Het echte leven zal ze veel meer leren dan duizenden films en games bij elkaar.

Het echte leven zal ze veel meer leren dan duizenden films en games bij elkaar. We leren nu eenmaal meer door te doen en minder door te kijken. Er zijn zeker wel dingen die het kind kan leren door games en tv kijken, maar we kunnen ze er ook iets mee ontnemen. Ze missen hiermee namelijk de mogelijkheid om zich volledig in het echte leven te ontwikkelen en de momenten van verveling (waaruit creativiteit kan ontstaan) te exploreren. Door onze kinderen teveel bloot te stellen aan beeldschermen ontnemen we ze dus de kans om hun creatieve krachten en fantasie optimaal te prikkelen. Een grote valkuil is om bij verveling een filmpje aan te bieden, terwijl juist het vervelen goed is om in een creatief proces te komen, om zelf initiatief te tonen en zichzelf te vermaken.

Wel of niet?

Er zijn ouders die ervoor kiezen om hun kinderen tot hun twaalfde geen beeldschermen aan te bieden. Er zijn meerdere voorbeelden van deze kinderen (om maar niet te spreken van iedereen die momenteel ouder is dan 50 plus) die zich prachtig ontwikkelen. Sterker nog, het zijn erg vindingrijke types over het algemeen. Lees hierover: the boy with no toys en wat er gebeurt als ze geen beeldscherm aangeboden krijgen.

Every minute spent in front of a screen is a minute not actively engaged in the world, and in life.

Ook op de Waldorfscholen worden ouders gevraagd om hun kinderen thuis geen beeldscherm aan te bieden: “One of the core values of Waldorf Education is that young children learn best by being in the world – actively working with their bodies, their hands, their will forces, and with direct interaction with other people – be it their teachers, parents, siblings, classmates, and neighborhood friends. Every minute spent in front of a screen is a minute not actively engaged in the world, and in life. We ask kindergarten parents to commit to no screen time for their children in their homes, and for our students in grades 1-8 to have no screen time on school nights, and minimal thereafter….Currently, my 16 year old son is beginning to compose music, my daughter is an avid reader and writes short stories, and they both love to play board games. I believe the best family decision my husband and I made was to eliminate screens from my children’s childhood and from our family’s home life. The payoffs are immeasurable.”

Er zijn veel ouders die er voor kiezen om (in beperkte mate) toch een beeldscherm aan te bieden, omdat ze hun kinderen zich geen vreemde eend in de bijt willen laten voelen. En omdat ze geloven dat een beperkte mate ze kan helpen zich voor te bereiden op onze maatschappij waarin beeldschermen nu eenmaal veel voorkomen. Op een zekere leeftijd zullen ze zeer waarschijnlijk hoe dan ook met een scherm in aanraking komen en het is wellicht praktisch als ze dan al een (gezonde) relatie hebben met het gebruik ervan.

Hoe en wat we dingen aanbieden is wél van invloed.

Er is, grappig genoeg, ook een geval bekend van een gezin dat hun kinderen binnenshuis opvoedden, vooral omdat ze de plek waar ze (tegen hun zin) woonden niet geschikt vonden voor kinderen om in op te groeien. Om hun kinderen toch kennis te laten maken met ‘de wereld’ hadden ze, vanuit hun veilige thuishaven, de toegang tot een televisietoestel met een enorme verzameling films (dus geen directe kabelverbinding met het nieuws). Deze kinderen hebben dus heel wat films bekeken in hun leven, maar het er wonderbaarlijk vanaf gebracht. Ze groeiden op tot mensen met een heel eigen kijk op de wereld en maatschappij, waarbij ze anderen in hun waarde laten en buitengewoon goed in staat zijn om hun eigen keuzes te maken op basis van hun eigen intuïtie, gevoel en vertrouwen. Hun levensverhaal is te zien in deze docu: The Wolfpack. Dus we hoeven ook niet per se bang te zijn dat we ze verpesten bij wat beeldscherm-uurtjes. Hoe en wat we dingen aanbieden is wel van invloed. Daarmee geven we de boodschap aan onze kinderen.

Andere redenen

Verder kun je letten op wifi/draadloze-straling waar het kind mee in aanraking komt. Er zijn meerdere onderzoeken die uitwijzen dat die straling (hoe intenser hoe meer) schadelijke gevolgen kan hebben. Een artificiële straling heeft een onnatuurlijke frequentie voor het lichaam, en het kan daarom niet altijd goed verwerkt worden door het lichaam. Er zijn onderzoeken die laten zien dat artificiële straling bijvoorbeeld (negatieve) invloed heeft op de hersenontwikkeling van jonge kinderen. Er zijn (Europese) landen, zoals Frankrijk en Oostenrijk, waar het gebruik van onder andere wifi straling en mobiele telefoons op basisscholen daarom ook niet mag. Voor de zekerheid kun je er dus voor kiezen om internet via de kabel te hebben en geen ipads en telefoons (alleen via vliegtuigstand) in de buurt van je kind te gebruiken.

Je eigen leven

Verder nodigen we je uit om bij jezelf eens na te gaan hoeveel tijd je besteedt aan het volgen van de levens van anderen; op televisie, computer of telefoon. Vergelijk dat eens met de tijd waarin je zelf kiest om iets te doen voor jezelf en je eigen leven te leven en verdiepen…

Hoe zou het zijn als je meer van die waardevolle tijd voor jezelf en voor je gezin zou nemen? Om ‘s avond geen tv aan te zetten en je telefoon op stil? En samen iets anders te doen? Zoals een massage-avond, een gezelschap spel of een boswandeling met zonsondergang?

We sluiten af met een artikel waarin een aantal grote makers van computers en dergelijke, zoals Steve Jobs vertellen over waarom ook zij juist hun kinderen beperken in hun ‘screentijd’.

The post Beeld(be)scherm(ing) appeared first on OERmoeders van Nu.

Rekbare doeken

Rekbare doeken zijn in de veel reguliere babywinkels te koop en terug te vinden op de toch wel wat uitzetlijsten. In veel huishouden met kleine kinderen is een rekbare doek te vinden. Het zijn zeer geschikte, laagdrempelige beginners doeken. Rekbare doeken, stretch doeken of tricot doeken, zijn vooral geschikt voor kleine pasgeboren kindjes. Maar indien juist geknoopt kan je best lang plezier hebben van een rekbare doek en ook oudere kindjes kun je er goed mee dragen. Met een rekbare doek kun je alleen voor op je buik dragen en is de Pocket Wrap Cross Carry (PWCC) de meest veilige knoop. Een rekbare doek is door de rek en de drie lagen die je nodig hebt voor de stevigheid niet geschikt om mee op de heup of rug te dragen.

Het goed knopen van een rekbare doek is wel iets dat je even onder de knie moet krijgen. Dat is ook de reden dat soms die doeken ergens in een hoekje liggen te verstoffen. Bijgeleverde handleidingen zijn vaak onduidelijk en onvolledig en ook van een YouTubefilmpje is het lastig het goed te leren. Een draagconsulent kan je helpen bij het goed aanleren van het knopen van een rekbare doek, waardoor je er erg veel en lang plezier van zult hebben!

Geweven doeken

Geweven draagdoeken heb je in allerlei soorten, maten en prijsklassen. Je hebt draagdoeken in verschillende materialen en blends en in verschillende maten. Van Maat 2 (2.60 meter) tot en met maat 8 (6.00 meter). Om te beginnen is een maat 6 prima. Maat 6 (4.60 meter) is de meest gebruikte basismaat en goed te gebruiken voor de meeste gangbare knopen. Afhankelijk van je postuur en knooptechniek die je wilt gebruiken kun je kiezen voor een andere maat.

Ringsling

Een ringsling is een korte draagdoek met aan het uiteinde twee ringen. Deze draag je op één schouder. Een ringsling is heel handig voor “even snel”, bijvoorbeeld als je auto in, auto uit moet, of je een dreumes hebt die af en toe ook zelf wil lopen. Maar ook voor kleine kindjes die graag meer van de wereld willen zien of kindjes met een lage spiertonus is een ringsling een zeer geschikte doek. Een ringsling kun je vanaf dag één tot ver in de peutertijd gebruiken.

Mei Tai

Een Mei Tai is eigenlijk een voorgevormde draagdoek. Mei Tai is geen merk, maar een type drager. Het bestaat uit een rechthoekig rugpand met daar aan vast twee lange heupbanden en twee schouderbanden, meestal van draagdoekenstof, die je omknoopt. Een Mei Tai heeft als voordeel dat het wat eenvoudiger en daardoor sneller in gebruik is. Je hoeft niet ‘ingewikkeld’ te knopen en is daardoor wat gebruiksvriendelijker. Je vouwt hem klein op en kan hem altijd bij je hebben. Met een newborn is juist gebruik wel echt een must want anders kan je kindje wat meer in elkaar zakken, wat gevaarlijk kan zijn voor de zuurstoftoevoer. Vraag hulp aan een draagconsulent voor de fijne kneepjes van het vak!

Ergonomische drager

Een ergonomische drager is een draagzak of ook wel SSC (Soft Structured Carrier) waarbij het voor de baby wèl mogelijk is om de natuurlijke houding aan te nemen. De draagzak ondersteund van knie tot knie en heeft een zacht rugpand waardoor het bollen van de rug mogelijk is. Het kindje zit in de draagzak op kusjeshoogte en in de M-houding. Het is een volledig voorgevormde drager die je als rugzak (of op je buik) aantrekt. Je hebt verschil tussen ‘Full-Buckles’ en ‘Half-Buckles’. Full-Buckles zijn volledige kliksystemen waarbij zowel de heupband als de schouderbanden geklikt worden. Je trekt hem aan als een rugzak, klikt de borstband vast en je bent klaar om te gaan. Een Half-Buckle is een half kliksysteem waarbij je de heupband klikt, maar de schouderbanden geknoopt worden als een Mei Tai. Een voordeel hiervan is dat je geen clipje in je nek hoeft vast te klikken, sommige mensen vinden dit erg lastig. Daarnaast is een Half-Buckle makkelijk uit te wisselen tussen verschillende draagouders, zeker als je van postuur verschilt. Een Full-Buckle zal je steeds als de ander hem gebruikt hebt opnieuw af moeten stellen en dat kan soms lastig zijn om dat goed voor elkaar te krijgen. Een Half-Buckle knoop je altijd op maat en zit daardoor altijd goed. Er zijn verschillende echte ergonomische dragers op de markt. Een aantal voorbeelden van ergonomische dragers zijn: Kokadi, Storchenwiege, Fidella, Manduca, Ergobaby, Boba, Hoppediz, Tula, en Marsupi.

The post Verschillende manieren van dragen appeared first on OERmoeders van Nu.