We hebben in onze cultuur echter zoveel te maken met onderdrukte emoties en overtuigingen dat het soms erg lastig is om met elkaar samen te leven. Maar wees je bewust van het feit dat je opgekropte emoties door gebeurtenissen in je leven, enkel met elkaar kunt verwerken. In je eentje kun je wel heel hard op de bank gaan zitten huilen of tegen een boom aan schreeuwen (dit lucht meestal alleen op korte termijn op), maar de heling begint pas als je dit deelt met iemand anders.

Authenticiteit

Ook naar onze kinderen toe zouden we je willen uitnodigen zo authentiek als mogelijk te reageren. Als we boosheid of verdriet voelen dan is het raadzaam dit niet op te kroppen, omdat we ons kind er niet mee willen belasten. Het kind zal namelijk blijven zoeken naar een manier om jouw boosheid of verdriet er toch uit te laten komen. Ja zo gevoelig zijn ze!

Het is raadzamer om de boosheid wel te ventileren, maar zonder die boosheid op onze kinderen te richten natuurlijk. Dit kan er als volgt uitzien: “Aaahhh! Ik word zo boos als jij niet naar me luistert! Dit heeft allemaal niks met jou te maken! Het geeft mij het gevoel van onmacht, ik word er verdrietig van en het doet me herinneren aan toen ik klein was. Dankjewel lieverd, dat je me dit onverwerkte verdriet wilt laten zien.” En misschien heb je een kussen nodig om je boosheid te uiten…

Voor dit soort processen hebben we dus echt de ander nodig. Als je je niet prettig voelt om dit samen met je kind te doen, kun je ook je partner of vriend(in) vragen om een dergelijke projectie uit te spelen.

Communiceren doe je in ieder geval samen. Wij, als ouders, zijn de voorbeelden voor onze kinderen. Hoe wil jij communiceren? Welk voorbeeld wil jij zijn voor je kinderen? Door hoe wij met elkaar en anderen omgaan, leggen we het fundament voor onze kinderen, voor hun ideeën over communicatie en omgang.

The post Communiceren met elkaar appeared first on OERmoeders van Nu.