Herstel

Het dragen van je kindje dicht tegen je aan helpt, na de eerste periode van zoveel mogelijk liggen, mee met jouw herstel. Bij een goede natuurlijke draaghouding span je de juiste buik- en bekkenbodemspieren aan die bijdragen aan het terugvormen en weer versterken van je lichaam. Ook zal je lichaam bij de juiste draaghouding zelf een mooie anatomisch correcte houding aannemen. Daarnaast helpt dragen en wandelen om je conditie weer rustig op te bouwen en alle processen in je lichaam te bevorderen (van bloedsomloop tot spijsvertering, etc). Bouw het dragen vooral rustig op, zoals voor jou prettig voelt en forceer niets bij pijn! Raadpleeg een draagconsulente om je te helpen de beste draaghouding te vinden voor jou en je baby.

Wanneer je kunt gaan dragen is dus voor iedere moeder verschillend.

Verlaagde spiertonus

Sommige kindjes hebben een verlaagde spiertonus. Het gaat dan om bijvoorbeeld te vroeg geboren kindjes of kindjes met het syndroom van down. Deze kindjes kunnen veel baat hebben bij een goed geknoopte geweven doek. Voor kindjes met een verlaagde spiertonus is een heupknoop met een geweven doek heel geschikt. Door de lichte rotatie die het bovenlichaam maakt op de heup van de moeder, kunnen deze kindjes ook als ze diep in slaap vallen niet in elkaar zakken, wat de kans op zuurstoftekort aanzienlijk vermindert. De heup is ook het smalste deel van de moeder, waardoor de kans op overspreiding van de benen bij de hele kleintjes wordt voorkomen. De doek moet echter wel goed geknoopt zijn. Het is dan ook raadzaam om een draagconsulente te raadplegen.

Doek of zak

Het ene kindje is groter dan het andere. Maar ieder kindje kan in principe direct gedragen worden. Een draagdoek past altijd, draagzakken daarentegen niet. Dat geldt vooral voor draagzakken met een zogenoemde insert. Een insert is een inzetstuk om een niet-passende drager toch te kunnen gebruiken. Het is een compromis, maar zeker niet ideaal. In een insert zitten de kindjes op een soort kussentje en is er (meestal) geen echte knie-tot-knie ondersteuning. Daarnaast heeft de insert een gevuld rugpand dat in de draagzak gezet wordt waardoor je dus een dubbele, vrij stevige en stugge laag krijgt die over het ruggetje gaat. Daardoor kan het ruggetje niet makkelijk de gewenste natuurlijke bolling aannemen. Een aantal voorbeelden van draagzakken die vanaf geboorte gebruikt kunnen worden zonder insert zijn de Storchenwiege carrier, Fidella Fusion baby en de Kokadi Flip baby.

Dragen na een keizersnede

Mag dit? En vanaf wanneer dan?

Theoretisch gezien mag je na een keizersnede direct dragen, je mag immers het gewicht van je baby’tje dragen, tenzij je arts iets anders heeft gezegd. De praktijk wijst uit dat je dan wel vaak nog erg wankel bent door de medicijnen en de ruggenprik die je gehad hebt. Je wilt niet vallen met het kindje op je buik. Pas zodra je zelf goed kunt lopen, zou je dan kunnen gaan dragen.

Geef je lichaam de tijd om te herstellen.

Een keizersnede is een heftige ingreep voor zowel moeder als kind en rust is heel belangrijk voor een goed en spoedig herstel. Geef je lichaam dus ook hier alsjeblieft de tijd om te herstellen en laat het dragen die eerste dagen liever aan iemand anders over, als dat beter voelt. Je kunt zelf zo veel mogelijk buidelen met je kindje. Lekker huid-op-huid, al dan niet in een draagdoek of buideltop, rustig in bed of op de bank.

Rust

Wanneer je kunt gaan dragen is dus voor iedere moeder verschillend. De een voelt zich na een paar weken pas in staat om een doek om te knopen, terwijl de ander dit vrijwel direct kan doen.

Luister naar je lijf.

Het herstel is per vrouw verschillend, je kunt je voorstellen dat zodra jij je goed voelt, je kunt gaan dragen. Luister naar je lijf. Doet het dragen erg veel pijn, stop dan. Probeer het later nogmaals en bouw het heel rustig op. Voel je ook niet schuldig als het niet meteen lukt. Het komt vanzelf. Leg je kindje dan lekker bij je op je buik, dat is hetzelfde contact. En neem alle rust om je lichaam te laten bijkomen.

Papa

Als je als mama nog niet in staat bent om je kindje te dragen, dan kan dat natuurlijk ook bij de papa! Voor een verse vader kan het erg fijn zijn om zijn vrouw op deze manier te ontlasten én om een band met z’n baby op te bouwen. Ook andere directe familieleden of vrienden die de baby veel zal zien kunnen deze rol natuurlijk opzich nemen.

The post Vanaf wanneer mag je dragen? appeared first on OERmoeders van Nu.

Een draagdoek is een hele lange lap stof.

In dit artikel beschrijven we de verschillende draagdoeken. Hierin heb je een heleboel verschillende mogelijkheden. Een draagdoek is een hele lange lap stof, meestal enkele meters lang en zo’n 70cm breed, die je om jezelf en je kindje heen knoopt zodat je je kindje zonder je handen te hoeven gebruiken tegen je aan kunt dragen. Er bestaan rekbare en geweven draagdoeken. De rekbare doek, of de tricot slen is (het woord zegt het al) rekbaar. Er zit rek in de stof. Een rekbare draagdoek kun je gebruiken bij hele kleine baby’s, ze zijn lekker zacht. Maar zodra je baby groeit rekt de draagdoek teveel mee en gaat je baby teveel hangen. Een rekbare draagdoek biedt dan te weinig ondersteuning.

Een geweven draagdoek heeft niet zoveel rek. Je kunt geweven draagdoeken gebruiken voor het dragen van pasgeboren baby’s tot kinderen in de kleuterleeftijd.

Bij geweven draagdoeken heb je verschillende blends. Het woord blend doelt op de samenstelling van de stof waarvan de draagdoek is gemaakt. De meest gangbare geweven draagdoek is 100% katoen, maar je hebt ook doeken met linnen, repreve, wol, hennep, bamboe, zijde, enz. De draagdoek bevat over het algemeen katoen, maar deze wordt dan gemengd met een andere stof. Bijvoorbeeld een draagdoek van 60% katoen en 40% linnen. Of 70% katoen en 30% wol. Maar ook 50% katoen, 25% linnen en 25% wol. Deze stofsamenstellingen noem je blends. Iedere samenstelling heeft zijn eigen eigenschappen. Als je katoen met linnen en wol mengt kun je je voorstellen dat je van al deze stoffen zo hun eigenschappen zult terug zien en voelen.

Iedere samenstelling heeft zijn eigen eigenschappen.

Blends kun je onder verdelen in verschillende prijsklassen. Denk aan de gewone schapenwol of de duurdere kasjmier, alpaca of yak-wol. Een doek met de duurdere stofsoorten kan ook flink prijziger zijn. Prijzen voor draagdoeken lopen dan ook uiteen van 80 euro tot wel duizenden euro’s!

De samenstelling van de doek bepaald ook hoe de doek draagt.

De samenstelling van de doek bepaald ook hoe de doek draagt. Om álle blends te beschrijven is heel veel werk, dus we zullen een aantal van de meest voorkomende noemen. Overigens heeft de blend (niet altijd) iets te maken met de draagkracht van een doek, dit heeft mijns inziens ook veel met de dikte/zwaarte van de doek te maken. De dikte/zwaarte van een draagdoek kun je aflezen in gram/m². Hoe dikker de doek, hoe meer gram hij per vierkante meter weegt.

Katoen

Een allrounder binnen de draagdoeken. Geschikt voor pasgeboren kindjes en peuters. Hoe dikker en zwaarder de doek, des te sterker hij is. Doeken van katoen zijn sterk en slijten niet snel. Ze zijn gemakkelijk in de omgang, ze kunnen in de wasmachine en in de droger. De meeste draagdoeken zijn gemaakt van 100% katoen. Katoen is vocht absorberend en koel.

Linnen

Vaak zijn dit nog iets sterkere doeken. Ik gebruik zelf graag linnen doeken bij mijn zwaardere peuter. Maar ook hier geldt dat de dikte van de doek ook van belang is. Linnen in de doek, betekent net als bij kleding, dat de doek luchtig is. Linnen wordt gebruikt in combinatie met katoen, waarbij het katoen qua percentage vaak iets overheerst. Linnen draagdoeken kunnen in het begin erg ‘stug’ zijn. Dit betekent dat ze in het begin niet heel gemakkelijk te knopen zijn. Maar hoe meer je de doek gebruikt, des te soepeler hij wordt.

Hennep

Hetzelfde idee als bij linnen. Hennep staat bekend om zijn draagkracht. In de doek zie je vaak oneffenheden. Dit hoort bij een draagdoek met hennep.

Bamboe

In combinatie met katoen is dit een hele zachte draagdoek. Heel erg fijn bij kleine baby’tjes. Een draagdoek met bamboe is vaak wat dunner en luchtig in de zomer, maar het vereist wel een nette knooptechniek. Daarnaast is bamboe antibacterieel en heeft het vaak een mooie glans.

Wol

Wol is temperatuur regulerend; koel in de zomer en warm in de winter. Net als bij kleding kan een wollen draagdoek kriebelen. Dit verschilt per merk en welke soort wol er gebruikt wordt. Wol is vaak erg zacht en geschikt voor kleine kindjes. Wol vormt zich heel erg mooi naar het lichaam, meer dan katoen. Een wollen doek is echter wel bewerkelijk. Er wordt aangeraden deze op de hand te wassen en de doek nooit uit te wringen ivm het vervilten van de doek.

Zijde

Deze doeken komen vaak al erg zacht uit de verpakking. Doeken met zijde zijn meestal wat gladder wat weer een speciale knooptechniek vraagt. De stof glijdt wat meer. Zijde is heel zacht. De doek glanst vaak mooi.

Bourette zijde is een zijdesoort met meer structuur, deze glanst minder. Hij is gripvoller en meer geschikt voor peuters.

Repreve

Deze stof wordt gemaakt van gerecyclede PET-flessen en bevat geen BPA. Via een speciaal proces worden deze flessen omgezet in repreve vezels die weer verwerkt worden in garens. Repreve is zacht, soepel en temperatuur regulerend.

Tencel

Dit wordt gemaakt van puur natuurlijke houtcellulose. Het is zo zacht als zijde, heel sterk en makkelijk in de omgang. Het is temperatuur regulerend en vocht absorberend.

Zoals je kunt zien is er heel veel mogelijk. Een draagdoek is niet zomaar een doek, het is een doek waar je je baby en later dreumes en zelfs peuter mogelijk veel in zal dragen. Het kan fijn zijn om verschillende stoffen eens te zien en te voelen, bijvoorbeeld bij een draagconsulent of op een beurs of bij andere draagmoeders in de buurt.

Een kleine waarschuwing: Draagdoeken kunnen verslavend zijn! Een veel gezien verschijnsel is het hebben en verzamelen van een enorme ‘stash’ aan draagdoeken…:-)

Over verschillende soorten draagzakken lees je hier.

The post Soorten draagdoeken appeared first on OERmoeders van Nu.

De natuurlijke keizersnede is eigenlijk niet een juiste benaming, want een keizersnede is immers verre van natuurlijk. Het is een fikse ingreep. Om welke reden dan ook is er medisch ingrijpen noodzakelijk.

Wat is het dan precies?

De natuurlijke keizersnede is een keizersnede waarbij de moeder mee kan kijken met de geboorte van haar kind, door middel van een ‘raampje’ in het laken of door het laken te laten zakken. Je kunt je kind dus uit je buik geboren zien worden!

Daarnaast wordt de snede nauwer gemaakt waardoor er wordt geprobeerd om de nauwere doorgang van de vagina meer na te bootsen. Het lichaam van de baby krijgt zo meer druk en de longen worden daardoor bijvoorbeeld iets beter leeg geduwd net als bij een vaginale bevalling. Bij sommige natuurlijke keizersnedes laten ze het kindje zelfs zelf uit de buik ‘klimmen’!

De operatiekamer wordt ook warmer gemaakt zodat, indien mogelijk, de baby bij mama op de borst kan blijven liggen terwijl de mama weer dichtgemaakt wordt. De baby en moeder hoeven zo niet te worden gescheiden als dat niet nodig is en kunnen vanaf het prille begin goed hechten aan elkaar. Het is zelfs mogelijk om borstvoeding te geven!

Lees hier het ervaringsverhaal van Josette

The post Natuurlijke keizersnede appeared first on OERmoeders van Nu.

Velen van ons zorgen (bijna) fulltime zelf voor onze kinderen. Mogelijk gecombineerd met opa’s en oma’s of andere vertrouwde mensen om ons heen. We doen het huishouden. Maken het eten. Doen de tuin. Helpen soms mee op school of clubjes. Doen boodschappen. Maar nee, werken doen we niet…zucht.

Stevige basis

Waarom? Omdat we het belangrijk vinden dat onze kinderen een stevige basis meekrijgen waarin ze zich aan 1 of 2 belangrijke figuren om zich heen kunnen hechten. Kinderen die al jong worden uitbesteed aan verblijven elders vertonen vaak veel hechtingsproblemen. Er zijn steeds meer onderzoeken over de negatieve effecten hiervan. We begeleiden dus liever zelf onze kinderen op hun pad naar volwassenheid, zolang en zoveel mogelijk. De basis wordt gelegd in die eerste jaren en we willen daar met liefde in investeren.

The post Werken jullie niet!? appeared first on OERmoeders van Nu.

Om te dubbeldragen kun je gebruik maken van één of twee draagdoeken of een combinatie van draagdoek en drager.

4 gangbare manieren van dubbeldragen:

•  Een doek en een draagzak. Meestal wordt er bij deze combinatie met de doek op de buik geknoopt en de drager op de rug gedragen.
•  Twee doeken; een op je buik en een op je rug. Volgens velen het makkelijkst te knopen en het prettigst te dragen. Voor de rug kun je kiezen voor de ruck knoop, als ze nog niet tot zit kunnen komen, of voor de double hammock knoop. Voor op de buik kun je kiezen voor de FWCC of de kangaroo knoop. Soms wordt er ook door de banen van de andere doek geknoopt, de doeken zitten dan als het ware aan elkaar vast.
• Eén lange doek: Hiermee kun je dragen op je buik, rug én zij. Met een lange doek (maat 7 of 8) kun je beide kindjes ook in een variant van de FWCC op je heup dragen (elke heup één) of gewoon één kindje op je rug en één op je buik.
• Twee draagzakken. Eentje op je rug en eentje op je buik.

Als je twee kindjes van verschillende leeftijden en formaten draagt, draag je de grootste op je rug en de kleinste op je buik. Een tweeling kun je dragen door er eentje voorop en eentje achterop te dragen, maar je kunt ze ook allebei op een zij dragen in een zogenoemde hip carry, met draagdoeken of ringslings.

Twee kindjes knopen in één doek kan een mooie uitdaging zijn.

Twee kindjes knopen in één doek kan een mooie uitdaging zijn. Er bestaan speciale ‘tweelingknopen’, waarvan het raadzaam kan zijn als je die van te voren oefent. Het liefst met iemand die er ervaring mee heeft, zoals een draagconsulente die gespecialiseerd is in tweelingknopen en dragen. Zij kan je goed op weg helpen als je ermee wilt beginnen!

Op Facebook zijn ook groepen te vinden om ervaringen, tips en foto’s uit te wisselen. Veel draagplezier!

The post Dubbeldragen appeared first on OERmoeders van Nu.

Maar dragen kan ook een enorme uitkomst bieden als je een ‘huilbaby’ hebt. Een kindje dat om wat voor reden dan ook veel moet huilen.

Huilen kan een stress-verhogend effect op zowel je baby als op jezelf hebben. Het is een alarmsignaal dat alle voelsprieten triggert. Als je kindje veel moet huilen is dat voor jou en je baby uitputtend. Het huilen kan verschillende oorzaken hebben, maar hoe dan ook voelt je kindje zich veilig(er) als het dicht bij jou is.

Jij bent als een kruik en jouw lichamelijke bewegingen hebben een masserend effect op het lichaam van je kindje.

Dragen verlicht krampjes

Veel kleine baby’s hebben de eerste weken last van krampjes. De darmen zijn volop in ontwikkeling en worden voor de eerste keer gestimuleerd door middel van de net op gang gekomen borstvoeding. Jouw warme lichaam tegen de buik van de baby werkt verlichtend. Jij bent als een kruik en jouw lichamelijke bewegingen hebben een masserend effect op het lichaam van je kindje. Daarnaast zal het omsloten effect van een draagdoek en jij heel dichtbij een ontspannende werking hebben op je baby. Door de ontspanning kan hij tot rust komen en de meeste kindjes vallen dan ook binnen luttele minuten in slaap zodra je ze bij je in een draagdoek hebt geknoopt en je rustgevende bewegingen maakt door een beetje te wandelen.

Dragen verlicht (verborgen) reflux

Naast krampjes zijn er ook kindjes die last hebben van (verborgen) reflux. Reflux is het terugstromen van maaginhoud in de slokdarm. Bij baby’s komt reflux voor doordat de sluitspier tussen de slokdarm en de maag soms nog niet helemaal ontwikkeld is. In de loop van het eerste levensjaar zal de sluitspier zich meestal verder ontwikkelen. In de meeste gevallen verminderen en verdwijnen de klachten hierdoor, maar tot die tijd kan je kindje er veel van moeten huilen. De draaghouding, rechtop, in een draagdoek helpt mee om ervoor te zorgen dat maaginhoud minder makkelijk terugstroomt waardoor je baby minder last zal hebben en rustiger kan slapen. Ook dat jij heel dicht bij hem bent heeft een ontspannende werking, hij ligt niet ergens alleen met veel ongemak.

De draaghouding, rechtop, in een draagdoek helpt mee om ervoor te zorgen dat maaginhoud minder makkelijk terugstroomt waardoor je baby minder last zal hebben en rustiger kan slapen.

Dragen werkt ontspannend

Zoals hierboven ook al een paar keer genoemd: Dragen werkt ontspannend. De spierspanningen van je kindje zijn constant, jouw ademhaling en hartslag zijn vertrouwd vanuit de buik en jouw lichaamswarmte en geuren zijn rustgevend. Lichamelijke processen bij de baby worden geholpen door jouw lichaam heel nabij. En ontspanning helpt om tot rust te komen. Dus ook bij andere lichamelijke en geestelijke ongemakken zal het dragen van je kindje uitkomst bieden.

Als jij knuffelt met je baby, dan maakt ook jouw lichaam rustgevende stoffen aan, zoals oxytocine.

Dragen is helend

Dit geldt andersom ook. Als jij knuffelt met je baby, dan maakt ook jouw lichaam rustgevende stoffen aan, zoals oxytocine. Dus als jij je baby stevig tegen je aan tot rust kunt laten komen, is dat voor jullie allebei positief. Lichamelijk en geestelijk. Neem je baby in de draagdoek en ga een stuk wandelen. Je kindje kan lekker slapen en jij maakt je hoofd leeg.

Ook als jij er (geestelijk) doorheen zit helpt het dragen van je kindje om je (weer) te kunnen verbinden. En als jij soms ook even tijd voor jezelf nodig hebt om op te laden, dan kan ook je partner of een ander persoon dichtbij je jouw kindje in de draagdoek bij zich dragen.

We zeggen niet dat dragen een medicijn voor alles is, maar het komt aardig in de buurt als middel dat je (bijna) overal kunt inzetten ter ondersteuning. Meer lezen over de voordelen of historie van dragen?

The post Dragen is fijn, ook bij een huilbaby appeared first on OERmoeders van Nu.

Bij hele kleine kindjes wordt het dragen op aan de voorkant, op je buik aangeraden. Kleine baby’s wil je nog goed in de gaten houden en ze de nodige bescherming bieden omdat ze zo kwetsbaar zijn. De kikker-houding of M-houding is nog volop aanwezig in de natuurlijke anatomische houding, en dit wil je graag terug zien in een draagdoek of draagzak. Dikke of stugge stof of dubbellaags knopen is voor hele kleintjes nog geen optie. Dit zal te veel druk geven op het ruggetje waardoor het niet de natuurlijke bolling kan aannemen. Je zorgt er altijd voor dat het gezichtje vrij is zodat je baby voldoende lucht kan krijgen. Sommige mensen doen een doekbaan over het hoofdje van het kindje, maar dit is af te raden. Naast het feit dat dit (letterlijk) benauwend kan werken, geeft het ook druk op het kleine hoofdje van het kindje. Als je kindje last heeft van alle prikkels om hem heen, kun je beter een mutsje gebruiken van liefst natuurlijk materiaal.

Naarmate het kindje ouder wordt, worden de rugspieren sterker en verandert de lichaamshouding. De eerste verandering is als het kindje zijn hoofdje goed rechtop kan houden. Daarna volgt het zelfstandig zitten en als laatste het rechtop staan. Bij iedere verandering in houding en rug is het in principe mogelijk om andere soorten knopen te gaan maken met de draagdoek. Maar dat hoeft natuurlijk niet. Het kan op ten duur bijvoorbeeld handig zijn om je kind (soms) achterop te dragen, zodat jij wat meer ruimte hebt aan de voorkant. En je hebt ook soorten knopen waarbij je je kindje makkelijker in en uit de draagdoek tilt, als het bijvoorbeeld soms zelf los wil lopen of ergens even wil spelen buiten de draagdoek. Het is uiteraard ook afhankelijk van jou kunnen, willen en de grootte van je kindje. Overleg met een draagconsulent kan dan erg fijn zijn. Zij heeft veel kennis van draagdoeken en het knopen ervan.

Ook als je net begint met dragen kan een draagconsult erg fijn zijn. Je leert de knopen meteen op de handigste en prettigste manier aan, ze geeft fijne tips en trucs en je leert de werking van een draagdoek goed kennen.

Een mooie illustratie die laat zien hoe de houding van je kindje verandert:

Het voordeel van dragen in een draagdoek, die je omknoopt, is dat de vorm en maat telkens mee veranderen met het lichaam van je kindje.

Ook bij OERmoeders hebben we draag-experts in ons midden: Josette Zwiers en Anouk Barendrecht helpen je graag op weg!

The post Dragen van baby tot peuter appeared first on OERmoeders van Nu.

Wat is niet-ergonomisch?

Niet alle dragers zijn even ergonomisch. Een kenmerk van een niet-ergonomische drager is een heel hard of stug rugpand en een klein zitvlak tussen de benen waardoor de beentjes recht naar beneden ‘bungelen’. Ook het liggend dragen in de zogenaamde komma-houding is niet ergonomisch en wordt afgeraden omdat de baby in elkaar kan drukken (kin op de borst) en daardoor moeite kan krijgen met ademhalen. Zie illustratie (door Laureline Smith) hieronder.

Voordelen van ergonomisch dragen

Wanneer je kindje ergonomisch gedragen wordt heeft dit voordelen voor de lichamelijke ontwikkeling. Zo zal bijvoorbeeld de gehele heupkop omsloten worden door de heupkom en het overal evenredig uitharden. Bij baby’s is het heupgewricht namelijk nog week en wordt het in de eerste jaren harder. Je kunt je voorstellen dat, als de baby niet juist wordt gedragen, niet evenredig gebeurd waardoor er (op latere leeftijd) heupproblemen kunnen ontstaan en andere lichamelijke problemen doordat de gehele lichaamshouding beïnvloed wordt.

Je kindje kun je op drie manieren ergonomisch dragen; op je buik, op je heup of op je rug. Altijd rechtop en met het gezichtje naar jou toe, zoals de illustratie hierboven! Op deze manier kun jij je kindje de geborgenheid bieden die hij zo nodig heeft. Daarnaast kun jij je kindje goed in de gaten houden en bescherming bieden voor teveel prikkels. Er komt dus ook een stukje veiligheid en bescherming bij kijken.

The post Hoe ergonomisch dragen? appeared first on OERmoeders van Nu.

Van oudsher kun je alle zoogdieren onder verdelen in grofweg drie groepen;

• De verstoppers
• De vluchters
• De dragers

De verstoppers verstoppen hun baby’s om ze zo te beschermen tegen gevaren van buitenaf. Deze baby’s zijn hulpeloos en liggen erg stil. Hun vaders en moeders laten ze achter als ze zelf bijvoorbeeld opzoek gaan naar eten. De baby’s blijven zo stil mogelijk op ze wachten om zichzelf niet te verraden aan roofdieren. Voorbeelden van verstoppers zijn: honden, katten, leeuwen en muizen.

De vluchters baren baby’s die vrijwel direct na de geboorte al mobiel zijn en kunnen vluchten als er gevaar is. Ze zetten meteen al hun eerste stappen en gaan zo met de groep mee. Voorbeelden van vluchters zijn: koeien, schapen en herten.

De dragers dragen hun kind bij zich. Deze baby’s zijn gemaakt om gedragen te worden, de handjes en voetjes wijzen naar binnen en er is direct vanaf geboorte een grijpreflex. Deze baby’s zijn hulpeloos zonder hun moeder. Voorbeelden van dragers zijn de kangoeroe, de aap en…. de mens dus!

De mens is dus gemaakt om te dragen, maar waarom doen we dat niet meer?

Hierin kunnen we als eerst de nuance aanbrengen dat in het merendeel van de culturen op de wereld de kinderen nog wel gewoon gedragen worden. Slechts in klein aantal rijke westerse (en vlakkere) landen is het dragen van kinderen op de achtergrond geraakt. Dat is ongeveer zo gekomen:

Een lang verhaal dat begon in de middeleeuwen. Rijke vrouwen hadden soms een ‘min’ om hun kind(eren) te voeden: Hoe verder je kind bij je weg kon zijn, des te meer geld en aanzien je had. Het ‘gewone volk’ kon dit niet zomaar betalen, het was weggelegd voor de allerrijksten. Toen rond 1900 de kinderwagen zijn intrede deed, werd ook dit een statussymbool. Eerst voor de hele rijken, ze hoefden hun kind niet te dragen maar konden het heel luxe meerijden in een karretje. Het kind werd nu geduwd in plaats van gedragen. Het heeft dus te maken met status en geld. Toen de kinderwagens betaalbaarder werden voor het ‘gewone volk’ waren er een heleboel mensen die dit dan ook wilden, net zoals de rijken. Naderhand bleek dat het dragen van je kind niet alleen noodzakelijk is omdat het kind zelf nog niet kan lopen, maar dat er nog veel meer voordelen aan verbonden zijn! Dit geldt overigens ook allemaal voor samen slapen.

Gelukkig komt hier nu weer verandering in en worden baby’s steeds weer meer gedragen in onze cultuur, zoals de natuur het bedoeld heeft.

The post Geschiedenis van het dragen appeared first on OERmoeders van Nu.

De natuurlijke keizersnede. Ik vind het niet echt een juiste benaming. Een keizersnede is immers verre van natuurlijk. Het is een fikse ingreep. De natuur doet op een of andere manier niet goed zijn werk waardoor medisch ingrijpen noodzakelijk is.

Maar wat is het eigenlijk?
De natuurlijke keizersnede is een keizersnede waarbij de moeder door middel van een gat in het laken mee kan kijken met de geboorte van haar kind. Je kunt je kind dus uit je buik zien komen. Bij sommige natuurlijke keizersnedes laten ze het kindje zelf uit de buik klimmen. Na een onderzoek op te tafel naast het hoofd van de mama mag de baby bij mama op de borst liggen. Het is zelfs mogelijk om borstvoeding te geven!

Ik heb drie kinderen gekregen. Alle drie met een keizersnede. Mijn oudste is gehaald met een spoedkeizersnede. Hij had het niet fijn meer in mijn buik. Na een hele poos in de weeën te hebben gezeten was dat zo’n teleurstelling. Ik had het gevoel dat mijn lijf me in de steek liet. Maar veel tijd om er over na te denken was er niet. Het kindje moest er uit. NU! Deze keizersnede was verre van natuurlijk. Er was haast, maar de natuurlijke keizersnede had zijn intrede ook nog niet gedaan binnen mijn ziekenhuis. En ik had me er nog nooit in verdiept. Ik was er niet vanuit gegaan dat ik met een keizersnede ging bevallen.

Voor ik het wist lag ik, platgespoten met allerlei medicijnen, op de operatietafel. Ik zag niks, alleen een groot blauw laken voor mijn neus. Ik voelde me naar van alle medicatie. Mijn bloeddruk dipte en ik voelde de gynaecoloog heel hard op mijn buik drukken. Het deed geen pijn, maar het voelde ook niet bepaald prettig. Na een poosje hoor ik gehuil en zie ik mijn kindje boven het doek zweven. Hij wordt naar de onderzoekstafel gebracht. Ik huil omdat hij huilt. Opluchting; Hij doet het! Ik wil hem zien, maar het lukt niet. Er staan heel veel mensen om hem heen en er is niemand die rekening houdt met mij. Niemand die zich bedenkt dat ik mijn kindje ook heel graag wil zien. Als alle onderzoeken gedaan zijn mag hij, ingewikkeld in doeken, mij een kusje brengen. De operatiekamer is te koud. Hij wordt weggereden in een couveuse, mijn man hobbelt er achter aan. Ik blijf achter op de ok. Ik moet nog gehecht worden. Na ongeveer een half uur ben ik dichtgenaaid (het klinkt oneerbiedig, maar zo voelde het voor mij) en mag ik naar de uitslaapkamer. Daar wordt gebeld naar de verloskamers om te vertellen dat mijn man mijn kindje mag komen brengen. Ik krijg mijn kindje gewassen en in de kleren bij me. Borstvoeding moet wachten om redenen die mij nu nog niet bekend zijn. Je kunt je voorstellen dat ik dit niet prettig vond. Ik wou mijn kindje, maar dat mocht niet. Daar kwam bovenop dat mijn kindje direct na de bevalling heel erg ziek werd; hersenvliesontsteking. Hij moest de couveuse in. Ik heb de eerste hechting zo verschrikkelijk gemist (en hij ook) dat we al snel besloten dat, mocht er ooit weer een kindje komen, dit anders moest.

Toen ik weer in verwachting was en ik wist dat de kans op weer een keizersnede behoorlijk groot was ben ik me gaan verdiepen. Ik kwam op de natuurlijke keizersnede. Ik besprak dit met mijn verloskundige die behoorlijk huiverig reageerde. Zij stuurde me door naar mijn gynaecoloog. Ik wist inmiddels al dat er een aantal ziekenhuizen in Nederland waren die deze ingreep deden en ik was van plan om dan daar te gaan bevallen. Ik wou perse de gentle sectio. Ik heb dit ook zo met mijn gynaecoloog besproken. Mijn gynaecoloog werd echter enthousiast. “Dit gaan we doen” vertelde ze mij!

Mijn tweede keizersnede was gepland. Om bepaalde redenen kon ik toch niet vaginaal bevallen. Het was goed, ik had nu tijd om aan het idee te wennen. In alle rust werd ik de ok binnen gebracht, tijdens het zetten van de ruggenprik voelde ik me even heel naar en wou ik dat mijn man er bij was, maar verder was de sfeer heel ontspannen en vrolijk. Er werden grapjes gemaakt en iedereen was klaar voor de op handen zijnde geboorte. De ok was warmer dan normaal, speciaal voor de baby. Ik had al mijn wensen nogmaals duidelijk doorgegeven en ik was er klaar voor. Op het moment suprême werd het doek geopend en kon ik mijn kindje uit mijn buik gelift zien worden. Wauw!!! Na een heel kort onderzoek kwam hij bloot bij mij liggen. Ik kon zelfs borstvoeding geven. Ik genoot met volle teugen en vergat bijna dat ik op de operatietafel lag. Ik snuffelde aan zijn haartjes, keek ik zijn verbaasde oogjes en was wederom verliefd. Hij mocht bij me blijven liggen en we werden samen naar de uitslaapkamer gereden. Het contact bleef. Op een gegeven moment kreeg mijn man de kans om te knuffelen met ons ukje omdat de ruggenprik bij mij iets te snel was uitgewerkt, maar mijn kindje was bij mij in de buurt. Dat was voldoende.
Op de uitslaapkamer lieten de verpleegkundigen ons zo veel mogelijk met rust. We konden samen bij komen en kijken naar ons nieuwe wondertje. De placenta werd op mijn verzoek bewaard en deze mochten we nog bekijken. Ik mocht zelf mijn kindje aankleden toen ik daar klaar voor was (een dag later) en tot die tijd lag hij in doeken. Mijn man mocht blijven slapen zodat we het eerste contact en de eerste hechting samen aan konden gaan. Een hele andere ervaring. En dat met maar anderhalf jaar tijd er tussen. Zo snel kan het veranderen.

Mijn derde keizersnede verliep weer anders. Nóg meer heb ik mijn man erbij betrokken. Hij was erbij tijdens de ruggenprik. Hij bleef constant bij het kindje. Het was wederom een prachtige ervaring.

Mocht je ooit moeten bevallen door middel van een keizersnede dan raad ik je deze manier echt aan. Veel mensen lijkt het eng, maar je ziet de snede niet. Je ziet enkel je kindje uit je buik om hoog komen. Ik vond dat heel belangrijk voor de hechting. Om te zien dat hij echt uit mijn buik kwam. Dat het echt mijn kindje is. Je kunt het met je gynaecoloog bespreken, nog niet ieder ziekenhuis doet dit standaard. Al wordt het wel steeds normaler! Dat is een mooie ontwikkeling, maar uiteraard blijft een natuurlijke bevalling optie nummer 1.

The post Een natuurlijke keizersnede?! appeared first on OERmoeders van Nu.