaan schijnen en o wat voelt dat fijn. En als het soms een paar dagen regent of stormt, weten we nu zélf dat zonnetje weer te vinden. .
Ik ben benieuwd. Kun jij jouw kinderen geven wat ze nodig hebben of zit jij nog niet zo lekker in je velletje? Verkeer jij in een storm of schijnt de zon? En als het stormt, kun jij dan zelf het zonnetje weer opzoeken of heb je hierbij hulp nodig?
  • Behoefte aan tiet
.
Al negen en halve maand zien mijn avonden er zo uit. Vanaf half 8 lig ik in bed om Flore in slaap te voeden. Wij kiezen ervoor om haar behoeften te volgen en dat betekent ook dat ik mijn eigen behoeften soms parkeer. Dat betekent niét dat ik niet goed voor mezelf zorg. Juíst door goed voor mezelf te zorgen kan ik er voor haar zijn.
.
Eén van Flore haar behoeften is nabijheid tijdens het slapen. En tiet, dat ook. Na de kraamweek was zij 's avonds totaal overstuur. Tranen, frustratie en gekrijs. Van beide partijen. Machteloos voelde ik mij. Tot ik haar op de derde dag liet drinken. Ze tankte zich vol tot ze voldoende had om te kunnen slapen. Niemand vertelde me in mijn kraamweek over clusteren en voeden op verzoek. .
Tot vandaag durfde ik het maar een enkele keer hardop uit te spreken. En bij die enkele keren dat ik het deed kreeg ik steeds een klap in mijn gezicht. "Oeh dat is slecht", "weet waar je aan begint", "zo leert ze het nooit", "niet teveel verwennen he", waren zomaar wat reacties. Het oordeel galmde nog dagen na in mijn hoofd. Alsof ze mij vertelden dat ik een slechte moeder ben. Dat ik niet hard genoeg mijn best doe en dat ik het slechtste voor heb met dit kleine meisje.
.
Want wie durft er te denken dat je een slechte moeder bent als je iedere avond je eigen behoeften aan de kant zet. Als je iedere keer als je kind wakker wordt beschikbaar bent om het weer in slaap te helpen. Als je iedere avond je best doet om een bijdrage te leveren aan de ontwikkeling van de hersenen. Wie? Naar mijn idee hebben die mensen nog te weinig kennis over de behoeften van een baby.
.
De maatschappij leert ons "de standaard", maar ik vind dat we die standaard eens flink moeten bijschaven. Ik ontvang graag het telefoonnummer van iedere moeder die een kind heeft dat vanaf dag 1 iéder slaapje op de dag in het eigen bedje doet zónder te huilen. Ik zweer je dat het niet bestaat. Geen slechte moeder meer op de wereld dus vanaf nu. Iedere moeder doet haar best. En mocht je geinteresseerd zijn: lees dan "wat baby's nodig hebben", het boek dat @_melanievisscher_ schreef.

@oermoedersvannu

Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies.
Bekijk het volgende voor meer informatie, inclusief hoe je deze verwijdert of blokkeert: Ons cookiebeleid

 

Oermoeder van Nu

Ga naar

  • Ervaringsblog
  • Veelgestelde vragen
  • Begin bij jezelf
  • Baby in buik
  • De eerste jaren
  • Van de natuur
  • Voor je leven

Over ons

OERmoeders van Nu is een netwerk van moeders en verzamelpunt van informatie voor ouders die net als wij streven naar een gebalanceerde opvoeding, waarin we cultureel gebonden waarden kunnen loslaten, onze instincten kunnen vertrouwen en toch mee kunnen draaien in de maatschappij. ontmoet ons

Populaire artikelen

  • Waarom in slaap voeden oké en normaal is
    Waarom in slaap voeden oké en normaal is
  • Een holistisch verloskundige… waarom?
    Een holistisch verloskundige… waarom?

Volg ons op

  • Bekijk het profiel van oermoedersvannu op Facebook
  • Bekijk het profiel van oermoedersvannu op Instagram
OERmoeders van Nu © 2016 - 2023
Ontworpen met hart en ziel door Studio Maanstof
Naar boven