De meeste kinderen en ouders vinden het erg fijn om samen op een kamer of in een bed te slapen en zien daar ook de vele voordelen van in. Maar er kan best een moment komen dat één van jullie of beiden het tijd vinden voor een eigen bed en een eigen plekje. Veel kinderen, afhankelijk van hun situatie, zullen rond een jaar of 2 à 3 misschien al wel toe zijn aan hun eigen bedje. Maar het kan ook gebeuren dat ze er nog helemaal niet aan toe zijn.

Overleg

Wat de situatie ook is, als je iets wilt veranderen aan de slaapsituatie, dan leert de praktijkervaring dat dit over het algemeen het beste gaat als je het in overleg doet met je kind, hoe klein ook. Denk niet meteen dat je kind er niets van begrijpt, vaak heeft het al veel meer door dan je verwacht! In overleg is het dan niet gedwongen op een eigen kamer slapen, maar een beslissing van jullie beide. En zo is het ook voor beide makkelijker om daarin mee te gaan. Leg je kind ook uit waarom jij de situatie wilt veranderen en wat je voor ogen hebt. Bekijk ook samen wat eventueel de beste oplossing is. Als je kind nog niet meteen wil, dan zijn er 1001 tussenoplossingen naar de uiteindelijke verandering toe. Is het bijvoorbeeld een idee om eerst de helft van de week wel samen te slapen en de andere helft van de week in een eigen bed? Of is het fijn(er) om eerst een eigen bed in dezelfde kamer te zetten en die pas later naar een andere kamer te verhuizen?

Langzaam wennen

Als je kind gewend is aan samen slapen, zijn er verschillende manieren om (langzaam) te wennen aan een eigen plek. Je kunt bijvoorbeeld eerst van bedding-in (in hetzelfde bed als je ouders) naar rooming-in (een eigen bed op de kamer van je ouders) gaan en daarna pas echt naar een eigen kamer. De stap naar een ‘eigen plek’ is zo wat kleiner. Ook kun je de overgang soepeler laten verlopen door broertjes en zusjes samen op een kamer te laten slapen. Zo ben je wel ‘zelfstandig’, maar toch niet alleen. Met meerdere bedden in één kamer of zelfs samen in een groot bed.

Ook voor slecht slapende kinderen die ontwend zijn om samen te slapen, kan het het proberen waard zijn om ze met broertjes of zusjes bij elkaar in een kamer neer te leggen. De eerste nachten samen met je broertjes of zusjes kunnen wellicht op wat gekeet uitdraaien (in de praktijk blijkt trouwens vaak dat dit eigenlijk best meevalt;), maar daarna is er een goede kans dat minder goed slapende kinderen beter kunnen slapen.

Slapen en spelen apart

Als de ruimte in huis het toelaat, kan het zelfs een leuk idee zijn om één ruimte als slaapkamer in te richten voor de kinderen samen en een andere ruimte als speelkamer voor met vriendjes en vriendinnetjes. Je houdt de slaapkamer zo rustig en er is ook voldoende plek voor iedereen om zich terug te trekken als daar behoefte aan is.

Inhaalslag

Als je nooit samen hebt geslapen met je kind(eren), omdat je misschien niet wist dat dit ‘kon’, dan is het nooit te laat om te beginnen! Het is een natuurlijke behoefte van een baby/kind om samen te slapen en meer dan 90% van de wereldbevolking slaapt samen met zijn kinderen! In onze Westerse samenleving zijn we dit verleerd vanwege status. Twijfel je nog? Lees dan hier over de voordelen.

Je kunt dus altijd nog weer met je kinderen gaan slapen op latere leeftijd als daar behoefte aan is, ze kunnen dan een stukje eventueel gemiste behoeften inhalen! Jean Liedloff (antropoloog en schrijfster van het boek Op zoek naar het verloren geluk) werkte veel met ouders en kinderen en begon bijna elk traject met hetzelfde advies:

Ga eerst samen slapen. Slaap met elkaar in één bed, totdat je kind aangeeft dat het genoeg is. Het samen slapen is één van de meest vertrouwenwekkende activiteiten die mensen samen kunnen doen. Het heelt wonden en herstelt vertrouwen.

Vergeet niet de veiligheidsvoorschriften voor samen slapen even te lezen of bekijk dit filmpje van professor James McKenna (co-sleeping-specialist).

The post Eigen bed? Eigen kamer? appeared first on OERmoeders van Nu.