Eigenlijk zouden we wellicht net als vroeger onze kinderen de hele dag buiten laten spelen en als ze wel binnen zijn, ze met heel minimalistisch speelgoed laten spelen. Dit kan nog steeds zoals bijvoorbeeld ‘The boys without toys.’ Kinderen die ‘minimalistisch’ zijn opgegroeid zijn over het algemeen reuze innovatief en ontwikkelen zich optimaal. Tegenwoordig leven we nou eenmaal in een andere omgeving en we kunnen wellicht ook wat gebruik maken van het mooie educatieve materiaal dat er is tegenwoordig. Wel in mate en met dosering en zo creatief mogelijk graag.

Hoe doe je dat?

Het spelmateriaal kan bijvoorbeeld in laden, kasten of dozen opgeborgen zijn of je kan verschillende hoeken in de ruimte creëren. En het liefst gedoseerd en dus niet alles in een ruimte aanbieden. Een groot gedeelte van het spelmateriaal kan opgeborgen blijven en vervolgens regelmatig gewisseld worden.

Wel in mate en met dosering en zo creatief mogelijk graag.

Het spelmateriaal dat je aanbiedt is het liefst zo neutraal mogelijk. In die zin dat je er verschillende dingen mee kunt doen en dat het niet perse voor alleen jongens of meisjes is. Zo kan je kind het meest vrij spelen en alle mogelijkheden van het leven ontdekken en zijn fantasie optimaal ontwikkelen.

Ideeën om structuur in spel aan te bieden

• Algemeen: Samen met je kind opruimen als je kind gespeeld heeft of als het met iets nieuws wil gaan spelen, kan veel rust geven. Zo kan er elke keer weer met een schone lei begonnen worden. En zo loop je niet de kans dat je kind niet weet wat het moet kiezen, omdat het overprikkeld raakt. Maak een feestje/spelletje van opruimen.
• De kartonnen doos: die doet het altijd goed voor de creativiteit en heeft grenzeloze mogelijkheden! Ook een bolletje wol of touw kan prachtige kunstwerken tevoorschijn toveren.
• Een keukentje: liefst zo neutraal mogelijk, zodat er ook op geklommen kan worden en verstoppertje in gespeeld. Een keukentje kan uren lang bak- en kookplezier brengen, het liefst met zo echt mogelijk (al dan niet in miniformaat) keukengerei en liever geen plastic. Maar het kan ook een winkeltje zijn of bij een restaurant horen. Vooral kastjes/deurtjes/lades waar je dan iets in kunt doen en weer uit kunt halen werken goed.
• Een collectie-doos: kinderen houden over het algemeen van verzamelen en ordenen. Laat ze bijvoorbeeld mooie stenen, schelpen en (zelfgemaakte) sieraden verzamelen in een mooi doosje of etui (misschien ook wel zelf gemaakt?).
• Een altaar: om aandacht te geven aan dingen die belangrijk zijn voor jullie als gezin. Je kunt er foto’s neerzetten, spullen van het seizoen op verzamelen, kaarsjes en lekkere geurtjes laten branden, zelfgemaakte knutsels. Om zo er extra aandacht te geven en even stil te staan bij wat er is.
• Een (tipi)tentje en/of leeshoekje: Kinderen houden van verstopplekjes en knusse hoekjes. Om verschillende plekjes voor ze te creëren, een plek om te spelen, maar ook een plek om terug te trekken en even uit te rusten. Het is erg belangrijk voor elk kind om thuis ergens een plekje te hebben waar het zich kan terugtrekken. Een grote lap katoen doet het ook vaak goed, om zelf een hoekje ergens te creëren.
• Een mand met lappen stof, dekens, sjaals en andere (verkleed)spullen: Ook hier geldt weer, het liefst zo neutraal mogelijk. We bieden liever wat mooie lappen om zelf een prinse(sse)jurk te maken, dan er een aan te bieden die al kant en klaar is. Creativiteit en fantasie voorop!
• Sensory-board (tof om zelf te maken!) voor baby en dreumes, maar ook voor grotere kindjes.

Lees in de stukjes ‘Speelgoed en spelletjes’ en ‘Ik verveel me’ over overprikkeling en tips voor het aanschaffen van materiaal.

The post Chaos en structuur appeared first on OERmoeders van Nu.

Waar voldoet ‘verantwoord’ speelgoed aan?

Speelgoed bevat het liefst 1 of meerdere van de volgende eigenschappen:

• Het biedt een groot aantal creatieve mogelijkheden, het kan vele dingen zijn in plaats van één ding (multidimensionaal dus).

• Het stimuleert de vingervaardigheid, het kan uit elkaar worden gehaald en in elkaar gezet, dit stimuleert creativiteit.

• Het is duurzaam, zie ook natuurlijke materialen.

• Het is geslachtsloos, hoe vrijer kinderen de mogelijkheden van het leven mogen verkennen, des te beter zullen ze later beslissingen kunnen nemen.

Denk aan bijvoorbeeld: houten blokken, lego, kapla, natuurlijke klei, vingerverf, Grimm’s regenboog, een rockerboard, bouwkarton, krijtjes, schaar, kegelpopjes. Ook poppen, keukentjes en treinbanen kunnen prima, maar hou het zo neutraal mogelijk. Verkleedkleren, het liefst zelfgemaakt met sjaals, lappen stof en dergelijk in plaats van gekunsteld gekocht.

Ook materiaal om het ‘echte leven’ na te doen en te oefenen zoals (echt!) huishoudelijk materiaal en een (echte!) gereedschapskist met inhoud zijn erg ‘verantwoord’. Het is natuurlijk om alvast te willen oefenen met de gereedschappen die je ‘nodig’ hebt als je zelf volwassen bent. En probeer plastic speelgoed zoveel mogelijk te vermijden, niet alleen vanwege de beleving, maar ook vanwege de mogelijke gifstoffen die er in verwerkt zitten.

Zelf doen en maken

Een kind dat zijn eigen speelgoed maakt, leert niet alleen zichzelf te vermaken, maar oefent ook zijn onafhankelijkheid, zelfstandigheid, initiatief, vindingrijkheid, oog-handcoördinatie, intelligentie, verbeelding, prestatiedrang, creativiteit en dus zelfrespect.

Dit geldt ook voor het zelfstandig spelen in het algemeen. Geef je kind de mogelijkheid om in zijn eigen chaos weer zelf structuur te maken, door de manier waarop je materiaal aanbiedt. Lees hier meer daarover.

Samen met je kind spelen kan erg gezellig zijn, maar let op dat je niet te veel invult. Als jij bijvoorbeeld een puzzelstukje voor hem legt, ontneem je hem de kans om zelf die verbindingen in zijn hersenen aan te maken!

Gevaren?

Je kunt je kind ook al van kleins af aan laten spelen met zaken die in onze maatschappij vaak aangeduid worden als ‘gevaarlijk’, zoals water, vuur en hoogtes. Je kent je eigen kind het best en weet waarschijnlijk precies wat al wel en wat nog net niet handig is om echt mee te laten spelen/te laten doen.

Sommigen van ons laten hun kinderen vanaf een maand of 8 al uit een glas drinken en spelen/experimenteren met een mes of schroevendraaier en laten hun kinderen klimmend ontdekken vanaf dat ze kunnen kruipen.

Een kind moet van jongs af aan dit vertrouwen krijgen van zijn ouders opdat het ook daadwerkelijk op zichzelf gaat vertrouwen. Dit vanuit de filosofie van Jean Liedloff, die groot voorstander is van kinderen al van jongs af aan te laten vertrouwen op hun eigen intuïtie, hun innerlijk weten, hun continuüm, en zó zelfverzekerde kinderen te creëren. Het vergt wel een oefening in het loslaten van je eigen angsten en te leren om vertrouwen te geven aan je kind.

The post Speelgoed en spelletjes appeared first on OERmoeders van Nu.

Je kinderen zijn bovendien heel goed in staat zelf aan te voelen hoeveel en wat ze moeten eten. Uiteraard zijn er ook voor hen verleidingen (suiker, smaakversterkers), waar we ze beter wel tegen kunnen beschermen. Maar over het algemeen geldt: Als we de juiste dingen eten, dan valt er niets te smachten, je lichaam is verzadigd en komt dan immers niets te kort!

Je kinderen zijn heel goed in staat zelf aan te voelen hoeveel en wat ze moeten eten.

Jij bent zelf het voorbeeld. Wanneer jij gezond eet zullen je kinderen dat van je over nemen; zien eten doet eten. Het hoeft ook niet allemaal heel extreem alleen maar rauw of Paleo te zijn. En soms misschien wel als jouw lichaam en geest daarom vragen. Maar vaak is een combinatie van verschillende diëten een goed uitgangspunt. En vooral goed voelen en uitproberen wat bij jou/jullie past op dat moment. De darmflora is erg flexibel en vertelt jou haarfijn wat goed voor jou is! Zorg in ieder geval goed voor ze, je darmen, zij bepalen voor het grootste gedeelte jouw weerstand en spijsvertering. Daarnaast is het logisch om te eten wat jouw omgeving je aanbiedt. Een Afrikaan zal hele andere dingen eten dan een Scandinaviër, en zijn lichaam is daar ook op aangepast.

Laat ook vooral geen stress toe rondom het eten. Het is doorgaans echt niet erg om af en toe te zondigen. Dus niet in de paniek schieten als je kinderen een keer zo’n kleurige gummibeer in hun handen geschoven krijgen of een onverantwoord ijsje krijgen aangeboden.. In principe kunnen hun lichamen dat best verwerken, als de basis thuis gezond is!

Let wel op, er zijn tegenwoordig ook ingrediënten die weleens worden toegevoegd aan fabrieksmatig geproduceerd eten, die ten alle tijden niet goed door een lichaam te verteren zijn en die zo dus wel een nadelige uitwerking kunnen hebben op je gestel. Probeer die liefst wel te vermijden en voel je dan ook niet verplicht om alles zomaar aan te nemen! Het is wel jouw lichaam, of dat van je kind, dus je mag echt wel kritisch kijken naar wat je daar in stopt.

Gelukkig kan gezond ook heel lekker zijn en kunnen gezonde dingen heerlijk bereid worden. En wederom geldt dat als je lichaam de juiste voedingsstoffen binnenkrijgt, het niet op zoek hoeft te gaan naar ongezondere varianten om tekorten aan te vullen. Al eens een monkey platter voor ze gemaakt bijvoorbeeld?

Wat kun je gezond noemen tegenwoordig?

Zolang je kind een goede weerstand heeft, opgewekt en actief is, komt het niets tekort. Om de paar weken of zelfs doorlopend verkouden, of vaak dunne of harde ontlasting betekent geen goede weerstand!

Kinderen voelen van zichzelf heel goed aan wat wel en niet goed voor ze is, als je dat vanaf het begin af aan stimuleert en voedt. Het is net een beetje als bij het leren lopen of praten. Ingrijpen verstoort het proces. Het leren wordt dan moeilijker, de baby begrijpt de reacties vaak niet en raakt gedesoriënteerd. Vanuit onzekerheid maakt het meer fouten. Waarom zouden we met eten hier niet op dezelfde manier mee omgaan?

Kinderen die mogen knoeien en spelen, ontwikkelen naast diverse (motorische) vaardigheden en spieren, ook een positief zelfbeeld en zelfstandigheid waar velen zich over kunnen verbazen.

Daarnaast heeft een baby die zelf de controle heeft over wat er in z’n mond komt en hoe, veel minder kans om zich te verslikken. Een baby die gepureerd eten krijgt met een lepeltje, hoeft niets te doen, behalve z’n mond te openen en te slikken. Passief zit hij te wachten op het volgende hapje. Mond open en slikken. Bij drinken uit de borst worden er een heleboel spieren gebruikt, bij het zuigen bijvoorbeeld, maar bij gepureerde hapjes van een lepel bijna niet. Als volwassenen het tijd vinden dat het kind leert kauwen, bieden ze puree aan met stukjes. Dat kan dan voor verwarring zorgen. De stukjes kunnen niet zomaar worden doorgeslikt, maar het kind heeft ook nog niet geleerd voedsel te vermalen. De kans op verslikken is zo veel groter.

Kinderen die mogen knoeien, iets zelf doen en mogen spelen, ontwikkelen naast diverse (motorische) vaardigheden en spieren, ook een positief zelfbeeld en zelfstandigheid waar velen zich over kunnen verbazen. Het kind voelt zich gerespecteerd als een persoon. Meer voordelen van je kind stukken eten aanbieden, a la Rapley, lees je hier.

Bovendien is iets dat wat voor ons als volwassenen lijkt op spelen met eten, vaak een uitgebreide ontdekkingstocht van het kind. Het leert zo de structuren en smaken van de voedingsmiddelen kennen en inprenten! Een goede band met je eten zorgt voor een positief beeld over eten en voor positieve ervaringen met eten. Ook in je latere leven zul je op een gezondere en natuurlijkere manier met je voeding overweg kunnen.

The post Eten een feestje? appeared first on OERmoeders van Nu.