Het is interessant om een belangrijkste vraag te stellen, waarom vallen baby’s tijdens het voeden zo prima in slaap?

De behoefte aan nabijheid van de moeder

Tijdens het drinken bij mama maakt je baby allerlei stoffen aan en wordt zijn eigen lichaam op allerlei vlakken ondersteund door de nabijheid van het moederlichaam. Je kindje kan zo optimaal ontspannen, is in veiligheid en voelt zich geborgen. De ademhaling, hartslag, lichaamstemperatuur en andere fysiologische processen worden ondersteund door het lichaam van z’n mama, waardoor z’n eigen lichaam nog meer in rust en ontspanning kan zijn.

Hierbij werken meerdere mechanismen op hormonale basis samen en zijn extra slaap bevorderend. De samenstelling van moedermelk volgt bijvoorbeeld een 24-uurs ritme. ’s Avonds en ’s nachts is het tryptofaan gehalte in moedermelk verhoogd. Dit aminozuur is belangrijk voor de productie van serotonine en melatonine, die weer voor de regulering van het dag- en nachtritme verantwoordelijk zijn. En wetenschappers hebben ook zogenoemde nucleotiden in moedermelk gevonden, die ook effecten hebben op je dag- en nachtritme. Moedermelk en borstvoeding vormen dus op verschillende manieren een natuurlijk slaapmiddel.

Moedermelk en borstvoeding vormen  op verschillende manieren een natuurlijk slaapmiddel.

Baby’s slapen (en zijn) dan ook niet zo graag alleen. En terecht! Als je dit vanuit de natuur van de mens bekijkt, dan zie je dus dat dit werkelijk nuttig is. Meer dan voldoende redenen om eenvoudig naar dromenland te kunnen gaan, als je daar heerlijk veilig aan mama’s borst ligt! En waarom zou je niet je kindje in de meest optimale en ontspannen omstandigheden in slaap willen laten vallen?

Dr. Herbert Rens-Polster schrijft:
“Zo onpraktisch als het lijkt, evolutie-biologisch is het zinvol: zonder bescherming van een volwassene te slapen betekent meestal de zekere dood. De onbeschermde baby was een makkelijke prooi voor beren en andere wilde dieren of door een plotselinge weerswisseling onderkoeld. Het lichaam van de ouder past zich aan de temperatuur aan die de baby nodig heeft. Ademhaling, hartslag en de stem zijn elementen die de baby al in de buik ervaren heeft.”

Verwennerij

In onze westerse cultuur is er echter het fabeltje van de verwende baby. Waarschuwingen als “Als je het nu niet aan je kind leert, dan kom je er nooit meer vanaf” kennen we zo’n beetje allemaal wel. En een beetje eng is het eigenlijk ook als je je dan bedenkt dat vele van deze “opvoed-ideeën” hun oorsprong hebben in de denkwijze van het derde rijk. Toen werd de moeder geadviseerd om haar kind te laten huilen, om het zo hard te maken voor het leven. En deze ideeën hebben zich blijkbaar nog steeds, ongemerkt, een weg weten te banen naar de opvoeding van nu…!

Je kunt een baby met in-slaap-voeden of andere vervulling van hun basisbehoeften NIET verwennen! Baby’s kunnen in de eerste maanden nog helemaal geen verbanden leggen tussen een behoefte die zij intrinsiek voelen en jouw reactie daarop. Lees er meer over in Mensenkinderen van Steven Pont bijvoorbeeld. Een op de behoeftes van je baby gebaseerde omgang en opvoeding, laat geen verwend kind ontstaan, maar juist een zelfbewust en stabiel kind!

Je kunt een baby met in-slaap-voeden NIET verwennen!

Als je je baby “aan z’n lot overlaat” en liever in slaap laat huilen, dan zal z’n lichaam daarop gaan reageren. Eerst met een beetje stress, maar uiteindelijk met steeds meer stress en met cortisollevels die niet meer dalen. Stress zorgt ervoor dat spieren gaan spannen en dat de bloeddruk stijgt. En blijvend hoge cortisol kan zelfs voor beschadigingen in de hersenen zorgen. Het is dus wellicht een beter idee om je baby veiligheid, geborgenheid en ontspanning te geven, zodat hij zich optimaal kan ontwikkelen. Iets waar je kleintje veel mee bezig is in z’n eerste levensjaren.

Twee stappen vooruit, één stap achteruit

Vaak zie je bij kinderen in hun ontwikkelingspatroon ook het ‘twee stappen vooruit, één stap achteruit’ patroon. Tenminste, in onze ogen kan dat het patroon zijn wat we er in zien. Als er een ontwikkelingsstap is genomen en er een nieuwe ritme ontstaat, dan volgt bijna altijd een (voor ons idee) ‘kleine stap terug’.

Kenmerkend voor deze ‘stap terug’ is de behoefte aan lichamelijk contact van de kinderen. Vaak is er dan (tijdelijk) een grotere behoefte aan (extra) borstvoeding en soms zelfs een terugkeer van nachtvoedingen en/of het in-slaap-voeden, ook als dat al een poosje niet per se meer nodig was.

Je kunt er ook zo naar kijken:

Na een ontwikkelingsstap of groei is er behoefte aan nieuwe ‘voedingsstoffen’ om daarna weer verder te kunnen groeien. Het ‘stapje terug’ bestaat vooral uit lichamelijk contact, de behoefte om de ouder(s) dichtbij te hebben en borstvoeding. En laat dat nu precies de dingen zijn waar je ‘van groeit’! Letterlijk én figuurlijk. Opeens ’s nachts weer gaan drinken na een periode van doorslapen kan dus goed zijn omdat die voedingsstoffen en het lichamelijk contact werkelijk nodig zijn voor de geestelijke en lichamelijke groei van je kindje. Het is dus meer een inhaalslag van het (weer) aanvullen en opbouwen van voedings- en bouwstoffen, voor de volgende ontwikkeling.

Me-time, we-time

Ook als je als moeder weer meer gaat ondernemen en vaker weg bent van je kindje, kun je merken dat je kindje daarop reageert door extra behoefte te hebben aan jouw lichamelijke nabijheid op de momenten dat je er wel bent. Bijvoorbeeld als je weer aan het werk gaat of als je weer meer je sociale leven wilt oppikken.

En ook dat is heel normaal! Het zal hierbij echt enorm helpen als je alle ruimte voor je kindje hebt zodra je weer thuis bent. Ten eerste omdat je zo geen onnodige energie verspilt aan je verzetten tegen de situatie die er is. En ten tweede omdat het heel gewoon is dat je baby jou nodig heeft om te kunnen groeien en ontwikkelen. Het kan veel helpen om je hiervan bewust te zijn. Een optie kan zijn om samen te slapen, zodat je kindje ook ’s nachts dicht in jouw nabijheid is om de ‘verloren tijd’ in te halen.

Je baby heeft de behoefte aan jouw contact meegekregen in z’n blauwdruk.

Maak je in ieder geval niet druk dat dit nooit over zal gaan! Hoe meer jij aan deze behoefte van je baby kunt voldoen, hoe meer je kindje vervuld raakt, kan groeien en kan ontwikkelen. En hoe beter je kind later in staat zal zijn om op zichzelf te kunnen en durven staan!

Zelfstandigheid

Je baby heeft de behoefte aan jouw contact meegekregen in z’n blauwdruk. Hij heeft dit nodig om te overleven, om te kunnen groeien en om te kunnen ontwikkelen. Maar er zit ook de behoefte aan zelfstandigheid ingepland. Hoe ouder en groter je kindje wordt, hoe meer dit naar buiten komt.

Dit houdt in dat je dus niet bezorgd moet zijn dat je kindje eeuwig aan de borst in slaap zal willen vallen. Als hij er rijp genoeg voor is, zal hij uit zichzelf de behoefte hebben om niet meer aan de borst, maar op zichzelf in slaap te vallen.

Beloofd!

Gebaseerd op een artikel van Christina Law-Mclean IBCLC 27-3-2016

The post Waarom in slaap voeden oké en normaal is appeared first on OERmoeders van Nu.

Lichamelijke ontwikkeling

Als we kijken naar de ontwikkeling van onze lichamen, kunnen we zien dat ons lichaam werkt als een holistisch geheel. De vorm van ons heupbot is geschikt om ons kind op te dragen en de houding die het kind zo aanneemt zorgt weer voor een optimale ontwikkeling van het heupbot. Moedermelk biedt voeding, maar ook lichamelijk contact waardoor er belangrijke stoffen in het lichaam worden aangemaakt die er weer voor zorgen dat allerlei andere lichamelijke ontwikkelingen optimaal kunnen verlopen. En ditzelfde lichamelijke contact zorgt er tegelijkertijd ook voor dat een baby z’n hartslag, temperatuur en bloedsuikerspiegel beter kan regelen. Kortom, de werking, groei en ontwikkeling van onze lichamen hangt samen met allerlei natuurlijke processen. En zo is ook het lopen op blote voeten nauw verbonden met andere lichamelijke ontwikkelingen.

Met schoenen aan bewegen sommige delen van je voeten niet. Je kunt dat vergelijken met je arm in het gips.

(Kleine) kinderen, maar ook volwassenen, zouden op blote voeten moeten lopen én op verschillende ondergronden. Dus niet enkel binnenshuis op het tapijt of in de achtertuin op het gras. In de natuur komen amper of geen vlakke ondergronden voor. Wat een verschil met onze omgeving! Onze enkel komt steeds in dezelfde positie terecht als we een stap zetten. Het lopen op verschillende ondergronden heeft allemaal invloed. Zand, aarde, gras, tegels, in een kuil, heuvel af, je voet wordt telkens op verschillende manieren belast. Verandering van positie is de sleutel tot een algemene en stevige spierontwikkeling.

Met schoenen aan bewegen sommige delen van je voeten dus niet. Je kunt dat vergelijken met je arm in het gips. De huid wordt slap en spieren verzwakken doordat ze niet worden gebruikt. Je voet wordt week en zacht in plaats van gehard.

Ook groeipijnen zouden minder voorkomen als er meer op blote voeten gelopen wordt.

En het ‘harden’, stevig zijn, van je voeten heeft veel invloed op je lichaamshouding. Veel aandoeningen in het bewegingsstelsel worden ermee in verband gebracht. En ook groeipijnen zouden minder voorkomen als er meer op blote voeten gelopen wordt. Evenals rug-, heup- en kniepijnen, ook op latere leeftijd.

Bal van je voet

Onlangs kwam er een interessant filmpje voorbij van een man die in een historisch park werkt. Hij legt uit dat mensen van oudsher een andere (natuurlijkere) manier van lopen hebben.

Als je op blote voeten of barefootshoes loopt, dan zet je, net zoals de meeste kleine kinderen, vaker de bal van je voet als eerst neer wanneer je loopt. Vooral om de omgeving ‘af te tasten’. Gebruik je schoenen met stevige zolen, dan is het eenvoudiger om eerst je hiel op de grond te zetten bij het maken van een stap. Je tast te ondergrond niet meer af, je zolen vangen onregelmatigheden op. Deze manier is eigenlijk de luie manier van lopen die daardoor nadelig is voor je houding en voor de kracht die je lichaam op moet vangen na elke stap. Toch zijn we massaal zo gaan lopen nadat schoenen met stevige zolen steeds gebruikelijker werden.

Doorgaans is een actieve manier van lopen het meest natuurlijk; dat wil zeggen soms aftasten met de bal van je voet op onregelmatig terrein en rustig op de hiel van je voet op vlakker terrein bij steady wandelingen. Afwisseling is het keyword, daardoor wordt lopen een activiteit voor je lichaam in z’n geheel. Loop je op de manier die we van nature gebruiken, dus afwisselend met de bal van je voet en hiel eerst, dan gebruik je het hele spectrum aan spieren en houd je er een veel betere lichaamshouding op na! Deze manier van lopen is veel actiever en helpt mee om je lichaam beter te ontwikkelen in al z’n facetten.

Hersenontwikkeling

Lopen op blote voeten heeft ook invloed op je hersenontwikkeling. Zintuigen leggen de basis om het hogere breincentrum te laten groeien. Naast de vijf basiszintuigen van tast, smaak, reuk, gehoor en zicht, zijn er nog meer zintuigen zoals positiezin en evenwichtszin.

Door druk en beweging krijgt je lichaam signalen van de positiezin. Het vertelt je waar en hoe je lichaam is georiënteerd. Door op blote voeten te lopen kun je dit stimuleren. Je voeten behoren tot de meest gevoelige delen van je lichaam. Er zitten enorm veel receptoren in de gewrichten en spieren van je voeten, evenveel als in je hele ruggengraat!

Kinderen van jongs af aan op blote voeten laten lopen heeft een enorm effect op de zenuwen en neurologische connecties.

De evenwichtszin is belangrijk voor balans en coördinatie. Je ziet daarom ook vaak balletdansers, karate- en yogabeoefenaars op blote voeten lopen. Nadat een baby in z’n eerste jaar/jaren in natuurlijke houding meegedragen is door de moeder, en zo de basis legt voor lichamelijke ontwikkeling, is het lopen op blote voeten de volgende stap om de lichamelijk ontwikkeling en welzijn op een natuurlijke manier te ondersteunen.

Baby’s en kinderen van jongs af aan op blote voeten laten lopen heeft een enorm effect op de zenuwen en neurologische connecties.

Kinderen die veel/enkel op blote voeten lopen zijn enorm flexibel en behendig. Hun fysieke vermogen ligt dicht bij wat een volwassene kan. Ze hebben sterke voeten en enkels, een heel goed evenwicht en veel mobiliteit.

En eigenlijk geldt dit principe voor nog veel meer dingen in onze moderne westerse levens. Zo slapen we tegenwoordig op luxe zachte matrassen die ons meer rugpijnen geven dan wanneer we zouden slapen op hardere ondergronden bijvoorbeeld. Want ook de manier waarop je zit en ligt heeft grote invloed op de staat en gezondheid van je lichaam.

Aarden

Naast dat blootvoets lopen bijdraagt aan je lichamelijke en hersenontwikkeling, maak je ook meer contact met je omgeving. Je staat letterlijk met je voeten op de aarde. Deze connectie zorgt ervoor dat je verbonden bent met het energieveld van de aarde, wat bijdraagt aan een stabielere geestelijke toestand én lichamelijke gezondheid.

Door de verbinding met je leefomgeving kun je geestelijk en emotioneel meegaan in veranderingen, bijvoorbeeld van seizoenen. Het reduceert stress, wat weer bijdraagt aan een algeheel betere gezondheid. De verbinding zorgt ook voor connectie met de elementen van natuur en weer, een connectie die hoort bij onze menselijke natuur en zo bijdraagt aan een beter welbevinden van onszelf.

Deze connectie zorgt ervoor dat je verbonden bent met het energieveld van de aarde.

Maar het energieveld van de aarde beïnvloedt ook fysiologische processen in ons lichaam. Bijvoorbeeld doordat je hetzelfde voltage (0 volt) hebt als de aarde wanneer je ‘geaard’ bent. Zoals bij een stopcontact: het voltage in je lichaam (vanuit de lucht/omgeving) kan wegstromen naar de aarde en je neemt dezelfde spanning/geladenheid aan als de aarde. De spanning die je lichaam in komt van buiten af, simpelweg vanuit de lucht maar vooral ook van apparaten en het door ons gecreëerde elektriciteitsnetwerk om ons heen, zorgt voor (onnatuurlijke) stress (spanning!) in je lichaam. Als dit telkens langere tijd aanhoudt, gaan onder andere je immuunsysteem en metabolisme minder goed werken. Het kost je lichaam ook veel energie om zo onder spanning te staan waardoor je meer vermoeidheid ervaart. En ook ’s nachts is je lichaam minder goed in staat om zichzelf te regenereren als er spanning in je lijf blijft.

De vrije elektronen van de aarde stromen je lichaam in en gaan naar plekken waar een overschot aan vrije radicalen zich bevinden die hierdoor geneutraliseerd worden. Op deze manier helpt de aarde je lichaam bij het oplossen van (chronische) ontstekingen. Ontstekingen in je lichaam die niet opgelost kunnen worden zorgen voor allerlei ziektes zoals reuma, allergieën, eczeem, etc. Door te aarden kun je je lichaam dus helpen om gezondheid te behouden.

De energie van de aarde is daarnaast ook niet constant, het heeft een circadiaans (24uurs) ritme. En daar is je lichaam op afgestemd. Goed kunnen aarden heeft zo ook invloed op je biologische klok.

Kortom

Als je veel in contact bent met de aarde, dan neemt je lichaam telkens de meest natuurlijke lichaamsspanning aan (zowel door de letterlijke druk en het gebruik van spieren als door het voltage), wat in alle opzichten meehelpt aan een goede lichamelijke ontwikkeling en goede gezondheid.

Laat ze dus lekker op blote voetjes (en doe zelf ook mee!), de voordelen voor je lichaam wegen wellicht zwaarder dan de kans op een wondje?! Ook kun je in sommige situaties kiezen voor barefootshoes, het liefst van natuurlijk materiaal. Maar in de praktijk zien we erg weinig wondjes van het lopen op blote voeten. Sterker nog, over het algemeen gaan voeten er meer van stralen en zien ze er mooier uit dan ooit!

bron, bron, bron, bron

The post Blote voeten appeared first on OERmoeders van Nu.

Er is een mooi verhaal dat de essentie van Ubuntu vertelt:

“Op een dag kwam er een vreemdeling in een Afrikaans dorp. Hij bracht chocolade mee in een mooie mand, met een lint eraan. De vreemdeling bedacht een leuk spel voor de kinderen in het dorp: Hij legde de mand vol chocola onder een boom verderop en stelde voor dat de kinderen een wedstrijd konden doen. Hij tekende een lijn op de grond waarachter de kinderen moesten wachten tot hij een signaal gaf. Daarna mochten ze allemaal zo vlug mogelijk rennen en degene die als eerst bij de mand kwam zou de winnaar zijn en mocht alle chocola hebben. Hij liet de kinderen op een rij staan en gaf het startsein voor de wedstrijd.

‘Ik ben omdat wij zijn.’

Maar wat er toen gebeurde, dat had de vreemdeling nog nooit eerder gezien…

De kinderen pakten elkaars hand en renden allemaal als één groep naar de mand. Er was maar één winnaar… en dat waren alle kinderen samen. Ze deelden de chocolade in blijdschap met elkaar.

Toen de vreemdeling vroeg waarom de kinderen het spel zo hadden gespeeld zeiden ze hem: Ubuntu! Als de anderen verdrietig zijn, hoe kan ik dan blij zijn?”

Betekenis

De uitspraak Ubuntu is een soort afkorting uit de Xhosa-taal van ‘Umntu ngumntu ngabanye abantu’, wat zoveel betekent als: ‘Ik ben omdat wij zijn’. Een mens is pas mens in relatie tot andere mensen.

Het gedeelte wij zijn in de uitspraak omvangt twee belangrijke aspecten; die van eenheid en die van ondeelbare heelheid.

Verbinding

In Ubuntu maakt individualisme plaats voor innerlijke waardigheid. De eigenwaarde en de autonomie van de persoon zijn niet afwezig en worden niet over het hoofd gezien. Juist de individuele eigenschappen dragen bij aan de heelheid van het geheel. De individuele persoon en de gemeenschap hebben telkens hun eigen betekenis binnen het geheel, zij kunnen niet los van elkaar bestaan. Er is sprake van een groot onderling vertrouwen, respect en gemeenschappelijk resultaat. Het is een levensfilosofie om je menselijkheid vorm te geven.

Ubuntu behelst het diepgewortelde mensbesef dat wij allen onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden.

Ubuntu behelst het diepgewortelde mensbesef dat wij allen onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden, dat wij in essentie gevormd worden door onze compassie en openheid naar anderen. De Ubuntu-geest weet ‘Ik ben omdat wij zijn’ in plaats van onze westerse Descartes-overtuiging ‘Ik denk dus ik besta’.

Ubuntu is een weten van een universeel gedeeld verbond dat de gehele mensheid verbindt. Ubuntu wil zeggen één-zijn.

Groei

Ubuntu kan zich succesvol ontwikkelen wanneer er sprake is van een wederkerige bijdrage ten behoeve van een groter geheel, waarvan iedereen volwaardig deel uitmaakt.

Je staat open en bent toegankelijk voor anderen, je voelt je vertrouwd bij anderen omdat je samen het grotere geheel vormt, je bent allemaal een essentieel onderdeel van één geheel. En alleen vanuit onderlinge verbondenheid komen mensen tot groei en ontwikkeling.

De identiteit van ieder individu staat niet op zichzelf, de zin en zingeving van het leven evenmin. Het wij waarvan jij deel uitmaakt is bij zingeving van jouw leven voortdurend aanwezig.

5 pijlers

Ubuntu kent 5 pijlers:

1. Isintu
Het morele ‘zijn’. Waarom zijn wij op aarde? Interverwevenheid (interconnectedness’), vrijheid in verbondenheid.

2. Simunye
Wij zijn één, dus accepteren wij verschillen: diversiteit in gelijkwaardigheid.

3. Sosholoza
Wij leven als gemeenschap: dynamiek en saamhorigheid.

4. Ukisisa
Wij helpen elkaar: compassie en zorgzaamheid.

5. Ilima
Wij oogsten samen, de viering van ‘wij zijn’: dankbaarheid en verzoening.

In de praktijk

Ubuntu in de praktijk komt bijvoorbeeld tot uiting in iets samen doen met elkaar. En elkaar ruimte geven én helpen waar nodig.

Met eten en drinken kun je er voor zorgen dat alles wat op tafel komt geschikt is voor iedereen die erbij is. Ook als je dreumes erbij is, dan is alle eten en drinken ook geschikt voor hem om mee te doen. Hetzelfde geldt voor de kleuter en voor bijvoorbeeld de visite. (Oké oké, de poezen krijgen hun eigen bordje ja :-P)

Met z’n allen mee doen zorgt dus juist voor vermenigvuldigde (ipv gedeelde) vreugd.

Ook wonen kun je doen met z’n allen. Het huis is evenveel huis van iedereen die er woont. En het wonen behoort voor iedereen prettig te zijn. Als er iets is dat iemand verdrietig maakt, dat kan gaan over het gebruik van spullen of ruimtes, dan kun je zoeken naar een oplossing daarvoor, want dat kan nooit de bedoeling zijn. Het huis en de spullen zijn er om ons blij te maken en niet verdrietig.

Als iemand verdrietig is, dan kun je eerst knuffelen zodat iedereen zich weer comfortabel voelt. Pas daarna hoef je te bespreken wat er eigenlijk aan de hand is of was, en of en hoe we dat kunnen verhelpen.

Uniformiteit zit hem in de gedeelde (vermenigvuldigde) levensvreugd in plaats van regels, gradaties en niveaus.

Met spelen is het leuker als iedereen mee kan doen. En dan juíst op je eigen niveau, zodat je kunt bijdragen wat bij jou past, wat daardoor weer het meest waardevol is voor het spel en in het spelen.

Bij huishoudelijke taken, boodschappen doen en koken mag iedereen die wil meehelpen meedoen.

Bij activiteiten kun je elkaar helpen waar nodig. Activiteit en spel krijgen zo veel meer gelaagdheid, uitdaging en dynamiek. Je vormt een groep waarin verschillen minstens zo belangrijk zijn voor het uiteindelijke resultaat (de pret!). Uniformiteit zit hem in de gedeelde (vermenigvuldigde) levensvreugd in plaats van regels, gradaties en niveaus. En tegelijkertijd bieden de verschillen in niveau vaak juíst uitdaging tot ontwikkeling én mogelijkheid tot ontwikkeling omdat we elkaar helpen (te groeien). (En groeien doe je niet alleen van geholpen worden in je eigen ontwikkeling, maar óók van anderen helpen te ontwikkelen!)

Zelfreflectie

Stel jezelf eens de volgende vragen: Wat is de waarde van iets als je het voor jezelf houdt ten opzichte van het delen of zelfs weggeven? Brengt het meer vreugde als het in de kast heel blijft of als het met veel plezier gebruikt ten onder gaat? Is het leuker in je eentje of gezelliger met anderen, ook al hebben we allemaal een ander niveau? Is het erg dat iets verslijt of kapot gaat nadat er heel erg van genoten is of draagt de perfecte conditie meer bij aan je levensgeluk? Smaakt het lekkerder als alles voor jou is of is samen iets minder eten per persoon niet toch meer genieten uiteindelijk?

The post Ubuntu appeared first on OERmoeders van Nu.

Een goede hechting aan een beperkt aantal belangrijke personen, is een van de belangrijkste behoeften van elk kind.

Mogelijkheden

Maar wat als het dan, na 3 of 4 maanden lekker cocoonen, weer tijd is om te gaan werken? Wat doe je dan? Naar de opvang, toch thuisblijven of…? Welke opties zijn er nog meer?

• Thuisblijven. Huh, maar je zegt toch net, het is weer tijd om te gaan werken? Voor sommige ouders is thuisblijfmoeder of –vader een perfecte oplossing. Geen gedoe met oppas, je bent er altijd om te troosten en andersom ben je er ook altijd om alle leuke dingen zelf mee te maken. Misschien is het financieel haalbaar om je (tijdelijk) volledig te focussen op de opvoeding?! Misschien kun je een alternatief plan bedenken, zoals vanuit huis gaan werken of tijden flexibel indelen zodat je kinderen altijd een vertrouwd persoon thuis hebben.
• Je kindje meenemen. Misschien niet de meest voor de hand liggende oplossing in onze maatschappij (jammer eigenlijk!) maar wie weet wél iets voor jou! Zet deze trend! Er zijn steeds weer meer moeders die dit (weer) doen, zoals in vele andere culturen dit de normaalste zaak is.
• Zorgen voor een fijne oppas/gastouder. Degene die jij kiest om op je kind te passen wordt een belangrijke hechtingspersoon in zijn of haar leven! Kies daarom alleen een oppas die continuïteit kan bieden zodat een echte band kan ontstaan. Zorg dat de oppas bekend is met jullie manier van Natuurlijk ouderschap en die het belang van de verschillende onderdelen van Natuurlijk ouderschap begrijpt.
  Waar mogelijk is soms een familielid of vriend ideaal. Ga je voor professionele opvang, dan ontstaan de minste problemen in een zo kleinschalig mogelijke opvang, met veel aandacht en ruimte en tijd om daar rustig een hechtingsband te laten ontstaan tussen kind en verzorger. Veel verschillende verzorgers, het ‘verlies’ van een vertrekkende verzorger en te weinig tijd of teveel kindjes om responsief te reageren kunnen zorgen voor een onveilige hechting.

Weer thuis

Als je weer thuis komt is het belangrijk om je te realiseren dat je kindje behoefte heeft aan extra bevestiging van jullie hechtingsband. Veel (oer)ouders vinden dragen, extra quality time, borstvoeding, baby massage en samen slapen daarom fijne manieren om weer te ‘aarden’ en te binden na een dag bij de oppas of opvang.

De afstand die je creëert is niet wat het kind nodig heeft, maar juist die nabijheid.

Sommige ouders worden juist door de opvang of hun omgeving aangemoedigd meer afstand te nemen (overdag en ’s nachts), zodat het afscheid en de opvang makkelijker wordt. Dit kan het op korte termijn mogelijk makkelijker maken, maar het kan op langere termijn negatieve effecten hebben. Die afstand die je creëert is niet wat het kind nodig heeft, maar juist die nabijheid. Van buiten lijkt het makkelijker te gaan om afscheid te nemen, maar van binnen zal je kind verwarrende gevoelens ervaren en zich in de steek gelaten en alleen voelen en overgaan op een ander overlevingsmechanisme. Het komt terecht in een situatie waarin het zich min of meer ‘dood’ houdt om te overleven, om zich zo stil mogelijk te houden en energie te sparen om het in z’n eentje te kunnen redden. Op lange(re) termijn zal het kind zich onzeker voelen, meer in zichzelf gekeerd zijn (ook als het naar de buitenwereld zich extravert gedraagt als masker), problemen ontwikkelen op sociaal vlak en op het gebied van zelfvertrouwen en zelfredzaamheid. Lees hier waarom samen slapen en nabijheid stimulerend kan zijn voor de hechting en de optimale ontwikkeling van je baby/kind.

Ook sensitiviteit en de mate waarop ouders hun baby kunnen ‘lezen’ speelt een belangrijke rol bij het hechtingsproces, toont recent onderzoek aan. “Ouders die vaak en goed mentaliseren, zijn beter in staat zijn om gepast te reageren op het gedrag van hun baby, wat een grotere kans op veilige gehechtheid voorspelt.” Ook een belangrijke factor dus om mee te laten spelen bij het uitkiezen van de andere belangrijke personen die veel met jouw kinderen zullen zijn.

The post Hechting en (kinder)opvang appeared first on OERmoeders van Nu.

Er zijn onderzoeken die uitwijzen dat lezen een therapeutische werking heeft (het helpt je kind en jou om over je eigen situatie na te denken en het in ander daglicht te zien). Lezen vermindert stress, verbetert sociale vaardigheden, helpt het concentratievermogen en het kan helpen je geheugen te trainen. Ook schijn je er toleranter van te worden; je opent je brein voor nieuwe ideeën en zienswijzen. Ook vermindert het je behoefte aan zekerheid en vaste waarden.

Je kan niet vroeg genoeg beginnen. Als je baby nog maar een paar weken is, kun je al beginnen met voorlezen. Je stem brengt je baby veiligheid en hij leert al klanken herkennen. Dit is goed voor zijn taalgevoel. Kinderen die vanaf jongs af aan worden voorgelezen hebben een ontelbaar groter woordenschat dan kinderen die niet of weinig worden voorgelezen. Lezen is een van de beste manieren om de taalontwikkeling te bevorderen en door interactie met het kind ook zijn mondelinge taalvaardigheid te stimuleren.

Hier vind je een inspirerende kinderboekenlijst.

The post Lezen appeared first on OERmoeders van Nu.

Moeder Natuur biedt hem álles aan.

Creativiteit & vrijheid

Dit geeft ook de creativiteit en alle vrijheid die het kind wil. Alles kan alles voorstellen. Alles kan worden gecombineerd. Met alles kan worden gespeeld. Zelfs met enkel de ruimte.
Bovendien biedt die ruimte mogelijkheid voor rennen, rollen en gooien zonder te hoeven vrezen dat er iets stuk gaat. Ook herrie is buiten helemaal niet zo erg; keihard lachen, zingen, schreeuwen – daar is buiten de ruimte voor.

Autonomie natuurlijk

En hoe kun je beter leren hoe de natuur werkt, dan door in de natuur te zijn? Hoe het weer verandert, wat de seizoenen doen, hoe een bij een bloem helpt, en waarom het regent. Alles kan hij zelf, op de eerste rang meemaken en ervaren.

Het kind verkent zijn omgeving, steeds iets verder bij mama vandaan, want hij voelt zich op zijn gemak in de natuur, het zit in hem – het zit in ons! De natuur is onze natuurlijke leefomgeving! Je kind kan verkennen en proberen, zonder dat het hulp nodig heeft (potje open, apparaat aan, etc.), want de natuur werkt heel… natuurlijk. Je kind ontwikkelt zo zijn autonomie.

Vertrouwen

Gevaren kan hij aan, want hij is van nature bekend met gevaren die de natuur met zich mee brengt (dit moet wel gestimuleerd worden door de ouders, anders raakt het kind dit vermogen kwijt). Terwijl hij ontdekt en probeert, ziet hij dat moeder hem laat en vertrouwen in hem heeft, ziet hij dat het hem (stukje bij beetje) lukt, er krijgt hij vertrouwen in zijn vermogen om uitdagingen aan te kunnen. Hij ontwikkelt zijn vertrouwen in zichzelf!

Door blootstelling aan al die natuurlijke elementen, bouwt het kind zijn weerstand op.

Motoriek & weerstand

Terwijl hij ontdekt, probeert, speelt en durft, ontwikkelt je kind zijn motorische vaardigheden en houdt hij zijn lijf fit. Hij leert ook zijn lijf kennen: hoe groot ben ik, hoe klein kan ik mezelf maken, hoe houd ik mijn evenwicht, hoe sterk ben ik, hoe hoog kan ik? Bovendien doet het het lijf goed om tijdens al dit ge-ontdek buiten in de frisse lucht te zijn en om warmte, kou, droogte en nat te trotseren. Door blootstelling aan al die natuurlijke elementen, bouwt het kind zijn weerstand op.

Ook binnen kun je natuurlijk verantwoord materiaal aanbieden dat het kind optimaal stimuleert in zijn ontwikkeling. Maar buiten is…toch buiten!

Foto: Diana Booij

The post Wat leer je buiten? appeared first on OERmoeders van Nu.