Opvoeden vanuit je hart, op jouw manier.

Moeder worden lijkt iets heel vanzelfsprekends. Veel meisjes droomden er vroeger al van kleins af aan van, om moeder te worden. Een droom die later werkelijkheid wordt. Je voelt de liefde vanaf het begin dat je kleintje in je buik zit, hij of zij in je armen ligt na de geboorte. Samen ouders worden, iets waar je naar verlangde. Een droom die werkelijkheid werd.

Voor sommigen van ons blijft die droom realiteit, maar voor anderen onder ons, misschien jij zelf wel, was ergens onderweg voelbaar dat je als moeder van die roze wolk afviel.

Roze wolk

Naast dat moeder zijn heel fijn kan zijn, kan het ook echt heel anders voelen. Je voelt je onzeker of angstig. Je reageert te fel naar je kinderen, hebt ruzie met je partner. Hebt moeite met grenzen stellen. En ineens hoor je jezelf zeggen ‘ik zou het toch anders doen dan mijn eigen moeder!’. De tranen staan je nader dan het lachen.

Van moeder tot moeder

Als kind maken we van alles mee, fijne dingen en ook dingen die te groot zijn. En juist die fijne dingen willen we graag anders doen dan onze ouders. Maar hoe komt dat toch dat je ondanks dat je het jezelf had voorgenomen, toch hetzelfde doet als je moeder? Je doet zo je best, je wilt je eigen manier van opvoeden neerzetten, vanuit jouw hart, en toch….het lukt niet, of niet altijd. Dat heeft te maken met oude patronen die je ontwikkelt als kind en overneemt van je ouders.

Omdat deze patronen zo oud zijn, zitten ze diep opgeslagen in je lijf.

Wanneer je iets meemaakt in het leven dat te ingewikkeld en te groot is, reageer je daarop vanuit een overlevingsstrategie, een paraplu die je opsteekt voor de regen. Een manier van reageren die je als kind al ontwikkeld hebt, omdat je het toen nodig had. Omdat deze patronen zo oud zijn, zitten ze diep opgeslagen in je lijf en komen ze steeds ook weer terug, hoe hard je je best ook doet om de dingen anders te doen.

Oude patronen zijn eigenwijs

Je wilt het anders. Je leest erover. Hebt lange gesprekken met vriendinnen onder het genot van een latte macchiato of een goed glas wijn. En inmiddels weet je écht wel hoe het anders moet en je gaat er helemaal voor. Gezonder eten, tijd voor jezelf inplannen, liefst twee keer per dag mediteren, 5-10 minuten zou al genoeg zijn om tot rust te komen, om emoties wat meer naar de achtergrond te laten verdwijnen. Leven in het hier en nu. Of wellicht heb je, net als ik wel eens, symbolisch vervelende ervaringen verbrand om zo je verleden los te laten.

En ja, het hielp allemaal.

Even.

Want op een gegeven moment reageerde je toch weer hetzelfde, reageerde je je af op je kind, je partner. Deed het toch weer zeer dat je kindje steeds maar niet naar je luistert. Uiteindelijk blijven zowel jij als je gezin last hebben van je oude patronen, al doe je nog zo je best.

Diep niveau

Patronen zitten heel diep opgeslagen in ons lijf en je hebt misschien al gemerkt dat je ze met je denken niet hebt kunnen doorbreken. Je moet dus naar het diepe niveau in je lijf om het anders te kunnen gaan doen. Je lost een patroon namelijk nooit op het niveau op waarop het ontstaat, maar op de laag eronder. Om te weten hoe je een patroon kunt doorbreken, is het belangrijk om te weten hoe het ontstaat. Daarvoor neem ik je mee naar de bron.

Van buik naar buiten

Vanuit de Innerscore Methode waar ik mee werk in mijn praktijk, zie ik ons lijf als een fabriek. Je stopt daar dagelijks voeding, zuurstof, water in. Het lichaam produceert daarmee groei, beweging, geluid en warmte. En ook gevoelens. De basis van die productie ligt in je buik. In tegenstelling tot wat altijd wordt gezegd: Je gevoel zit niet tussen je oren. Daar voel je niets, behalve als je stevige hoofdpijn hebt. Gevoel zit wél in je buik, je maag, je keel. Je hersenen zijn de schakelkast, geven de opdracht om het te voelen. Dat wat wij in ons lijf stoppen, verlaat via een natuurlijk proces ons lijf. Wanneer er een gevoel wordt aangemaakt in de fabriek, moet dat er in principe boven in je lichaam ook weer uit. Bedenk maar: als je lacht gaat als vanzelf je mond open en komt er geluid uit. Probeer het maar eens tegen te houden. Het zal er met een kracht in de vorm van proesten uit komen. Hetzelfde geldt voor verdriet: tranen springen in je ogen, je bedenkt ze niet.

Dat wat wij in ons lijf stoppen, verlaat via een natuurlijk proces ons lijf.

Als je nu heel vroeg in je leven dingen tegenkomt die te groot voor je zijn (en dat zijn ze voor een klein kind nogal gauw), dan kun je besluiten dat je die gevoelens niet meer wilt ervaren. Het gaat daarbij om gevoelens als onmacht (want je kunt als klein kind niet weglopen uit een situatie), je boosheid (want je kunt je niet verdedigen) en je verdriet (want je krijgt niet wat je nodig hebt). Je kunt ook de situatie niet relativeren, want je hebt hem nog nooit eerder meegemaakt. Voor een kind is vanaf dag 1 immers alles nieuw. En dat begint al als je in de buik zit en bij je geboorte.

Blauwdruk

Dat niet-voelen doe je door fysieke blokkades aan te brengen. Een blokkade creëer je door bijvoorbeeld je buik op slot te zetten: je ademt er niet meer naar toe, want daar bevindt zich de gevarenzone. Normaal gesproken hoort een ademhalingsspier tot in je buik te werken. Je kunt ook gevoelens in je maag blokkeren of je keel dichtzetten. Zolang je gevoelens niet via de bovenkant eruit gaan, doorvoel je ze ook niet. Je lijf beschermt jou zo dus letterlijk voor de pijn die gepaard gaat bij de ervaring. Deze blokkades zijn aan de buitenkant, in je gezicht, zichtbaar in de vorm van non-verbale signalen. Een strakke en gespannen mond om de emoties binnen te houden, kaken op elkaar om je te verbijten, uitschakelen en contact uit de weg gaan, letterlijk niet voelen, bevriezen. Dit zijn je patronen die zo moeilijk te doorbreken zijn: oude besluiten die je op een heel diep niveau in je lichaam genomen hebt. Dus elke keer wanneer je lijf gevaar ruikt, en dat kan al bij ogenschijnlijk hele simpele dingen, dan beschermt je lijf je dus. Eigenlijk heel attent, alleen er komt een moment waarop die oude patronen niet meer voor je werken, maar tegen je werken. Je eerste oude besluit neem je al bij je geboorte, dat werkt door als een blauwdruk voor hoe je in het leven staat, hoe je reageert op wat het leven je biedt.

Verlangens

Als (oer)moeder wil je niets liever dan zuiver reageren naar je kind, je wilt je kind zien in wat het nodig heeft, er voor je kind zijn als hij of zij het lastig heeft, je kind helemaal ontvangen. Maar ja, de pijn van je kind kan jou ook diep raken. En dan reageer je dus, zonder dat je het wilt, vanuit je eigen oude pijn. Niet helpend, en pijnlijk voor zowel jou als je kind. Het kan al bij hele simpele dingen gebeuren. Je kind luistert niet naar je terwijl je al een paar keer iets hebt aangegeven (niet aan de kachel komen want je brand je handje, of aan tafel komen want we gaan eten). Dat niet luisteren of kinderen die bijvoorbeeld veel boos op je zijn, kan heel lastig voor je zijn wanneer je zelf als kind vroeger ervaren hebt dat je niet gehoord werd. Als je opgegroeid bent bij een zieke moeder en dominante vader, dan zal er niet zoveel ruimte voor je zijn geweest, of wanneer je een ziek broertje of zusje had, wordt het ook lastig om te voelen waar jouw plek is. Kleine dingen als je eigen kids die niet luisteren of zelf heel hulpbehoevend zijn, kan heel ingewikkeld zijn en je raken. Oude pijn zoals ‘ ik sta er alleen voor, er wordt nooit eens naar mij geluisterd of ik doe er toch niet toe…’ En van daaruit reageer je op manier die je niet wilt.

Doorbreken

Ze zijn te doorbreken, zeker wel, al voelt het soms misschien als onmogelijk. Je doorbreekt ze alleen niet vanzelf. Tips hebben een beperkte houdbaarheidsdatum omdat je deze bedenkt. En juist met je denken heb jij je oude besluiten bedacht. Problemen los je nooit op, op het niveau waarop ze zijn ontstaan, maar op de diepere laag eronder. De oplossing ligt op de laag eronder, op het niveau waar jij je oude besluiten hebt genomen, op het niveau van je oude pijn, je lijf. ‘Oké en nu dan?’ hoor ik je denken. Ik geef je graag wat inzichten mee en leg je uit wat er voor nodig is om op die diepere laag te komen.

De oplossing ligt op de laag eronder.

Besef allereerst dat je met deze inzichten al heel ver bent. Het is écht een belangrijke bewustwording: het zien dat jouw huidige manier van reageren ontstaat door de nog in jou aanwezige oude pijn. Je bent dus geen slechte moeder (als je dat al voelt) en het gaat dus niet over schuld dat je niet de moeder bent op dit moment die je graag zou willen zijn. Als je het anders zou kunnen, dan zou je dat namelijk allang gedaan hebben. Weten waar iets vandaan komt is het halve werk! Besef dat jij zelf als bescherming je oude besluiten hebt bedacht. Wanneer je daar verantwoording voor neemt (i.p.v. je schuldig voelt), kun je het gaan veranderen.

Compassie

Wees niet te streng voor jezelf, maar heb compassie met jezelf. Verwacht niet van jezelf dat je dit zomaar even oplost. Het kan zijn dat het juist jouw strategie is om alles zelf te doen, tja, dat maakt het wat lastiger. Maar sommige dingen kun je gewoon niet alleen, hoef je ook niet meer alleen te doen.
Probeer wat humor toe te passen, dat relativeert de boel een beetje. Lach eens om jezelf wanneer je ‘het weer doet’. Neem je gevoelens niet altijd serieus, want er is meer dan jouw gevoel. Het lost het niet op, dat is zeker waar, maar het verzacht wel.
Verlos jezelf van je oude pijn zodat je je blauwdruk kunt veranderen. Het oplossen van de oude pijn in je lijf maakt dat je jezelf bevrijdt van oude patronen en dat je weer in verbinding komt met je verlangen, wie jij ten diepste bent. En dat is het niveau waarop je als moeder voelt dat je zuiver kunt zijn, je kind werkelijk kunt ontvangen in alles wat het voelt en meemaakt.

Hoe doe je dat nou, oude pijn opruimen?

Er zijn veel manieren om oude pijn op te ruimen. Een zeer effectieve methode is de Innerscore methode. Deze brengt je in staat om naar de bron te gaan van je oude patronen. Bij de Innerscore-methode ga je terug naar het niveau van je lichaam, terug naar het moment waarop deze pijn is ontstaan. Want toen heb je dat oude besluit genomen. En deze oude pijn doet nog steeds zeer en maakt dat je nog steeds elke keer je oude patronen inzet om jezelf te beschermen. In een Innerscore sessie maak je contact met je lichaam. Er ontstaat een diepe lichaamsconcentratie waar je letterlijk deze oude pijn gaat voelen, je lijf gaat reageren. Door in contact te zijn met je lijf, te voelen wat jouw lijf op dat moment doet, herken je je oude besluiten. Zoals je ook in het dagelijks leven voelt dat je keel dicht gaat zitten bijvoorbeeld als iemand boos op je wordt, maar dan dus nog veel dieper.  De bedoeling is om letterlijk die oude pijn op te gaan ruimen. We geven het geen plekje, maar ruimen echt op, uit je lijf. Pas dán is er ruimte voor je verlangen, voor je nieuwe besluiten vanuit je verstand en je wijsheid van nu. Dit doe je op  je eigen tijd, eigen tempo en jouw manier. Ook PRI is een effectieve methode om patronen te doorbreken en kan interessant zijn om te gebruiken. Er zijn vele wegen naar Rome:-).

Vrij

Wanneer je een nieuw besluit op dit diepe niveau van je lichaam neemt, zet het zich van binnenuit vast in jouw lijf. En wanneer jouw lijf dan weer gevaar ruikt, is er niet meer je overlevingsstrategie om in te zetten, maar vindt jouw lijf daar je nieuwe besluit, ‘je nieuwe blauwdruk’. En zul jij dus als vanzelf anders reageren, vanuit je verlangen, vanuit wie jij bedoeld bent te zijn.

Je maakt de weg vrij voor je kinderen om zichzelf te kunnen zijn.

En dat werkt door op alle fronten in je leven, je relatie, gezin, je kinderen, je werk. Je maakt daarmee ook de weg vrij voor je kinderen om zichzelf te kunnen zijn, zichzelf te ontwikkelen. Je draagt bij op een heel zuivere manier dat je kinderen goed hechten en stabiele volwassenen kunnen worden. Je gaat een zuivere verbinding aan met jezelf en je kinderen, wat helpt te leven vanuit je verlangen. Je kinderen kunnen de wereld gaan ontdekken!

The post Oude patronen doorbreken appeared first on OERmoeders van Nu.

Vertrouwen, positiviteit & ontspanning

Hypnobirthing is een methode om je vol vertrouwen en met een positieve houding op de geboorte van je kind voor te bereiden. In deze methode wordt er bewust ‘geboorte’ en geen ‘bevalling’ gezegd. Want de woorden die we geven aan dingen maakt hoe we naar de dingen kijken. Hypnobirthing gebruikt daarom een alternatieve woordenlijst, waarin termen als pijn en weeën vervangen worden.

Met ‘hypno’ (van hypnose) wordt bedoeld dat je tijdens de geboorte volledig geconcentreerd en naar binnen gekeerd bent, en luistert naar wat je lichaam je vertelt. Veel mensen denken bij hypnose aan een staat waarin je helemaal weg bent en iets anders je lichaam overneemt, maar bij echte hypnose ben je volledig alert en aanwezig maar wel heel erg gefocust. Je merkt nauwelijks wat er om je heen gebeurd.

Oorsprong

Hypobirthing komt oorspronkelijk uit Amerika maar er zijn in ons hele land gecertificeerde begeleiders waar je een cursus bij kunt volgen, met een groep of individueel. In deze cursus worden je bepaalde technieken aangeleerd en doe je oefeningen. Ook wordt een dieper ingegaan op het hele geboorteproces met het idee dat hoe meer je snapt wat er in je lichaam gebeurd, hoe meer vertrouwen je hebt op het moment dat het gebeurt. Zo zijn er ademhalingstechnieken, begeleide meditaties, visualisaties, er worden positieve geboorte verhalen en films gedeeld, je werkt met affirmaties zoals ‘ik heb alle vertrouwen in mijn lichaam’ en je maakt ook al voor de geboorte contact met je kindje.

Al deze oefeningen leiden ertoe dat je het hele proces met meer vertrouwen, ontspanning en zelfvertrouwen in zal gaan. Dit zal er hoogstwaarschijnlijk voor zorgen dat je ook een betere ervaring hebt en er minder complicaties zullen optreden. Complicaties komen namelijk vaak als je gestrest en angstig bent, dit verhoogt bepaalde hormonen en zorgt ervoor dat je lichaam in een overlevingsmodus komt, wat de geboorte zal tegenwerken. Bij vertrouwen en plezier stijgt het hormoon oxytocine, dat je nodig hebt voor een soepele geboorte.

Meer info over hypnobirthing vind je hier.

The post Hypnobirthing appeared first on OERmoeders van Nu.

Hoe dan ook, elke vrouw is anders.

Bibliotheken vol zijn er geschreven over hoe je als vrouw je kind op de wereld kunt zetten. Heel handig al die informatie, maar niet voor iedereen werkt het even prettig. Er zijn vrouwen die zich onzeker gaan voelen door al die informatie en door de bomen het bos niet meer zien. Er zijn ook vrouwen die de weg naar de informatie nog niet hebben gevonden. En voor sommigen werkt de informatie juist wel ondersteunend om te weten wat de mogelijkheden zijn en vervolgens eruit halen wat voor hen goed voelt en passend is.

Oerkracht

Maar hoe dan ook, elke vrouw is anders. Je kunt veel informatie tot je nemen, maar uiteindelijk gaat het om doen. Om je te verbinden met je eigen oerkracht, je intuïtie. Die vertelt je namelijk wat je moet doen, wat voor jou het beste is.

Dus we nodigen je uit je te verbinden met je oerkracht; je te verbinden met de kracht die je vertelt: er moet ‘gewoon’ een kind geboren worden. Als we teveel bezig zijn met de keuzes die we hebben is de kans aanwezig dat we voorbij gaan aan de essentie van bevallen, die er in wezen voor is om op een natuurlijke manier onze kinderen op aarde te zetten.

Bevallen doe je niet met je voorhoofdskwab!

Wanneer je als zwangere vooral gericht bent op het vergaren van informatie, bestaat de kans dat je je lichaam niet echt de mogelijkheid geeft om haar eigen unieke stem te laten horen. Je raakt gefocust op het bereiken van een bepaald idee en wanneer je lichaam uiteindelijk gaat doen wat het moet doen, dan kan je wel eens teleurgesteld raken of zelfs het idee hebben dat je faalt.

Lees boeken over zwangerschap en bevallen ter inspiratie en maak er geen studie van. We kunnen het er over eens zijn: bevallen doe je niet met je voorhoofdskwab! Laat je reptielenbrein maar z’n werk doen en schakel de rest van je hersenen uit. En hoe je dan uiteindelijk ook gaat bevallen: vertrouw op je lichaam en volg haar signalen. Vergeet alle geschreven manieren van hoe-wat-waar en beval op jouw unieke wijze. Op die manier is de kans op een mooie ‘oerbevalling’ het grootst.

Vertrouwen

Ons lichaam is van nature gemaakt om zich voort te planten en dus ook te bevallen!

Even puur vanuit de natuur bekeken: Je lichaam heeft het voor elkaar gebokst om een eitje te laten springen, de bevruchting plaats te laten vinden, het beginnende vruchtje te laten innestelen in je baarmoeder, hartactiviteit opgang te brengen, alle celdelingen perfect te laten plaatsvinden; je baby te maken en laten groeien vanuit zo ongeveer helemaal niets! Dit is echt een heleboel werk waar je lichaam al maanden mee bezig is en veel energie in heeft gestopt. Je lichaam en baby bereiden zich ook al die tijd al voor op de geboorte.

Zoals we best wel weten zit de natuur doorgaans erg goed in elkaar en kunnen we er dus wel vanuit gaan dat jij voortreffelijk in staat bent om je kindje straks te gaan baren! Dat het na zo ontzettend veel en knap werk, energie en tijd alsnog misgaat is echt een hele kleine kans, vooral als je vertrouwen in jezelf hebt. Hoe verder je zwangerschap vordert, hoe waarschijnlijker dat alles goed afloopt.

Ons lichaam is van nature gemaakt om zich voort te planten en dus ook te bevallen!

De redenen waarom het in onze cultuur vaker mis gaat heeft te maken met angst, over-medicalisering en ons verloren contact met onze intuïtie.

Het lijkt ons dus ontzettend belangrijk dat je tijdens de geboorte ook dat vertrouwen in jezelf, je lichaam en je baby hebt. En dat je mensen bij je hebt die óók dat vertrouwen hebben, in de natuur én in jou.

bron tekening

The post Wat is natuurlijk/oer bevallen? appeared first on OERmoeders van Nu.

Wat doe jij?

Maak jij je keuzes gebaseerd op vertrouwen of op basis van angst of onzekerheid? Angst of onzekerheid vertellen je niets over wat je werkelijk wilt en vormen dus geen handig uitgangspunt. Deze keuzes brengen je niet verder op je levenspad en voegen weinig toe aan jezelf, je leven en anderen om je heen.

Angst is ook een gevoel.

Als je angst of onzekerheid ervaart, kun je op zoek gaan naar waar het vandaan komt om het zo fundamenteel op te lossen. Soms is het lastig om je angst van je ware gevoel te onderscheiden, want angst is ook een gevoel. En soms zijn angsten ook gebaseerd op iets werkelijks. Bijvoorbeeld als iets of iemand je geweld wil aandoen. In dat geval is het natuurlijk erg verstandig om wél naar dat gevoel te luisteren en vervolgens te vluchten, te verstijven of te vechten. Eigenlijk in alle andere gevallen kun je ervan uit gaan dat angst gebaseerd is op een ervaring van vroeger. Er zijn veel verschillende manieren om deze angsten te doorzien, bijvoorbeeld door de techniek PRI, Innerscore therapie, een cursus in Wonderen of vormen van dansexpressie en nog veel meer!

Oefening baart kunst

Je kunt ook zelf oefenen en telkens als je een keuze wilt maken eerst weer terug naar je gevoel gaan. Als je een keuze wilt maken, stel het dan even uit en ga eerst bij jezelf te raden. Makkelijker gezegd dan gedaan, dat weten wij ook wel. Oefening baart kunst, naar jezelf luisteren ook. Voel wat er met je resoneert en waar je hart naar uitgaat. De eerste keren zul je jezelf er misschien op betrappen dat je pas na het maken van de keuze nagaat of het wel bij je past, maar al vlug doe je dat vooraf. En nog weer wat later zul je merken dat het eigenlijk helemaal vanzelf gaat! De grootste stap is dat je je ervan bewust bent dat je graag wilt luisteren naar je hart voordat je kiest.

Luister, mediteer, verberg niks (voor jezelf), uit je emoties, wees authentiek. Wees je bewust. We kunnen hopelijk ons hele leven blijven leren en ontwikkelen. Probeer je keuzes in ieder geval op basis van vertrouwen te maken. Wij vertrouwen op je! (en op onze kinderen en… onszelf, althans dat is wel de intentie;-)

The post Kiezen op basis van vertrouwen appeared first on OERmoeders van Nu.

Van zwangerschap tot puberteit en daarna. Van discipline tot zorgen, van slapen tot eten, altijd staat de vertrouwensband met je kind voorop.  De kernwaarden zijn: respect, empathie en affectie. AP moedigt ouders aan om hun instinct te volgen als het gaat om opvoeden, om een sterk fundament van vertrouwen te leggen en daarmee te zorgen dat het kind zich ten volste kan ontwikkelen. OERvertrouwen en OERintuïtie dus.

De oprichters van de Attachment Parenting International beweging hebben dit samengevat in 8 punten:

1. Bereid jezelf voor op de zwangerschap, geboorte en ouderschap
2. Voed met liefde en respect
3. Reageer met en vanuit gevoel
4. Gebruik koesterende aanraking
5. Zorg voor veilige slaap – fysiek en emotioneel
6. Zorg voor consistente, liefdevolle verzorging
7. Gebruik positieve discipline
8. Streef naar balans in je persoonlijke en gezinsleven

Deze punten zijn door een ieder op verschillende manieren te interpreteren en toe te passen. Wij proberen via deze site alle punten te verhelderen door zoveel mogelijk informatie en ervaringen te verzamelen.

Tekst gebaseerd op het boek ‘Attached at the heart’, door oprichters van de Attachment Parenting International beweging; Barbara Nicholson en Lysa Parker.

The post Attachment Parenting appeared first on OERmoeders van Nu.

Moeder Natuur biedt hem álles aan.

Creativiteit & vrijheid

Dit geeft ook de creativiteit en alle vrijheid die het kind wil. Alles kan alles voorstellen. Alles kan worden gecombineerd. Met alles kan worden gespeeld. Zelfs met enkel de ruimte.
Bovendien biedt die ruimte mogelijkheid voor rennen, rollen en gooien zonder te hoeven vrezen dat er iets stuk gaat. Ook herrie is buiten helemaal niet zo erg; keihard lachen, zingen, schreeuwen – daar is buiten de ruimte voor.

Autonomie natuurlijk

En hoe kun je beter leren hoe de natuur werkt, dan door in de natuur te zijn? Hoe het weer verandert, wat de seizoenen doen, hoe een bij een bloem helpt, en waarom het regent. Alles kan hij zelf, op de eerste rang meemaken en ervaren.

Het kind verkent zijn omgeving, steeds iets verder bij mama vandaan, want hij voelt zich op zijn gemak in de natuur, het zit in hem – het zit in ons! De natuur is onze natuurlijke leefomgeving! Je kind kan verkennen en proberen, zonder dat het hulp nodig heeft (potje open, apparaat aan, etc.), want de natuur werkt heel… natuurlijk. Je kind ontwikkelt zo zijn autonomie.

Vertrouwen

Gevaren kan hij aan, want hij is van nature bekend met gevaren die de natuur met zich mee brengt (dit moet wel gestimuleerd worden door de ouders, anders raakt het kind dit vermogen kwijt). Terwijl hij ontdekt en probeert, ziet hij dat moeder hem laat en vertrouwen in hem heeft, ziet hij dat het hem (stukje bij beetje) lukt, er krijgt hij vertrouwen in zijn vermogen om uitdagingen aan te kunnen. Hij ontwikkelt zijn vertrouwen in zichzelf!

Door blootstelling aan al die natuurlijke elementen, bouwt het kind zijn weerstand op.

Motoriek & weerstand

Terwijl hij ontdekt, probeert, speelt en durft, ontwikkelt je kind zijn motorische vaardigheden en houdt hij zijn lijf fit. Hij leert ook zijn lijf kennen: hoe groot ben ik, hoe klein kan ik mezelf maken, hoe houd ik mijn evenwicht, hoe sterk ben ik, hoe hoog kan ik? Bovendien doet het het lijf goed om tijdens al dit ge-ontdek buiten in de frisse lucht te zijn en om warmte, kou, droogte en nat te trotseren. Door blootstelling aan al die natuurlijke elementen, bouwt het kind zijn weerstand op.

Ook binnen kun je natuurlijk verantwoord materiaal aanbieden dat het kind optimaal stimuleert in zijn ontwikkeling. Maar buiten is…toch buiten!

Foto: Diana Booij

The post Wat leer je buiten? appeared first on OERmoeders van Nu.

Vele moeders (waaronder een boel van ons) wisten te weinig bij hun (eerste) bevalling en gaven de geboorte uit handen aan hen ‘die het weten’ en de ‘experts’. Ze vertrouwden hiermee op allerlei partijen buiten zichzelf: het ziekenhuis, de verloskundige, etc. Vertrouwen is natuurlijk mooi, maar het zijn wel jouw lichaam en jouw kindje die samenwerken tijdens de geboorte.

In een ziekenhuis kunnen de tijdsdruk, het felle licht, de onbekende omgeving en de misschien vriendelijke, maar onbekende mensen een sfeer creëren die de broodnodige toestroom van hormonen blokkeren in plaats van faciliteren. Een goede toestroom van hormonen vormt de basis voor een goede ontsluiting en het op gang komen en blijven van de weeën. Creëer dus een sfeer waarin jij je veilig voelt. Blijf altijd naar jouw intuïtie luisteren en lees je in, je hebt rechten als zwangere en barende vrouw!

Bij de geboorteweging kun je terecht met al je vragen over je rechten tijdens en rondom de geboorte.

The post Jouw bevalling is van jou appeared first on OERmoeders van Nu.