De geboorte is het eerste moment dat een kindje zijn moeder loslaat, het eerste moment dat het zelf een prestatie levert. Wanneer daar iets misgaat, dan is dat al snel traumatisch. In de artikelen ‘Inzicht in jouw geboorte’ en ‘Van trauma naar compassie’ heb je kunnen lezen hoe een traumatische geboorte invloed heeft op het leven en waarom het jou als moeder kan raken. Wat kun je er vervolgens aan doen om de geboorte te helen?
De geboorte is je blauwdruk
De geboorte werkt door als een blauwdruk in het leven. Een kindje, zo klein als het is, ontwikkelt oude patronen die hij steeds weer tegenkomt. Hij reageert vanuit zijn eigen oude pijn, die vervolgens weer jouw pijn triggert. Jouw kind triggert jouw oude pijnstukken, juist omdat daar nog iets geheeld mag worden. Dit inzicht vraagt om actie.
Jouw kind triggert jouw oude pijnstukken.
Elk gedrag van je kind kun je bekijken vanuit zijn of haar geboorte. Waarom je kind bijvoorbeeld zo moeilijk afscheid kan nemen, moeilijk dingen zelf doet, veel heimwee heeft, snel boos wordt. Maar alleen inzicht alleen is niet voldoende, want daar los je het niet mee op.
“Wat nu?” vraagt de moeder in mijn praktijk. “Ik weet nu waar de pijn zit, maar hoe los ik dat dan op?” Door met je eigen pijn aan de slag te gaan.
Het niveau van oude pijn
Als het probleem niet wordt opgelost op het niveau waarop het zich manifesteert, is het belangrijk dat je op een ander niveau gaat kijken. Het niveau van jou als moeder. Het niveau van oude pijn, oude besluiten, begonnen bij de geboorte. Jij als ouder kunt via jezelf de pijn van je kind oplossen. Dit is het niveau van de eigen verantwoording. Want zolang jij zelf de paniek ervaart als je kind het moeilijk heeft bij het wegbrengen, of als iets hem niet lukt, dan voelt hij dit ook en blijft hij zich vastklampen aan jou. Een kind reageert altijd als reactie op een ouder, met ook weer zijn eigen strategie. Die hij weer van jou heeft geleerd.
Wanneer je de pijn van je eigen kind voelt, gaat het altijd over jouzelf.
Wanneer je de pijn van je eigen kind voelt, gaat het altijd over jouzelf als kind toen je klein was, jouw eigen innerlijke kind. Jij als ouder kunt dus via jezelf de pijn van je kind oplossen. Dit is het niveau van de eigen verantwoording.
De moeder in mijn praktijk begrijpt dus dat zíj in eerste instantie het probleem met haar zoontje zelf kan oplossen voor haar kind. Want zolang zij zelf de paniek ervaart wanneer hij het moeilijk heeft bij het wegbrengen en haar loslaten, dan zal hij dit ook voelen. Hij klampt zich dus vast ook om háár te beschermen en om zichzelf niet alleen te hoeven voelen. Ze hebben elkaar op dat moment hard nodig lijkt wel en dat is te groot voor haar kind; de pijn en paniek van de moeder is niet zijn verantwoordelijkheid.
Ruim je eigen pijn op voor je kind
Dit inzicht vraagt voor haar dus om een eigen actie. En ze is zo dapper om haar eigen pijn aan te gaan, die ze dus al kent vanaf haar geboorte: de paniek als iets misgaat en het gevoel alles alleen te moeten doen. Door deze pijn heel diep vanbinnen te gaan doorvoelen, het oude besluit te herkennen en deze op te ruimen, ontstaat er ruimte voor een nieuw besluit. Dit is niet iets wat ze alleen kan doen en ze besluit om hier in de therapie aan te gaan werken. Er volgt een bijzonder proces via uniek lichaamswerk, waarin ze haar angsten en gevoel van eenzaamheid opruimt en waarin ze werkt aan wat ze heeft ervaren tijdens haar eigen geboorte, de paniek. Door dit proces wordt ze steeds minder angstig, voelt ze zich minder alleen en vooral minder machteloos naar haar kind toe. Na een tijdje valt het haar op dat haar kind als vanzelf makkelijker naar school gaat en op een gegeven moment zelfs staat te zwaaien als ze weggaat. Ook raakt hij niet meer zo in paniek wanneer hem iets niet lukt. En zij zelf ook niet, ze voelt rust, verbinding met zichzelf en haar kind.
Praktische tips om de geboorte direct te helen
De volgende tips zijn helend voor je kleintje wanneer de geboorte traumatisch was:
Zorg voor veel fysiek contact. Laat je kindje het liefst zoveel mogelijk jouw warmte ervaren via de blote huid. Draag het zoveel mogelijk in een draagdoek, zodat het dicht bij jou is. De hechting die verstoord is geraakt bijvoorbeeld, omdat je kindje meteen bij je werd weggehaald, kan daardoor hersteld worden.
Als je een bad hebt, ga dan zoveel mogelijk in bad, anders onder de douche, of bij iemand anders in bad als dat kan. Het bad bootst de baarmoeder na. Laat je kindje zolang als het zelf wil bij jou in bad. Zeker wanneer bijvoorbeeld je kindje gehaald is met een geplande keizersnede of te vroeg is geboren. Je kindje heeft niet zelf kunnen kiezen om jou los te laten en in het tweede geval is het niet lang genoeg bij je kunnen blijven. Dat kun je helen door zo vaak als kan in bad te gaan, leg je kindje op je buik, borst en geniet samen. Borstvoeding geven in bad is ultiem als dat bij je past.
Hoe veiliger jouw emoties zijn, hoe veiliger de buitenwereld is voor je kind.
Hoe veiliger jouw emoties zijn, hoe veiliger de buitenwereld is voor je kind. Een traumatische geboorte geeft het gevoel mee dat de buitenwereld niet veilig is. Wanneer jouw emoties en daarmee reacties op je kind niet altijd helpend zijn omdat je in je pijn geraakt wordt, dan is dus de buitenwereld, die voor een kleintje aanvankelijk het grootste gedeelte bestaat uit jou, niet veilig. Wanneer jij vrij bent voor oude pijn, is de weg vrij voor jouw kind om zijn eigen pad te ontdekken, zijn eigen weg te gaan.
Deze tips helen de geboorte en jullie verbinding. Het schept voor ieder ruimte om te kunnen zijn zoals je bedoeld bent te zijn.
Nadine Carter geeft in een drieluik vanuit praktijkervaring inzicht over hoe het gedrag van je baby/kind samenhangt met de geboorte. En hoe je dus je kind beter kunt leren begrijpen en kan begeleiden, door inzichten en verklaring van bepaald gedrag. Lees ook deel 1 en deel 2.